Stark Family

4.Bölüm

Bir süre odada kalıp merdivenlerden aşağıya doğru adımladı Peter. Salonda öylece dolanmaya başladı çünkü ne yapacağını bilmiyordu. Daha sonra dışarıdaki Morgan'ı farkedince yanına gitmek istedi. Taki arkasından birisi seslenene kadar.
"Hey sen Peter olmalısın."

Peter hemen arkasını dönerken Tony'nin bahsettiği çocuğu gördü.
"Ben Harley Keener."

"Peter Parker memnun oldum."

Peter belli belirsiz gülümseyip dışarıya çıkacakken çocuk tekrar konuştu.
"Senin adına üzüldüm halanla aran kötüymüş... Ayrıca tüm gece nasıl kaldın ki dışarıda? Tüm gece yağmur yağmıştı"

Peter'ın kaşları sinir ve şaşkınlıkla çatılırken tekrar Harley'e döndü.
"Sen... Sana kim söyledi bunları?"
Harley şaşırmış bir halde yüzünü buruşturdu.

"Kim olucak Tony söyledi."

Peter kendi kendine başını sallayarak sahte bir şekilde gülümsedi.
"Anladım."

Ardından hiçbir şey demeden üst kattaki odaya doğru yönelirken Harley ise salonda unuttuğu telefonunu alıp laboratuvara geri döndü.
Peter odaya girince hayal kırıklığıyla yatağa oturdu. Tony'nin her şeyi anlatması gerçekten sinirini bozmuştu.

Akşam yemeği vakti geldiğinde herkes masada toplanmış yemeklerini yiyordu. Tony ve Harley heyecanlı bir şekilde birbirlerine bir şeyler anlatırlarken Pepper Morgan'a tabağındaki sebzeleri yemesini söylüyordu. Peter ise öylece bir kaç parça yediği yemeğiyle oynuyordu. Küçük Morgan annesinin sözlerine daha fazla dayanamayıp en sonunda masum masum Peter'a kurtar beni bakışları atarken Peter biraz kıkırdadı. Ardından üzgünüm seni kurtaramam anlamında başını salladı. Sessizce ikiliyi izleyen Pepper istemsizce gülmüştü.
"Peter abin seni kurtaramaz küçük hanım. Onlar bitecek."

Morgan somurtarak sebzelerini yemeye başlarken Peter tekrardan önüne döndü. Tabi bunun birazda Tony'le ilgisi vardı. Onunla göz göze gelmemeye çalışıyordu fakat bunu Pepper görmüş ve bir şeylerin yolunda olmadığını çoktan anlamıştı.

Yemekten sonra Harley çekiştire çekiştire Tony'i laboratuvara götürürken Pepper masayı toplayıp ve bulaşıkları yıkamak için mutfağa gitti. Peter ise tek başına salonda oturuyordu. Yavaşça koltuğa yaslanırken gerçekten kendisini yalnız hissetti. Bir an laboratuvara inmek istesede kendisine engel oldu. Çünkü onu çağırmamışlardı ayrıca eğlencelerini bozmak da istemedi.
"Peteyyy!"

Peter hemen tüm dikkatini yanına gelen küçük kıza yoğunlaştırırken Morgan Peter'ın ellerini tutup kaldırmaya çalışıyordu.
"Benimle oyun oynay mışın?"

Peter gülümserken şuan Morgan'a bu yalnızlıktan kendisini çekip aldığı için minnettardı.
"Tabi ki hadi gidelim."

İkili Morgan'ın odasına doğru gitti ve uzun bir süre beraber oyun oynadılar. Tony ve Harley laboratuvardan sonunda çıkmıştı. Harley kendi odasına giderken Tony ise salona geçti. Etrafına bakındıktan sonra kaşlarını çattı. Pepper o sırada kitap okuyordu.
"Morgan ve Peter nerede?"

Pepper gülümseyerek kitabın kapağını kapatıp sevdiği adama baktı.
"Morgan'ın odasında oyun oynuyorlar."

Tony Pepper'ın yanına otururken istemsizce sırıtmaya başladı.
"Demek tahtım şimdiden sallanmaya başladı."

