Dünya Gül Bana || Boylove

Dünya Gül Bana

Öl artık...
Senden nefret ediyoruz...
Pislik gibi kokuyorsun,unutmuşum çöplükte yaşıyordun...
Piç kurusu...Babanın kim olduğunu bilmiyoruz ama kim olmadığını da bilmiyoruz..

Kahkahalar ve insan sesleri...

Hiç olmadığı kadar çok canım yanıyor anne.
Bir çıkmaz sokaktayım. Her zaman olduğu gibi uyumak için burada değilim. Bu sefer beni bıraktığın çıkmaz sokağın çok uzağındayım.

Çok karanlık, bu çıkmaz benim çıkmazım gibi bembeyaz sokak lambalarına sahip değil.
Neyse ki ben karanlıktan korkmam. Zaten karanlığın en içine doğmuşum. Ben ta o zamandan alışığım siyaha.

Üşüyorum anne. Avuçlarımda biriken kanlar kendi kanım. Normalde koyu kırmızı olur kan değil mi?
Elimi kaldırmaya hâlâ mecalim varken göz hizamda kaldırdığım parmaklarımın ucunda birikip eskiden beyaz ama artık rengi çok da seçilmeyen tişörtüme düşen kan damlaları,zifiri karanlığa rağmen neden pembemsi bir kırmızı?

Bileklerim acıyor anne. Kalbim eskisinden daha yavaş atıyor baba. Hissediyorum çok zamanım kalmadı.
Karanlık bir sokakta ,yaz gecesinin sıcak esintisine rağmen titreyerek, üstümde paçavralarla,hayalimde hiç görmediğim yüzlerinizle ve dilimin ucunda bir şarkıyla ölmek üzereyim.

Ağzımdan kaçan hıçkırığı engelleyemiyorum.
Sırtım titrerken arkamdaki çıkmazın duvarı ince kıyafetin üzerinden derimi çiziyor. Derimi yontuyor. Yılların kalbimi,beynimi ve hayallerimi sessiz sedasız yontmasına benzemiyor.
Bedenim duyarsızlaşmış ama yine de acıyı hissedecek kadar kendimdeyim hâlâ.

Bacaklarıma ve belime beden beden büyük gelen pantolon bileklerimden akan kana bulanıyor. Kendimi doğum yapan bir kadına benzetiyorum. Benim ondan bir farkım var ama..
O bir yaşam doğuruyor ,bense ölümü doğurup sımsıkı sarılıyorum ona.

Geçen gün başka bir okulun önünden geçerken bana sevgiyle bakan küçük liseliyi hatırlıyorum. Benimle arkadaş olmak istiyor. Tırnaklarıma siyah ojeler sürmesine izin veriyorum.
Sürdüğü kötü kokulu sıvı hâlâ tırnaklarımda...
Keşke o da yanımda olsa...
Belki son nefesimde sarılırdı bana.

Dilimin ucunda bir şarkı dönüp duruyor.
Beni anlatıyor, kimse duymuyor.
Benim gibi yüzlercesini anlatıyor.
Bir sokak köşesinde ölenleri...kimse duymuyor.

Son nefesim bu,son defa yalan
Dünya gül bana...

Dünya artık gülmesen de olur bana.
Zaten hiçbir zaman yerim yoktu üzerinde.

Yak diyorsun,yak ne varsa
Her şey son defa...

Her şey son defa. Son kanımı akıtıyorum.
Son nefesimi veriyorum.

Elveda dünya...

İşte buyrun . Güzel bir şey olur mu bilmem ama bir şeyler olacağı kesin.

Bölüm Şarkısı NO.1 - DÜNYA GÜL BANA

26.06 2022
19.44