The Badboys Bet (COMPLETED)

chapter 22

Silvianna's POV:

I'm actually a real mess up right now.

Napasabunot ako sa buhok ko dahil sa nakikita ko ngayun.

Nagkalat ang mga tissue at album namin nila papa.

Napatingin ako sa salamin malapit sa kama ko.

Mugto ang mata, at maitim na eye bags.

It's been 2 days since dad died and i still can't move on, tuwing matutulog ako naalala ko siyang nahihirapan habang hinihintay ako.

It's really a big loss for me and i think i should blame myself for not coming early..

Hindi na rin ako kumakain kasi hindi naman ako nakakaramdam ng gutom, nagkulong ako sa kwarto ng dalawang araw and i think i should go to school now.

Wala rin naman akong mapapala dito puro business ni papa inaatupag nila.

I will be the one to inherit my fathers company but before that i need to learn to manage the business

I will be responsible dad....

After 7 days i will skip classes because my fathers secretary will tell all about their company.

At pag nakompleto ko na yun ako na akong susunod na CEO ng companya.

It's really a big responsibility and i will work harder for it...

Napagisip isip kong walang kwenta pag nagkukulong ako dito at walang gawin, instead i should be working hard para mas maging proud si papa sa akin i know he's watching.

"Maam breakfast is ready" nawala ako sa pag iisip ng sumigaw sa labas ang isa sa mga maid namin dito sa mansyon.

"Hindi ako kakain, kainin niyo nalang iyan aalis na rin naman ako" sigaw ko pabalik.

Napatingin ulit ako sa tissue na nakakalat ngayun sa kwarto.

Bumuntong hininga ako bago ito ligpitin.

Pagtapos kong maligo at magbihis lumabas nako ako.

Inabot sa akin ni Manang Manda ang bag ko bago ako sumakay sa saksakyan.

Hinwakan niya ang pisngi ko at ginulo ang buhok ko.

Napangiti ako ng mapait....

Papa used to do that when i go to school....

May namuong luha sa mga mata ko.

"Mag iingat ka iha, kaya mo yan magpalakas ka" nakangiting sabi niya at niyakap ako.

Hug is really the one i need right now

It's comforting...

"Opo" ngumiti ako sakanya bago tuluyang pinaandar ang kotse.

Napatingin ako sa labas.

Manang Manda is the first maid dad hired, siya yung palaging nakakalaro ko noon at siya din ang nagtuturo sa akin minsan pag wala nun si mama.

Siya ang pinagkatitiwalaan ko sa loob ng mansyon...

Pagdating at pagkababa ko sa sasakyan agad na bumungad ang nag aalalang mukha ni Krazer.

"Silvia...... Are you okay? " nilapitan niya ako at hinawakan sa pisngi.

Nginitian ko siya ng tipid.

"I'm okay don't worry"

"Pumayat ka ohh hindi kaba kumakain? " tinignan niya ako mula ulo hanggang paa.