Pjmn: teşekkür ederim
Min Yoongi: Karanlıktan mı korkuyorsun?Pjmn: insan önemli değil der/
Öküz/
Aslında hayır
Karanlıkta göremediğim şeylerden
korkuyorum
Min Yoongi: bu olayı hiç yaşadın mı peki?Pjmn: evet.
Soru yağmuruna tutman için yazmadım
Min Yoongi: Min Ryung ile aranda ne var?Pjmn: Ne/
Neden soruyorsun/
Neden soruyo/
Arkadaşım?
Neden
Min Yoongi: Ona güvenme.Pjmn: Neden?
Min Yoongi: bilmiyorum/
Bilm/
Ne istersen yap ya daPjmn: bir şey soracam
Dosya sorununa ne oldu?
Min Yoongi: Hallettim bir şekil.Pjmn:Ah, peki
Min Yoongi: Dosyada benim adıma hazırladıkları bilgileri karşı tarafinkine aktardım.Pjmn: atıldı mı o kişi
Min Yoongi: evet
Pjmn: neyse
Görüşürüz o zaman
Min Yoongi: Görüşürüz okul başkanı////////////////////////////////////////////////
Cumartesi günüydü. Ama bizim kursumuz vardı! Özel okul zırvalıkları işte. Neyse ki cumartesi günleri okula serbest gidebiliyorduk.
Üzerime beyaz bir sweatshirt, altıma da aynı şekilde beyaz bir eşofman giydim.
İşlerimi bitirdiğimde biraz televizyon izlemeye karar verdim. Neyse ki ailem evde değildi. Nereye gittiklerini bilmiyordum ama bilmeme de gerek yoktu.
Televizyonun karşısına oturur oturmaz çalan telefonumla birazcık şaşırdım doğrusu.
Normalde kimse beni aramazdı. Arayan kişiye baktığımda daha da şaşırdım. Jungkook.
"Alo"
"Efendim, Jungkook?" Meraklı sesimle gerilmiş gibiydi. "Nasılsın?" Uzun zamandır ilk defa duyduğum soruyla gülümsedim. "İyiyim, ya sen?"
Çok resmi konuşuyorduk. O da bunu fark etmiş olacak ki bir süre konuşmadı. " İyidir kanka, ne olsun," Dediği şeyle birlikte kahkaha atmıştım.
"Jimin, geçen olanlar için üzgünüm." Bir andan sesi ciddileşmişti. "Hey, önemli olmadığını söylemiştim."
"Peki, benimle konuşuyor musun?" Dediği şeyle gülmüştüm. "Şu an seninle bir aramada olduğuma göre... Hm kesinlikle konuşmuyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zorba/Yoonmin
FanfictionPjmn: Zorbasın Min Yoongi Ve bu seni havalı yapmıyor Min Yoongi: Ne saçmalıyorsun velet?