The Lust Nights (Nightclub Series #1)

29

"Pa, Could you please do me a favor?"

"What is it? Anything you want, I'll do for my daughter," he said.

I went to the living room as my eyes were full with melancholy and tears were about to fall. I can't sleep, and it's two days before Keanu's wedding, and I can't take the weight I'm carrying any longer.

Tumabi ako sa kanya sa sofa at inihilig ang ulo. "Di ko na po k-kaya...." maliit ang boses kong aniya.

"Ang bigat-bigat dito." turo ko sa dibdib. "Ang sakit sakit pa." narinig ko ang malalim na pagbuntong hininga niya at hinawakan ang balikat ko.

"I'm sorry, Anak.... I should have been the one to blame," he chuckled, his voice breaking. "No, Papa."

"I swear, if you grew up with Father, you'd never have to deal with this." umiling ako.

"Hindi kita nagabayan sa paglaki mo, Kaya siguro sa ibang lalaki mo hinanap at doon mo unang nadama ang unang pagmamahal na dapat ako ang nagpuna. Hindi mo unang naramdaman ang kalinga ng isang Ama. Masakit din para sa akin na makita kang nasasaktan." seryosong aniya nito pinipigilan na wag tumulo ang luha.

"I'm not a showy Father, but I swear I truly, really love you."

I saw his tears pour down his face and he chuckled before wiping them away.

"So, what do you want, anak?"

I examine my hand. "I wanted to leave, Pa," I murmured, my eyes determined.

"I just wanted to forget."

"Forget him," he corrected, but I merely gave him a phony smile.

"I wanted to raise my own child in a peaceful environment, Papa."

"Kaya kong ayaw niya sa anak namin... Ako? mamahalin ko siya ng buong-buo kahit hindi buo ang pamilya namin atleast nabigyan ko ng pagkakataon na palakihin at mahalin ang Anak ko na kahit wala siyang Ama ay meron naman ako."

"I'm so proud of you, Fritzie." Niyakap ako nito. "Pano ang pag-aaral mo?" dugtong pa niya habang hinahagod ang likuran ko.

"Tsaka na lang po pag napanganak ko na siya, Pa. H-Hindi ko na rin kayang humarap sa mga kaibigan ko... N-nahihiya po ako sa s-sarili ko po." iyak ko.

Napatingin kami ng sabay ng may hawak na tray si Mama na may dalang gatas at kape roon. Hindi rin nakaligtas ang malalim na pagbuntong hininga niya at tumabi sa akin pagkatapos ilapag ang hawak at niyakap ako. Umiyak ako hanggang sa mapagod ako at makatulog na.

"Tententenenenen.... Tenenentenenenen..... Tenenenen!" pagkanta ni Chandra sa graduation song papasok sa kwarto at nakita ko pang may hawak ito at umupo sa dulo ng kama.

"Baby Loki q!" Chandra says to her white cat, kissing the top of her cat's head. "Meet your new Mom... Fritzie!" she sobbed as she handed me her cat.

My brow furrowed. "Bakit to?"

"Pusa? Ayaw mo ba?" nakangusong aniya nito. "Ehh... Baka di ko rin maalagaan." umirap siya.

"Ayaw mo?! Loki oh ayaw ka ng bago mong Mommy." nakangusong aniya nito habang hinihimas ang malambot na balahibo nito.

"Hindi naman sa ayaw pero...."

"Pero ano?" nakangunot ang noo nito. "Gaga! Isa yan sa mga paborito kong pusa noh! Huhu mahal kaya yan! Di bale mahal na mahal ka naman ni Mommy Chandra ano?" kinausap niya ulit ang pusa bago tumingin sa akin.

"Tsaka mababawasan man ng isang lahi sa isang daan kong mga anak atleast may mga bagong manganganak!" halakhak niya.

"Ang totoo... Aalis nako." mahina kong aniya dahilan upang matigil ito sa paghalakhak. "Hah? Ito naman!" tinapik niya ang balikat ko at tumawa. "nagbibiro ka ehh!" tumawa ito pero ng makitang seryoso ako ay nawala ang ngiti niya.

"N-nagbibiro ka di ba? Diba?!" tawa ulit niya pero biglang naiyak ito. "Fritzie naman ehh! Pinapaiyak moko! Ilang taon tayong nagkasama tapos iiwan moko?! Unfair! Sasama ak---"

"B-buntis ako, Chandra." mahina kong aniya dahilan upang mapatingin ito sa kawalan. Pagkatapos ng ilang segundo ay napatingin ito sa tiyan ko at dahan dahang hinawakan iyon.

"T-totoo?" umiyak ako at nanlaki naman ang mata nito at hindi nito alam kung anong gagawin. "B-binibigla mo naman ako ehh..." iyak din niya. "Alam mo namang di kita mabibigyan ng advice at baka madagdagan ko pa yang problema mo!"

Lumapit ito sa akin at niyakap ako habang hinahagos ang likuran ko para magaanin ang loob ko. "Sorry ahh? Ito lang kaya kong gawin."

"Sapat na sakin ang presensya mo Chandra. M-maraming salamat at naging parte ka ng buhay ko."

"I hate goodbyes!" kumalas ito at pinahiran ang luha sa mata niya at mugto na rin iyon. "Loki q! Samahan mo ang bago mong Mommy!" umiling ako.

"Hep! Bawal tanggihan ang mga anak ko! Tsaka nakakawala siya ng Stress." ngumiti ito sa akin. "T-Thank you, Chandra dahil hindi moko hinusgahan." nahihiya kong aniya.

"Bakit naman kita huhusgahan?! Magkaibigan tayo... Ang magkaibigan nagtutulungan yan! Tsaka mahal na mahal kita ehh!" nguso niya.

"Tsaka OMG! Magpapaka rich Tita ako tamo." tawa nito. "Basta mag-iingat ka ahh?" tumango ako na agad naman niyang hinalikan ang pisngi ko.

"Yucks!" biro ko na iniripan niya. "Makayucks ka diyan ehh mas nakakadiri ang laplap." irap nito na tinawanan ko.

"O siya hindi ako makakapaghatid sayo sa airport may tatapusin pako ehh."

"Tapusin mo na yun." ngumuso ito at niyakap ulit ako.

Nang gabing din iyon ay nag-ayos na ako ng mga gamit ko. Tinulungan din ako ni Mama pero habang naglalagay siya ng damit sa luggage ay umiiyak ito dahil kung kailan naman raw okay na kaming dalawa ay tsaka naman daw ako aalis.

Anong magagawa ko? Hindi ako patatahimikin ng puso ko kung patuloy kong makikita siya lalo na't alam ng lahat na ikakasal na siya. Hindi ko ma describe ang totoong nararamdaman ko dahil sa ngayon ay ang tanging nararamdaman ko ay galit.

Yung lalaking pinagkatiwalaan ko ng buong buo niloko ako, iniwan ako, and then he wanted me to abort our child kase sabi niya hindi niya daw anak ang nasa sinapupunan ko.

Why would I lie to him? Mahal ko siya ehh pero sa huli ako lang pala tong nagpakatanga sa kanya. Siya rin itong nagsinungaling.

Hindi ko alam.... Nang malaman ko na nabuntis niya si Veronica ang sakit sakit para sa akin na tanggapin iyon dahil akala ko ay iba siya sa mga inakala kong lalaki pero pare-pareho pala silang lahat.

He put me in a game where I am the toy and he is the one who controls me. Keanu! I'll never forgive you for playing with my feelings.

:)