Bölüm pek içime sinmedi yine de paylsmak istedim çünkü uzun süre yb gelmeyecek...
Böyle Üzgün bir bölüm içinde Özür dilerim:(
Gözlerimi yavaşça açtığımda etraf karanlıktı fakat telefon ışığı etrafı aydinlatmisti. Kafamı hafif kaldırdığımda Brad'in biri ile konuştuğunu anlamıştım.
"Ne diyim Kathryn? Üzgünüm ama onlar kuzenim değil sadece sen üzülme diye söylemiyorum. Bir anlık sinirle oldu mu diyim?" Duyduğum şeyler ile kalbim durmustu. Demek ki gerçekten haberler doğruydu ve bana yalan söylemişti. Bunu eninde sonunda öğreneceğimi bilmeliydi. Küçük olmam salak olmam anlamına gelmiyordu.
"Tamam sen sus yeter ki. Bunu bilmemeli."
"Tabi ki" dediğinde ne olduğunu anlamamıştım. Acaba onu sevmiyorsun değil mi, demiş olabilirdi. Dolan gözlerimi kapattığımda yaşlar yanaklarimdan akmaya başlamıştı.
"Uyanacak şimdi Kathryn kapatıyorum" dedi ve telefonu kapattı. Ban doğru döndüğünde bende yatakta oturur pozisyona geçmiştim bile. Yüreğimdeki acıyı bastırdım ve umursamaz tavrı takindim.
"L-lisa" dediğinde ellerimle yüzümü kapadım küçük bir kız çocuğu gibi ağlamaya başladım.
"Senden nefret ediyorum" dediğimde ellerini saçlarına geçirdi. Konusmuyordu. Sanki birşeyi bekliyordu gibiydi.
"Benden nefret edeceğin birsey yapmadım"
"SANA BİR DAHA GUVENIRMIYIM SANIYORSUN!" dediğimde histerik bir kahkaha attı. Şuan ki görünüşü beni korkutsada belli etmedim çünkü gözü dönmüş gibiydi.
"Senden bana guvenmeni isteyen mi var,küçük kız?" Dediğinde alkollü olması için dua ettim. Benim Brad'im bana böyle şeyler soyleyemezdi değil mi?
"Beni istemiyorsan söyleyebilirsin" dediğimde yine kahkaha attı. Gerçekten korkuyordum. Ne olmuştu ona?
"Sen gerçekten korkuyorsun" dediğine kendimi geriye çektim. Çünkü giderek bana yaklaşıyordu.
"Sana zarar verecek olsam önceden verirdim değil mi?" Olumlu anlamda kafamı salladığımda tam karşıma oturdu. Fakat düzenli olmayan nefesim konuşmama izin vermiyordu.
"Bu ilişki için çabaladığımı neden anlamıyorsun!?" Ani çıkışı ile irkildim ve sertçe yutkundum. Diğer yandan da kamera şakası olması için dua ediyordum.
"Ne yani bu muydu?" Sinirle bağırdığımda anlamıyordum nasıl değişmişti?
"Bak Lisa küçük bir kız gibi davranma tamam mı? Çünkü ben bundan sıkıldım! HER DAKİKA SENLE UĞRAŞAMAM!"
"Bu ne demek oluyor"
"Belki de...Biraz yalnız kalmalıyız. Bak Lisa senden ayrilmiyorum sadece bir süre." Dediğinde göz yaşlarım akmaya başlamıştı. Haklıydı zaten ilklerimi aldıktan sonra gidebilirdi.
"Bakireliğimi aldın artık gidebilirsin Brad. Zaten kim küçük bur çocukla ugrasmak ister ki" diyip arkamı döndüm o ise yanlış anladığını söyleyip yalvarıyordu fakat bu bardağı taşıran son damla olmuştu...
Kapıyı doğru geldiğimde elimi tuttu ve kendin çekti.
"Lisa sarhoşum ne dediğimi bilmiyorum..." dediğinde gözlerinin içine baktım. Evet sarhoştu ama umrumda değildi. İstediği zaman beni kiramazdi.
"Banane. Git Kathryn'e söyle. İstediğin oldu Bradley...Artık hayatına ben yokum!" Dedim ve elini ittim. O ise sadece bana bakıyordu. Bu kadarının olacağını düşünmemişti.
"Hoşçakal Bradley..."
"Hadi ama yine kaciyorsun!" Dediğinde bu sefer gülen taraf bendim.
"Evet Brad...Teselliyi başka kollarda arayacağım." Dediğimde kapıyı kapattı ve beni içeri çekti.
"Sikeyim ne dediğini saniyorsun!" Bana yaklaşıp bağırdığında onu ittim fakat yerinden kıpırdamamıştı.
"Sana bir soru sordum!"
"BANA NE HAKLA HESAP SORUYORSUN!?"
"Ben senin sev--"
"Sen benim hicbirseyimsin" dedim ve kapıyı açıp evden çıktım.
Hala inanamıyordum. O kızlar ile eğlenmisti değil mi? Sadece bir kavga yüzünden hemde. Her dakika kaçtığımı söylüyordu ama hayır...Ben sadece onun bu sinirli halini beynime kazımak istemiyordum. Ama istediği olmuştu. Hayatından küçük bir kız çocuğu ayrılmıştı. Salona geldiğimde bir kağıt ve kalem alıp yazmaya başladım:
Biliyorum bana kizacaksiniz ama ben gidiyorum. Belki annemle barisabilirim. Herneyse sizi seviyorum çocuklar. Beni merak etmeyin...
Notu kapının üstüne sıkıştırdım ve evden çıktım. Sanırım Brad ile ben asla biz olamamıştık. Ve bundan sonra da asla olamazdik. Sinirlendiğinde söylediği ve yaptığı şeyler beni tüketmişti. Ve biz kendi aşkımız da bogulmustuk,kurtulma şansımız yoktu....
Slm millet dediğim gibi uzun süre yb gelmeyecek çünkü verdiğim sınır eminim ki 1 ayda anca dolacak. 30 voteden 15'e düştük. Ve vote sayıları azaldikca kitap ile aramdaki bağ kopuyor. Bir yildaza basmanin o kadar zormuş yani... Ama bunun yanına beni çok mutlu eden okuyucularim var onlara minnettarim. Yazdığım her kelime onlar için...
20 vote 10 yorum sınır...
