{ ရစ်ချည် } 《 ᴄʜᴀɴʙᴀᴇᴋ 》 [ COMPLETED ]

3 Unicode

" ဟေ့ကောင် ငါခုနက စင်တာဘက်သွားတော့ မင်းအမျိုးသားလေးကို တွေ့ခဲ့တယ် "

စားပွဲပေါ်က စာရင်းစာရွက်တွေနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတုန်း Kai ပြောလာတဲ့ စကားကြောင့် လုပ်လက်စတို့ ရပ်ကာ ခေါင်းပင်ထောင်လာရတော့သည်

" သူတစ်ယောက်ထဲပဲကွ စင်တာလာတယ်ဆိုတော့ လိုတာတခုခုဝယ်ဖို့ နေမှာပေါ့ "

" မင်းမခေါ်လိုက်ဘူးလား "

" သူလည်း ငါ့တွေ့မှ မတွေ့တာ တကူးတကခေါ်မနေတော့ဘူးလေ ပြီးတော့ မင်းပဲ သူ့ကို ဒီဟာတွေကအစ မင်းပိုင်ကြောင်း ပြောပြမထားတာလေ သိရင်တော့ မင်းဆီဝင်ချင်ဝင်မှာပေါ့ "

Kai ပြောတာတွေနားထောင်ရင်း အလုပ်လည်း ဆက်လုပ်ရင်း

" လာမနေဘူး လူနဲ့မလိုက်အောင် တအား မာနကြီး "

" မင်းကျတော့ရော "

" ငါကဘာဖြစ်နေလို့လဲ ငါက ငါအတိုင်းပဲ "

" Baekhyun အတွက်တော့ စိတ်မကောင်းဘူး အသည်းနှလုံးမရှိတဲ့ကောင်ကိုမှ လက်ထက်ရတယ်လို့ ငါနဲ့သာဆို "

"တော်လိုက်! "

ကိုင်ထားတဲ့ စာရွက်စုတ်တွေနဲ့ လှမ်းပစ်ပေါက်မိတော့သည် . ဘယ်လိုကောင်လဲ သူများပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ သူကို လာပြီး စကားနဲ့တောင် ပစ်မှားရဲသေးတာ . ဆေးခန်းမထိုင်ရတာနဲ့ ဒီကကောင်ရဲ့ အလုပ်ကိုပဲ လာလာ အာလူးဖုတ်နေတာ နားပါလေထွက်တယ်!

" သူ့ဟာလေးကျတော့ဖြစ်နေတာ "

" ဖြစ်နေတာမဟုတ်ဘူး မဖြစ်သင့်တာ မပြောသင့်တာကို ပြောကိုမပြောမိအောင် ကြိုပိတ်ထားတာ "

" အခုသွားမေးလိုက်ပါလား ပြန်ပို့ပေးလိုက်ပေါ့ "

" အားမနေဘူး "

" အော် အားရင်တော့ လုပ်ပေးတယ်ပေါ့ "

" မင်းပါးစပ်လေးကိုပိတ်ထားသင့်နေပြီ "

Chanyeol ဆိုတာအဲ့လိုကောင်ပဲ Baekhyun အကိုကို မုန်းလို့ ကလဲ့စားချေချင်လို့ဆိုပြီး ညီကိုထယူတယ် . ပြီးတော့ဟုတ်တာလည်း မဟုတ်ဘူး . ဝင်မခံချင်ပေမယ့် သူ့လောက် ကြွေဆင်းနေတာ သူပဲ . ပြောမတတ်တော့ ထွက်သမျှက နာစရာတွေကြီးပဲ . နောက်မှ နောင်တရမှာတော့ မြင်ယောင်သေးတယ် .