SICAK ŞARAP || yarı texting (+18)

bir

Yorgunlukla kendimi yatağıma attım. Üzerimi değiştirmekle uğraşacak halim yoktu ve açıkçası umrumda da değildi. Tek istediğim şey uyumak.

Telefonuma bildirim gelmeye başlayınca önce umursamayıp yatmaya devam ettim ama aklıma Can'ın mesaj atmış olabileceği gelince doğrulup yerdeki çantamdan telefonumu çıkardım.
Telefonu açıp bildirime basınca yabancı bir numaradan geldiğini gördüm ve merakla baktım.

0545..: Sevgilin seni aldatıyor.
0545..: Kendi gözlerinle görmek istiyorsan Elit kafeye git ve bak.
0545..: Ama acele et.

Bir süre gelen mesaja bakıp algılamaya çalıştım. Ne diyor bu ya? Kim bu?

Sen: Ne saçmalıyorsun?
Sen: Kimsin sen?

Anında çevrimiçi yazısı gözüktü ve yazmaya başladı.

0545..: Benim kim olduğum değil önemli olan
0545..: Şu an sevgilin seni başkasıyla aldatıyor bunu mu merak ettin?

Sen: Nereden bileceğim yalan söylemediğini
Sen: Ya da yanlış kişiye yazıyorsun belki şu anda¿

0545..: Sen Aden Akgül değil misin?

Sen: Evet

0545..: Tamam işte
0545..: Doğru kişiye yazıyorum şu an.
0545..: Bence söylediğim kafeye gidip bak.
0545..: ne kaybedersin?

Söyledikleri mantıklı gelmekle birlikte beni fazlasıyla tedirgin etmişti. Ya doğru söylüyorsa? Ya gerçekten Can beni aldatıyorsa?

Hızla rehbere girip Can'ın adını buldum ve aramaya başladım. Telefon kulağımda açmasını beklerken ayağa kalkıp gerginlikle oradan oraya yürüyordum. Uykum buhar olup uçmuştu.

Telefonu açmadığında gözlerimi kısıp karşımdaki aynadan kendime baktım. Yapmam gereken şey basit.
Gideceğim ve o kafeye bakacağım. Eğer ki bu yabancı numaranın dedikleri doğruysa işte o zaman herkes sığınaklara kaçsa iyi olur.

Tekrar arama gereği duymadan yerdeki çantamı aldım ve odadan çıktım. Neyse ki üstüm giyinikti. Bir de giyinmekle uğraşamam.

Merdivenleri ikişer ikişer inerek kapıya ulaştım ve ayakkabılarımı giyip hızla çıktım. Şoförlüğümü yapan Mustafa abinin yanına gidip arabaya bindim. Benimle birlikte binen Mustafa abiye "Abi bizim okulun iki sokak arkasında bir kafe var ya Elit diye. Heh oraya gidebilir miyiz çok acil?"

"Peki Aden Hanım."
Arabayı çalıştırdığında gerginlikle dizlerimi oynatmaya başladım. Umarım böyle bir şey yapmıyorsundur Can umarım.

"Abi biraz daha hızlı olur musun lütfen?" Mustafa abi biraz daha hızlanınca arkama yaslanıp kendimi telkin etmeye çalıştım.

Kafenin önünde durduğumuzda derin bir nefes alıp arabadan indim. "Beş dakikaya gelirim en geç abi." dedim ve kafenin girişine doğru yürüdüm. Elimle yanaklarıma vurup kendime gelmeye çalıştım ve yutkundum.

Sırtımı dikleştirip ne olacaksa olsun diyerek kafeden içeri girdim.
Birkaç adım atıp durdum ve etrafa bakınmaya başladım. Baktığım her yüzde onu görmeyince rahat bir nefes alacakken en köşede kalan masaya değdi gözlerim ve nefes almayı bıraktım bir anlık.
"Hayır.. hayır..."

Sinirle gözlerimi yumup tekrar açtım. Gördüğüm görüntü değişmedi. İki senedir sevgilim olan Can hala daha karşısındaki kızın ellerini tutup okşuyor arada dudaklarına götürüp öpüyordu. Ve hayır karşısındaki kız ne kardeşi ne de bir akrabasıydı. Okuldan onunla aynı sınıfta olan ve muhabbetimin olduğu bir kızdı karşısındaki.

Dudaklarımda tehlikeli, samimiyetten ve keyiften yoksun bir gülümseme oluştu. Masaya doğru yürümeye başladım. Bir yandan cebimdeki telefonu çıkarıp onu aramaya başladım. Önce açmadı. Tekrar aradım. Bu sefer açtı. "Efendim Aden. Banyodaydım ancak yetiştim." Histerik bir gülüş kaçtı dudaklarımdan.

"Öyle mi? Evdesin yani. Duş alıyordun, o yüzden açamadın?"
Tam arkasında ona bir iki adım kala kız beni fark etti. Gözlerimi kısarak susmasını işaret ettim.
"Evet evdeyim nerede olacağım başka?"

Sesli bir şekilde güldüm. "Tahmin et ben de neredeyim?!" Bir adım kala durdum. Can sesimi duyunca kaskatı kesildi. "Arkanı dönsene sevgilim." Can ağır ağır arkasını döndü ve beni görünce ağzı açık kaldı. Telefonu kapatıp ellerimi iki yana açtım ve tehditkârca gülümsedim.

"Sürpriz!"

°°°°°°°°
(ADEN AKGÜL)

--

Herkese merhabaaaaa
İşte yeni kurgumm umarım beğenirsiniz bu kurguma da her gün bölüm atacağım AFŞİN gibi.
Desteğinizi bekliyorummmmmmmm
🤍🤍🤍