Brad ile olanlardan sonra uyuyamamıştım. Yatakta dönüp duruyordum. Brad yan odada ven ise kendi odamdaydım. Onun yanına gitmek istiyordum ama biraz yalnız kalmalıydık. Ayağa kalkıp odadan çıktım. Bilmiyordum. Şu sıralar ne yapacağımı bilmiyordum. Brad... Değişmişti. İlk geldiğim ve çocukların anlattığı Brad değildi. Ve onu bu güzel hale getiren bendim. Tüm mükemmelliği ile benimdi. Koltuğa oturup düşünmeye başladım. Benim hakkımda böyle mi düşünüyordu?
Gelen ses ile arkama döndüm.
"Uyku mu tutmadı?"
"Evet" dedim Connor'a. Tüm şirinliği ile karşıma oturdu.
"Hadi hepsi uyurken tüm çikolataları yiyelim!" Dediğinde gülümsedim. Ve birlikte mutfağa gittik.
"İşte ganimet!" Dedi ve dolabı açtı. Masaya oturduk ve yemeğe başladık.
****
"Karnımı hissetmiyorum." Dedim son çikolatayı da yerken.
Gülümsedi ve;
"Ben aşırı derecede hissediyorum. Sanırım bu kadarı fazla!"
Çöpleri attık ve bahçeye gittik. Güneş doğmuştu. Biz ise sadece dışarıya bakıyorduk. Sanırım kusucam. 20 den fazla yemişimdir. Ah buna değdi.
"Burada ne yapıyorsunuz?" Kapıda Brad'i görünce gülümsedim. Saçları dağılmıştı ve üstünde sadece şortu vardı.
"Çok fazla yedik" dedi Con karnını tutarken.
"Ne?"
"Çikolata" dedim gülerken. Yanıma oturdu ve bana sarıldı ven ise o güzel kokusunu içime çektim.
"Artık benimle yat. Seni yanımda görmek istiyorum." Dediğinde güldüm.
"Sadece 12 saat. Ve uyuyorsun benimle olsan ne değişçek?"
Sadece merak ediyordum onu istemediğimden değil. Onu hani kız istemez? Hele ki uyurken; aşırı tatlı oluyor ve masum.
"Ama kollarimin arasında olmanı istiyorum. Sadece benim kollarimin arasında...." Söylediği tüm sözler kalbime işleniyordu. Yeri geldiğinde öküz oluyordu fakat romantik hali en güzeliydi.
"Peki" dedim ve Con ile ayni anda ayağa kalktık. Sanırım cidden kusucam! Midemi tutarak merdivenleri çıktığımda Brad gülüyordu. Komik mi? Hayır!!!!
****
"AMA SANA DA YAZMISLAR!"
"ŞUAN KONUMUZ SENSIN LİSA!" Bağırdığında Koltuktan kalkarak Brad'in yanına gittim. Neden şimdi yine kavga ediyorduk. Biraz durabilirdik.
"KONUMUZ BEN DEĞİLİM! SENSİN!O KIZ BANA DEDİĞİNİ BIRAKMIYO AMA SEN! SADECE BAKIYORSUN!" dediğimde dudağıma yapıştı. Tamam güzel susturma yöntemiydi. Ama bu sefer konuşacaktık. Böyle kaçamazdı.
"BRAD!KONUŞACAĞIZ!BÖYLE KAÇAMAZSIN!" Kapı çaldığında kısa bir kahkaha attı. Çünkü kurtulmuşu. Kısa bir bakış atıp kapıyı açtım. Kim bu be?
"Ben Brad'e gelmiştim." Brad mi?
"Kim g- ELS!" Diye bağırdığında ölece baktım. Onlar ise sarılıyordu. Neden ben yok gibi davranıyordu? Bir daha bakınca kızın Brad'e sarıldığını gördüm o ise şok ol muştu.
"Ne işin var senin? Sasha bitti sen mi başladın?" Sasha dedi.....
"Ama aramızda bir fark var. Ben seni daha çok seviyorum..." OHA!
"Hey hey hey! Burada ne oluyor bilmiyorum zaten umrumda da değil. Tek bildiğim elini sevgilinin üstünden çekmezsen saçlarını ylacağım" Brad gülerken kız elini çekti ve bana bilmiş tavırla güldü. Kendini ne sanıyor bu!
"Ufaklıklarla ilgilendiğini bilmiyordum" Ufaklık mı dedi o!!!?????
Gör bakalım kimmiş ufaklık?
Brad'in dudağına yapıştım. Tamam biraz kullanıyor gibi oldu ama yapacak birşey yok. Dilini ağzıma sokunca inledim. Onun ise dudakları kıvrıldı. Kıvırcık işte ne olcak! İkimizinde nefesi bittiğinde çekildik. Alnını alnıma dayadı.
"Sen delisin" Dediğinde güldüm. Tamam biraz garipti ama olsun sonuçta onu öpmüştüm.
Kız ikimize tip tip bakıp gitti. Ama ben kazanmıştım.
" Aslında.... Çocuklar evde yoklar...."
Ben size sapık diyorum ama siz inanamıyorsunuz. Yüzündeki çapkın sırıtmaya baktım. Bilmiyordum. Benim için erken gibiydi. 15 yaşında... En iyisi kendimi ona bırakmaktı değil mi?
Biliyorum kısa oldu zaten yayınalamatacaktım. Annemden gizli yazdım ilk defa... Ve bu emeğin karşılığını almak istiyorum. Bölümler artık iki hafta da bir gelebilir. Yorum sayısı azalıyor lütfen yorum yapın!!!!!! Eskiden çok fazlaydı şimdi ide yok denecek kadar az...
SECRET ADLI HİKAYEMİ YALNIZ BIRAKMAYIN!!!!!!!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kıvırcık Hayallerim
Fanfiction"Sen 20'sin ben ise 16" "Biliyorum şimdi evlen benimle!"