Pepper gülerek omuz silkti. O sırada Peter merdivenlerden aşağıya iniyordu.
"Aa rahatsız ediyorum ama Morgan uyuyakaldı da. Yatağına yatırdım ama isterseniz bir bakın."

Pepper gülümseyerek ayağa kalkarken Peter'a baktı.
"Teşekkürler Peter ben bakarım şimdi."

Pepper yukarıya çıktıktan sonra Peter'da tam yukarıya çıkacaktı ki Tony çağırdı.
"Pete gelsene oturalım biraz."

Peter yavaş adımlarla Tony'nin yanına oturdu fakat biraz gergin olduğundan elleriyle oyanıp duruyordu.
"Laboratuvara neden gelmedin? Geleceğini sanmıştım."

"Ben eğlencenizi bozmak istemedim."
Tony hafifçe kıkırdarken elini Peter'ın omzuna koydu.

"İnan bana gelsen daha çok eğlenirdim."

Peter hafifçe gülümsedi ardından tekrardan önüne döndü. Tony ise bir şeylerin yolunda olmadığını anlamıştı.
"Evlat... Yolunda olmayan bir şey var. Bana anlatabilirsin biliyorsun değil mi?"

Peter başta sustu anlatmak istemedi ama sonradan bir anda ağzından kelimeler dökülüverdi.
"Harley'e neden her şeyi anlattın?"

Sesi oldukça kırgın çıkmıştı. Tony afallayıp kalırken Peter ona dönmüştü.
"Bunun özel bir konu olduğunu biliyordun."

Tony başta ne diyeceğini bilemedi ve sessizce önüne dönen çocuğa bakmakla yetindi. Ardından nefesini toplayıp Peter'a birazcık yaklaştı.
"Evlat... Gerçekten anlatmak istemedim ama Harley'i biraz tanıdın, çok konuştuğunu ve ne kadar meraklı olduğunuda gördün. Çok fazla sorunca bir anlık boşluğuma geldi... Çok özür dilerim."

Tony içinden kendisine lanetler savururken Peter'ın belirsiz yüz ifadesine bakıyordu.
"Tamam sorun değil."

"Sen ne kadar sorun değil desende ben kendime lanetler savurmaya devam edeceğim."

Peter hafifçe gülümseyerek karşısındaki adama baktı.
"Tony gerçekten sorun değil öyle bir şey yapmayacaksın."

Tony derin bir iç çekerek Peter'ı kendisine çekti ve çocuğun başını omzuna yasladı.
"Pekala madem sen öyle diyorsun."

İkili bir süre sessizce öyle kaldı. Peter'ın yavaş yavaş gözleri kapanmaya başlarken Tony onun uyuyacağını anladı.
"Hey evlat artık uyusan iyi olur."

Peter karşı çıkarcasına başını salladı.
"Hayır ben böyle iyi..."

Cümlesini bile tamamlayamadan esnemişti. Tony gülümserken kendince birazcık ciddileşti.
"Aa hayır hayır şimdi kalkıyorsun ve odana gidip uyuyorsun. Ha eğer ben uyumam diyorsan kostümü alırım ona göre."

Peter uyku sersemliğiyle Tony'nin omzundan kafasını kaldırıp kaşlarını çattı.
"Morgan'dan sonra artık beni de mi tehdit ediyorsun?"

Tony gülmeye başlarken omuz silkti.
"Hadi ama ben sadece çocuklarımı düşündüğüm için bunları yapıyorum."

Peter uykulu olduğu için pek anlamamıştı ama Tony ona çocuğum demişti. Yavaşça ayağa kalkıp odasına adımlarken geride gülümseyerek kendisinin gidişini izleyen bir Tony bırakmıştı.

Ben geldimmm nasılsınızzz?

Peter ve Morgan arasındaki ilişki çok tatlı değil mi? Keşke filmlerde de bir sahne dahi olsa birlikte görebilseydik.

Her neyse bölüm için oy verirseniz çok mutlu olurum tekrardan görüşmek dileğiyle
GÖRÜŞÜRÜZZZ...