The Lust Nights (Nightclub Series #1)

30

"Are you sure about your decision?" Cressida questioned, glancing at my luggage, and I nodded, and she pouted.

"Girl, you really can't stay here for the time being, can't you? Ilang buwan na rin naman at makakapagtapos na tayo" litanya no Azariah pero umiling ako at napatingin sa relo at tumingin sa kanila.

"What's with that look?" pinagtaasan ako ni Cressida ng kilay at napabuntong hininga ito ng makuha din ang ibig sabihin ko.

"Gosh ang rupok ng kaibigan natin!" bulalas ni Cressida. "Sinabi mo pa! O siya sige na nga hmp!"

"Silip lang." I mouted kaya sa huli ay tumango sila at pinag-gitnaan ako ng dalawa at pinulupot ang kanilang kamay sa braso ko.

We did go to the chapel where Keanu and Veronica will get married, but I just wanted to gaze at Keanu for the last time and that was all.

Hindi na ako manggugulo.

I smiled faintly at myself after a minute of staring at the man I adore. He was dressed elegantly in a tuxedo, his grin was genuine, and his family stood beside him.

Ako dapat yun ehh... Ako dapat yung babaeng ihaharap mo sa altar ngunit di ko aakalaing ang ihaharap mo sa altar ay ang babaeng nabuntis mo kaya ganun na lang kanila para sayo itapon lahat ng sa atin.

I wish you a pleasant life, but not an abundant one. I hope you feel the guilt you caused me.

Tumalikod ako at binigyan ang mga kaibigan ng matamis na ngiti na ikinakunot nila. "Tara na?" ngiti ko sa kanila na sabay naman nilang inilingan at pinagkunutan pero sa huli ay tahimik lang silang tumango.

When I arrived in Japan, I went straight to a site where my father lived when he was a teen. They have a rest house in Osaka, and the neighbors are always nice and bring me food.

The resthouse is actually quite large, and I was the only one living there, but thanks to our kind neighbors.

Akala ko ay mahihirapan akong makipag-usap sa mga hapon. Mabuti na lamang at may kapitbahay din akong Filipino na naninirahan dito. Half Japanese at Half Filipino ito. Tinuturuan niya din ako sa language nila kaya nakahinga ako ng maluwag.

"Mag-isa mo lang?" Si Athari yung kapitbahay kong half half. "Oo" untag ko habang nagluluto ng adobo, medyo malilito pa ako sa mga seasonings nila pero tinuturo naman sa akin ng babae dahil palagi siyang nakatambay dito.

"Kabuwanan mo na pala next month... Bakit di pa uuwi asawa mo?" natahimik ako. Sinusubukan kong ibuka ang bunganga ko pero namanhid iyon.

"A-hahaha" tawa nito. Na gets na siguro dahil halata naman sa mukha ko. "Ano..." tumigil ako sa pagluluto at pinatay muna ang gas stove.

"Wala akong asawa." Tumawa ako ngunit may kirot sa puso ko ng sinabi iyon.

"S-sorry."

"Hindi! Okay lang! Ano ka ba?" Tawa ko.

"Sasamahan mo naman ako di ba?"

"Saan?" kunot noong tanong nito dahilan upang magkibit balikat ako.

"Manganak." ngiti ko. "Sure!" agap niya at binigyan siya ng matamis na ngiti.

"Iiwanan ko muna si Maeko sa asawa ko." tawa nito. "Pero..." Tinaasan ko siya ng kilay. "May ideya ba yung nakabuntis sayo na magkaka-anak kayo?" nagpiece sign ito at binigyan ako ng ngiting aso na inilingan ko.

"Ehhh?!"

"Chismosa" irap ko sa kanya na tinawanan naman ako. "Ang totoo niyan... Nung nalaman kong buntis ako," napatigil ako at tumingin sa ibang direksyon. "Sinabi ko sa kanya." ngumiti ako ng mapakla.

"Kaso?"

"He wanted me to abort our child." basag na boses kong untag. Narinig ko pa ang pagsinghap ng babae at pagmumura niya.

"Seryoso? Gagi I'm at loss for words." napatakip pa ito. "Ipaabort ko na raw kase ikakasal na pala siya sa nabuntis niya." tawa ko at rinig na rinig ko ang paghampas niya sa mesa at tumayong tinignan ako.

Inis na inis ito sa nalaman kaya naman tiningala ko ito. "Gagi red flag amp." napahawak pa ito sa sentido.

"Pagako ang nasa sitwasyon mo hinding hindi ko talaga ipapakilala anak namin kase alam mo? Di niya deserve pagkatapos niyang sabihin na ipalaglag lang tang---"

"Bunganga mo."

"Sorry na, ehh naiinis ako ehh!"

"Swerte mo nga ehh hindi ka ginago." ngiti ko. "Tapos ikaw malas kase ginago?"

"Ikalma mo nga sarili mo! Di nako mag kwe-kwento tawa ko." ngumuso ito pero pagkatapos ng ilang oras na pag-uusap nito ay umuwi na ito dahil umiiyak na raw ang anak niyang kapapanganak.

Pagkatapos ng nangyari ay dinelete ko lahat ng social media accounts ko. Pati ang pangako ng Papa na papalitan ang surnames ko ay napalitan na.

Hindi na rin mahanap ang pangalan ko sa kahit na social media dahil gumawa ako ng bago pero hindi ko naman ginagamit iyon. 'Wren Madrid' ang pangalan ko sa social media pero pribado iyon at sinigurado akong hindi mahahanap ng lalaki iyon.

Pero hindi naman ako nag-aassume na hahanapin ako nun dahil sino bang tanga ang may asawa na't lahat ay maghahanap pa ng iba?

Maganda naman si Veronica, mayaman, maganda din ang reputasyon niya hindi kagaya ko na disgrasya kaya bakit naman siya ipagpapalit ng lalaki? Nagawa nga akong ipagpalit siya pa kaya na meron na ang lahat?

I despise this feeling, and I hate being insecure because of the lady he chose over me. Why would he choose me? I'm not even as attractive as she is, I'm not rich, and I'm not a standard. That made me feel anxious about myself because I wasn't good enough.

I sigh heavily.

Aabalahin ko na lang ang sarili sa ibang bagay. Ayoko ng maalala siya, ayoko na rin siyang isipin. Namasukan din ako sa isang convenience store para naman may ipon ako para sa panganganak ko.

"For tanks, sil!" umupo muna ako sa counter at dahil nabibigatan ako sa tiyan ko.

"Why don't you leave for now, and then you may return to work once your child is born?" suggested the convenience store owner, and I simply smiled.

"I need this work for my child, Ma'am," I explained, and she simply smiled. "OK, but don't stay up all night and I'll hire someone else for a night shift, okay?" I nodded. She understands English, so communicating with her is simple.

"All right, I'll leave now." My brow furrowed as I felt a liquid pour down my legs and my gut ache.

"M-Ma'am," I was about to cry. "Yes---" "Fritzie?"

"M-ma'am! Ahhh!" I exclaimed as she ran towards me, calling her son "Toshiro!"

:)