The Lust Nights (Nightclub Series #1)

26

"Sir, Ms. Chavez did not pass the exam, correct?" Azariah inquired.

"And I observed her struggle with her study, and I'm sure she hasn't finished her research yet, so how did her grades get so high?"

"Pinagdududahan mo ba ako?!" Darcy stood up.

"Why not? You're not even studying this semester, so may I check Ms. Chavez's paper, Sir?" Tumingin ito kay Sir Rohen at natahimik ang lahat habang ang ibang blockmates namin ay nagbubulungan.

Cressida stepped up and took Darcy's paper, and she looked at me in surprise. "Sir, this is our Friend research title," she said as she turned the pages of the document.

"Are you sure it's your friend's paper?"

"I told you, Sir, before we passed our individual research, I took Ms. Garcia's work and checked it, and I know it was her paper," she said, her brow furrowed.

"So sinasabi mong magnanakaw ako?" Natawang sarkastiko si Darcy. "Yes."

"What? Akala ko ba magkakaibigan tayo?"

Natawa din ng sarkastiko si Azariah. "Kaibigan? May ganyan ba? Nagnanakaw ng research ng iba?" mariin na untag nito.

"Sir di naman tama ito. Nagpakahirap ang kaibigan namin sa pagsasaliksik ng mga impormasyon at datos na yan tapos nanakawin lang?"

"That's her final grade, Class Dismiss."

"Then I'll file a case, and if we find out Darcy stole Fritzie's paper, you'll lose your license, and Darcy will no longer be able to attend school." Cressida said.

Napatingin ako kay Darcy na para bang na pako siya sa kinatatayuan at namutla. "You can't!" She yelled.

"I can. Have you heard of Detective Clarkson? Chloe Oliveros Detective? Fritzie's friend?"

Darcy shivered, but she just stared at us. "There is nothing you can do."

"I can, do you think I'm poor? Girl, I'm more expensive than you, so back off!" Cressida smirked at our Professor.

"Slay!" Azariah shouted.

"Tara na!" hinawakan ni Cressida ang kamay ko at tinungo namin ang cafeteria. Galit na galit pa rin ang mga mukha nila. Tatayo na sana ako para mag-order pero pinaupo lang nila ako at si Azariah na ang nag-order.

"Anong ginagawa mo dito?" pagsusungit ni Cressida kay Thunder. Thunder chuckled, "What's up with you, Sadie? You look like an angry monkey."

"Wag mong dinadagdagan inis ko Thunder at baka sayo dumapo tong kamao ko sa mukha mo at isipin kong ikaw si Keanu." Inis na niya nito dahilan upang matigil sa pagtawa ang lalaki.

Napa-awang ang labi nito ng makita ako. "Wren!" awkward itong ngumiti sa akin. "Ako na humihingi ng sorry sa kaibigan ko."

"Ehh bat ikaw humihingi? Ikaw ba si Keanu? Yung cheater?!" Sigaw nito. "Hoy!" Si Thunder.

Humila ito ng upuan. "Hindi ko nga din alam kung anong pumasok sa kokote nung kaibigan kong yon." huminga ito ng malalim.

Pansin ko rin ang pagbabago ng ekspresiyon niya dahil parang may dumaang sakit sa mata niya. "Anyways mauuna nako." tumayo ito at nagpaalam.

"Fritzie..." napatingin ako kay Mama. Nasa bahay ako ngayon kung saan ito nakatira. Umalis na rin ang mga alaga niya at doon na sa ibang bansa nanirahan habang ang bahay na tinitirhan niya ngayon ay binigay sa kanya bilang pasasalamat sa mga ginawa niya sa mga dalaga rin na inalagaan niya.

"Po?" rinig ko ang pagbuntong hininga ni Papa habang naghahain ng meryenda.

"Si L-Lola mo."

Agad akong napatingin sa kanya. Bakit ngayon ko lang ulit naalala si Lola? Baka nga dahil sa mga problema ko ngayon.

"Si Lola! Kamusta na siya, Ma? Miss na miss ko na siya!" masayang aniya ko at alanganing napatingin ito kay Papa dahilan upang mapangunot ang noo ko.

"Anak... Wag ka sanang mabibigla."

Tinitigan ko ang Ina. Hinihintay ang sasabihin. "W-wala na ang L-Lola mo." pumatak ang luha ni Mama kasabay ng pagkirot sa puso ko na para bang may ugat na naputol sa puso ko.

Hindi! Prank lang to!

"P-po? Pano? Natutulog lang ng mahimbing si Lola nun Ma." mabagal na salitang untag ko.

"N-nilason siya ni Arceno." Iyak nito. Napahawak ako sa noo ko, di na makayanan lahat ng mga nalalaman ko.

Si Keanu, yung research ko tapos si Lola? Tapos buntis pa ako? Ano pa? Wala nabang dadagdag?

"Hindi totoo yan...posibleng lalasunin niya si L-Lola ehh Nanay niya y-yun." pag-iling ko.

Umiyak na naman ako. Ilang araw lang akong nakahilata sa kama. Ni hindi lumabas at tanging sa kawalan lang ang tingin ko. Tumatawag din ang mga kaibigan ko pero hindi iyon sumasagot.

"Fritzie! Si Chandra to? Buksan mo ang pinto please?" kalmadong aniya nito pero napailing lang ako.

"Sige na please?" pagmamaka-awa niya.

Napatingin lang ako sa palapulsuhan ko at nanghihinang tumayo. "H-hindi ako maka tayo." sabi ko pero sobrang hina ng pagkakasabi dahil nanghihina ako.

"Hah?"

"C-Chandra" tawag ko parang bumibigat na ang talukab ng mga mata ko. Ngumiti pa ako sa sarili ko.

"Fritzie!" pagkalabog niya sa pinto. Sigurado akong nag-aalala na si Chandra at nakikita ko na yung mukha kung pano ito mag-alala.

"Fritzie?!" gulat na aniya nito at napatingin sa hawak ko nang mabuksan na niya ang pinto.

"Tita! Tito!" natatarantang aniya nito. "Ano bang ginagawa mo sa sarili mo?!" umiiyak na ito pero binigyan ko lang siya ng matamis na ngiti.

"Tita! Tulong!" nag-aalalang aniya nito. Kinuha ang kutsilyong hawak ko at hinagis iyon. "Chandra ang ganda mo." mahinang untag ko pero iyak lang ang naririnig ko mula sa kanya.

"Chandra."

"Hmm?"

"Ano kayang p-pakiramdam ng k-kapayapaan?"

"A-ano bang pinagsasabi mo?!"

"Fritzie! Christopher anak mo!" agad na lumapit si Mama, umiiyak na rin.

Gulat din si Papa at agad na nilapitan ako at binuhat. "P-pabayaan niyo na lang po a-ako please?"

"G-gusto ko ng magpahinga." iyak ko. "Ang h-hirap pag sunod-sunod na problema."

"Fritzie! Kahit kailan ang selfish mo talaga!" Iyak ni Chandra.

"Come to think of it, Fritzie, ending your life is not the right way! Kung nasasaktan at nahihirapan ka isipin mo din yung nararamdaman ng magulang mo kung nawala ka!" Humahagulgol na ito.

Narinig ko pa itong may mga sinasabi pero parang nabibingi na ako at bumibigat na talaga ang talukab ng mga mata ko.

:)