Soldaat van Oranje (maar dan anders)

Epiloog; 5 jaar later

Alisa tilt haar ivoorkleurige jurk een stukje op en kijkt omhoog, naar de blauwe lucht, het is juni en de zon staat hoog aan de hemel, ze glimlacht.

Na 5 jaar geleden, vlak na de oorlog, vertrokken te zijn naar Engeland, is ze nu weer even terug in Nederland voor de vakantie.

Ze ademt de koele zeelucht in en glimlacht weer, dan kijkt ze over haar schouder het dek op, er is niemand meer op de boot, gelukkig hadden ze alle tijd.

Plotseling komt er een klein jongetje met bruine, in een scheiding gekamde haren het dek op rennen, rustiger gevolgd door een statige man in een bruin pak, die een kinderwagen voor zich uit duwt.

Het jongetje rent hard lachend naar Alisa toe en slaat zijn armen om haar heen.

'Mama!'

Alisa gaat door haar knieën en glimlacht naar het jongetje, dat heel veel op haar lijkt.

'Rustig maar lieverd, hé, we gaan nu terug naar waar papa en mama vroeger hebben gewoond en we gaan nog meer dingen bekijken. Maar je moet wel rustig doen en bij ons blijven, anders verdwaal je, snap je?'

Het jongetje knikt en grijnst van oor tot oor, dan komt de man bij hen staan, Alisa staat op en loopt om de wagen heen, daarin ligt een baby, nog geen jaar oud, rustig te slapen.

Het jongetje kijkt in de kinderwagen en glimlacht.

'Hallo Wilma, hoe is het met jou?'

De baby wrijft een keer met haar open handje over haar neus en slaapt rustig verder, maar dat is voor het jongetje genoeg om hard te gaan lachen.

Alisa pakt de kinderwagen over van de man, die haar een kus op haar wang geeft.

'Ze lijkt op jou, net als hij.'

Alisa knikt en kijkt vertederd naar haar dochter Wilma.

'Klopt Thomas, ze is prachtig.'

De jongen rent voor hen uit de kade op, Thomas en Alisa kijken hem lachend na.

'Ooit moet hij het ook weten.'

Alisa knikt.

'Maar nu nog niet, hij is nog veel te jong.'

Dan komt er een man het dek op, met een andere man naast zich lopend.

'Alisa, Thomas, please wait for us!'

Alisa kijkt om en glimlacht naar James.

'Calm down, we will wait, the question is...does Fred want to wait.'

Ze heeft de woorden nog niet uitgesproken, of het jongetje staat weer naast haar.

'Of course, but I'm just excited.'

Alisa glimlacht en aait Fred over zijn hoofd, James en de man komen naar hen toe en met zijn zessen lopen ze de kade op.

Het lijkt wel een grote familie, allemaal in bruintinten gekleed, Fred's pakje heeft wel iets weg van dat van Thomas, maar is ivoorkleurig, net als de jurk van zijn moeder.

Ze lopen door de straten van Scheveningen en pakken al snel de metro naar Rotterdam, James, de man en Fred kijken hun ogen uit, maar Wilma slaapt rustig door.

'Alisa, where are we going?'

De man, die achter Alisa zit tikt haar op haar rug, ze kijkt om en glimlacht.

'We are going to show you where Thomas and I met and went to school, George.'

George knikt en gaat weer zitten, meteen legt James zijn hoofd op diens schouder, om haar heen hoort Alisa zacht gefluister.