Yarım saat önce uyanan Tony yüzündeki saf gülümsemesiyle kucağındaki çocuğu izliyordu. Akşam olanlar aklına geldikçe kendi kendine gülüp duruyordu. Resmen Peter ona baba demişti. Hemde yanlışlıkla değil, kendisi isteyerek söylemişti. Yüzündeki gülümseme daha da büyürken yan tarafındaki saatin alarmının çalmasıyla korkuyla yerinde kıpırdandı. Hemen yetişebileceği umuduyla saati kapatmaya çalışırken çıkan yüksek sese lanetler okuyordu. Sonunda alarmı kapatmanın rahatlığıyla tekrardan çocuğa dönerken Peter'ın yavaş yavaş uyandığını fark etti. Tony şuan o saati muhtemelen paramparça edip yakmak istesede elinden bir şey gelmedi. Peter o sırada gözlerini açmaya başladı. Güçleri sebebiyle alarmı çok net bir şekilde duymuştu. Gözlerini açıp ilk başta neler olduğunu anlamaya çalıştı. Hala biraz uykusunun olması sebebiyle kafası bulanık bir haldeydi. Sonradan bir bedene sarıldığını fark etmesiyle başını yukarıya çevirdi. Tony gülümseyerek ona bakarken Peter'da uykulu uykulu gülümsedi.
"Günaydın evlat."Peter kafasını tekrardan Tony'nin kolunun üzerine koyarken biraz daha ona sokuldu.
"Günaydın baba."Tony'nin suratına tekrardan o aptal sırıtış yerleşirken heyecandan yerinde duramıyordu. Peter ise rahattı Tony'e baba demek için kendisini hazır hissediyordu ve o nedenlede kendisini tamamen rahat bıraktı.
"Nasıl hissediyorsun?""Mükemmelim o nedenle okula gidebilirim."
"Ne? Hayır gidemezsin."
"Ben iyiyim gerçekten... Baba hadi ama..."
Tony tam bir şey diyecekken Peter'ın baba demesiyle yine sustu. Bu onun için gerçekten iyi değildi bir zayıf noktası daha ortaya çıkmıştı. Derin bir nefes alıp sevimli sevimli kendisine bakan çocuğa döndü.
"Ahh tamam sen kazandın ama ilk önce yarana bakacağız."Peter sevinçle babasına sımsıkı sarılırken Tony gülmeye başlamıştı.
"Hey tamam beni boğmaya mı çalışıyorsun?".........
Kahvaltı masasında akşamki soğuk ortam tamamen gitmişti. Birlikte sohbet edip tatlı bir şekilde konuşuyorlardı. Pepper Peter'ın Tony'e baba dediğinide öğrenmişti ve buna en az Tony kadar mutlu olmuştu. Tabiki Peter'ın kendisine anne demesinide çok isterdi ama çocuğu zor duruma sokmak istemiyordu. Zaten çocuğun Tony'e karşı ayrı bir bağı olduğunuda biliyordu.
"Evlat bitirdiysen çıkalım mı?""Çantamı alıp geliyorum hemen."
Kısa bir süre sonra aşağıya inen Peter dışarıdaki Tony'nin yanına ilerledi. Salondan geçerken özellikle Pepper ve Morgan'a el sallayıp sevdiğini söylemeyi unutmadı.
Bir kaç dakikanın ardından ikili arabaya binmiş okula doğru gitmeye başlamıştı. Arabada Peter artık bıkmış bir şekilde elini alnına koyarken Tony hala bir ton laf söylüyordu.
