Stark Family

3.Bölüm

Doktor gelmiş ve Peter'ın kontrollerini yapmıştı. Ardından bir kaç saat sonra son kontrolleri yapıp çıkabileceklerini söylemişti. Şuanda ise Tony ve Peter öylece oturuyorlardı. Aralarında garip bir sessizlik vardı. Bu sessizliği ise Peter'ın aniden konuşması bozdu.
"Sorun May..."

Tony aniden irkildi. Yanındaki çocuğa dönerken Peter'ın başı hala Tony'nin omzundaydı.
"May eskisi gibi değil. Sürekli içiyor, bana kötü davranıyor. Ama yinede onun yanında olmaya çalışıyorum."

Tony üzülmüş bir halde Peter'a bakarken konuşmasına devam etmesi için güven verici bir şekilde omzunu sıktı.
"Ama dün... Dün bana bir sürü hakaret etti. Ailemin ölümü benim suçummuş. Gittiğim her yere uğursuzluk götürüyormuşum..."

Peter istemsizce Tony'i daha sıkı bir halde kucaklarken Tony çocuğun saçını okşamaya başladı.
"Sonrada beni evden kovdu... Gerisini de biliyorsun."

Peter anlatmayı bitirince derin bir nefes aldı bu sefer ağlamayacaktı ki zaten daha fazla gözyaşının kaldığından emin değildi.

"O eve bir daha geri dönmüyorsun. Yanımda kalacaksın."

Peter aniden doğrulurken Tony'e bakmaya başladı. Adamın yüzüne garip bir duygu karmaşası hakimdi.
"Ben başımın çaresine baka..."

"Hayır hayır duymak istemiyorum. Daha dün gece çatıda yağmur altında sırılsıklam kalıp hastaneye düştün ki bunu daha sonra konuşacağız. O nedenle itiraz etme gibi bir hakkın yok."

Peter kaşlarını çatmış bir halde Tony'e bakmaya devam ediyordu. Tamam onu seviyordu bu bir gerçekti ama orada sığıntı gibi yaşamakta isteyeceği bir şey değildi.

"Peter... Pepper'ın da seni benim kadar sevdiğini biliyorsun. Morgan'ı zaten biliyorsun tüm gün evde 'Peter' diye dolaşıp duruyor. Yani o evdeki herkes seni çok seviyor bunu sende benim kadar iyi biliyorsun."

Peter'ın yüzü yumuşarken bir ara başını eğdi. Biraz düşündükten sonra tekrardan Tony'e dönüp başını sallamıştı.
"Tamam geleceğim."

Yaklaşık 2 saat geçmişti. Peter'ın çıkış işlemleri tamamlanmış ve şuan ikili arabayla eve gidiyordu. Peter kafasını cama dayamış bir halde geride kalan şehri izlerken Tony kulaklıkla Pepper ile konuşuyordu. Ona olayları yüzeysel bir şekilde anlatıp Peter'ın yanlarında kalacağını söyledikten sonra telefonu kapatıp kulaklığı çıkardı.

"Bu arada sana Harley'den bahsetmeyi unuttum."

Peter yavaşça ona doğru döndü ardından Harley kim der gibi bakmaya başladı.
"Eskiden tanıdığım bir çocuk seninle aynı yaşta olması lazım. Bir haftalığına bizde kalacak."

Peter fazla umursamayıp sadece tamam anlamında başını salladı ve tekrardan dışarıyı izlemeye koyuldu. Yaklaşık yirmi dakikanın ardından eve ulaştılar. Tony arabayı park ettikten sonra Peter yanındaki akşamdan kalan çantasını alıp çıktı. İçinde örümcek adam kıyafeti olduğu için evden çıkarken sadece onu almıştı.
Tam eve doğru yürümeye başlarken küçük bir kızın üzerine atlamasıyla afalladı.
"Peteyyy..."

Küçük kız gülerek kollarını dolarken Peter'da onu iyice kucağına alıp sarıldı. Arkasından da Pepper geliyordu. Olanları az çok öğrendiği için buruk bir gülümsemeyle çocuğa yaklaştı.
"Hoşgeldin Peter."

Peter sadece gülümsemeyle yetinerek başını salladı. Ardından hepsi eve girdi fakat Harley'in ortalıkta olmaması Tony'nin dikkatini çekti.
"Harley nerede?"

"Sanırım laboratuvarına indi."

Tony içinden bu çocuk asla uslanmayacak derken Pepper güldü.
"Ben Peter'a odasını gösteririm sen Harley'e baksan iyi olur."

Tony başını sallayıp laboratuvara doğru ilerlerken Peter hala kucağındaki Morgan'la Pepper'ın peşinden gidiyordu.
"Burası senin odan Peter gardıropun içinde kıyafetler var ama sıkıntı olursa söyle Happy seni mağazaya götürür istediğini alırsın. Zaten kendi zevkine göre de düzenlersin sonra."

Peter'ın duydukları şeyler karşısında şok içinde kalırken yavaşça odanın içini gezmeye başladı. Taki Morgan aşağı inmek için hareket edene kadar.
"A beykle biy dakika..."

Hızla odadan çıkarken annesi ve Peter ne olduğunu anlamadı. Bir kaç dakikanın ardından elinde peluş bir iron Man oyuncağıyla içeriye girdi.
"Gece beyki kendi odanı özleyip koykaysın ondan bunu al oluy mu? Bu şeni koyuy."

Peter işte o an karşısındaki küçük kızın sevimliliğinden düşüp kalacaktı. Pepper gülümserken Peter yavaşça yere eğilip Morgan'la aynı boya geldi.
"Çok teşekkür ederim. Bunun beni koruyacağına da eminim."

Morgan sevimli bir şekilde gülümserken oyuncağı Peter'a uzattı. Peter gülerek oyuncağı alırken Morgan'ın saçına küçük ve hızlı bir öpücük bıraktı.

"Hadi tatlım, Peter odasına yerleşsin biz çıkalım. Bir şey olursa söyle tamam mı Peter?"

Peter doğrulurken gülümseyerek Pepper ve Morgan'a baktı.
"Söylerim teşekkürler."

İkili odadan çıkarken ardından kapıyıda kapatmıştı. Peter ise elindeki oyuncağa bakarak arkasındaki yatağa oturdu. Sanırım burası ona gerçekten iyi geliyordu bunu inkar edemezdi. Yatağa uzanırken gözlerini kapatıp sadece anın tadını çıkararak rahatladı.

Uzun bir süre yeni bölüm atamadım kusura bakmayın lütfen. Araya YKS girince her şey birbirine girdi sonuçlar tercihler derken.

Ama yine buradayım yaşıyorum...

Ve bu arada Morgan'a normalden biraz daha küçük yaptım ileride karışıklık çıkmaması için.

Bölümle ilgili ya da hikayenin gidişatı hakkında düşüncelerinizi belirtirseniz çok mutlu olurum :)

GÖRÜŞÜRÜZZZ...