"Eğer kötü hissedecek olursan hemen beni arıyorsun ama sen şimdi haberde vermezsin önceden tecrübe ettim çünkü. Ben en iyisi Mj ve Ned'i arayayım onlar sana bakar. Hayır zaten neden okula gidiyorsun ki? Başkaları okula gitmemek için bahane uydururken sen bahanen olduğu halde okula gitmek istiyorsun. Ne olacak baba sözü dinlesen. Bak bence eve geri dönebiliriz Pepper'a da bir şeyler anlatırız hallederiz bir şekilde. Evet evet bence öyle yapmalıyız... Hey sen beni dinliyor musun?"Peter başını ona çevirirken cidden mi der gibi bakıyordu. Ardından derin bir nefes alıp komik bir şekilde gülümsedi.
"Baba... Ben çok iyiyim ve bunu sabahtan beri bin kere falan söylemiş de olabilirim. Sabah yaraya da baktık kapanmış bile. O nedenle rahat rahat okula gitmeye devam edebiliriz.""Tamam tamam birazcık abartmış olabilirim. Ama ne yapayım babayım ben seni düşünüyorum."
"Birazcık mı?"
Peter gülmeye başlarken Tony ciddiyetini korumaya çalışıyordu ama pek başarılı olduğu söynemezdi.
"Baba sen geçen gün Morgan hapşurdu diye kızı apar topar hastaneye götürmeye çalıştın."Tony sırıtmaya başlamıştı. Peter'ın haklı olduğunu bildiği halde kendisini kurtarmaya çalışıyordu.
"Ona abartmak değilde ailesine düşkünlük desek."Peter daha fazla bir şey demedi sadece gülüyordu.
Geçen bir kaç dakikanın ardından Peter ineceği yere geldi. Tony arabayı sağa çekerken gülümseyerek oğluna döndü.
"İyi dersler evlat seni seviyorum."Peter çantasını alırken babasına gülümsedi.
"Bende seni seviyorum baba."Ardından tam arabadan inecekken Tony durdurdu.
"Aa hayır hayır bekle..."Aynı Morgan'a yaptığı gibi eliyle yanağını gösterirken güldü.
"Hadi ama bu çocukların babaya öpücük vermesiyle derdi ne?"Peter gülmeye başlarken hızlıca babasının yanağından öpüp arabadan çıktı.
.........
"Baba hadi biyaz daha yükşeğe."
Tony salıncağı itmeye devam ederken kısa bir süre Pepper'a bakıp güldü.
"İnan bana annen için ayağın yere basarsa daha iyi olur."Pepper oturduğu yerden duyduğu şeyle gülerken Morgan'a bakıp evet anlamında başını salladı.
"Offff... Baba Petey'in yanına ne zaman gideceğiz.""Birileri abiyi çok özledi galiba."
Tony gülerken kolundaki saate baktı. Ardından sallamaya devam ederken konuştu.
"Bir saat kalmış. Okuldan çıksın sonra gidip beraber güzel bir yemek yeriz."Morgan bu cevaptan memnun olmuş bir şekilde sallanmaya devam etti. Ardından bir süre daha oyuncaklarda babasıyla oynayan Morgan sonunda yorulup annesinin yanına gitmişti. Tony'de yanlarına gidip onlara bakarken tanımadığı bir sesin kendisine seslendiğini duydu.
"Tony Stark bizimle gelmelisin."Yeni bölümden herkese merhabaaaa...
Olaylar başlıyor gerçi zaten son sözden nelerin bizi beklediğini az çok anlamışsınızdır. Kaos geliyor, kan geliyor vahşet geli... Yok yok abartmayalım
Nasıl gidiyor hikaye? Eğer öneriniz varsa açığım veya konu olarak da öneride bulunabilirsiniz eğer uyumlu olursa ekleme yaparım.
Bölümü beğendiyseniz oy vermeyi unutmayın. Sizleri seviyorum GÖRÜŞÜRÜZZZZ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stark Family
FanfictionMay artık eskisi gibi değildir ve bu nedenle Peter'a kötü davranıp onu evden kovar. Tüm bunların üstesinden gelmeye çalışan zavallı Peter'ın ise tek dayanağı Tony Stark'dan başkası değildir... İlk hikayem o nedenle benim için anlamı çok büyük. Acemi...