Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4- Kadere inanmazdım. Kadere olan inancım seninle birlikte arttı.
~•~•~•~
Bay Jeon'un evinde Seokjin'in hazırladığı nefis yemekler yenmiş, kahveler içilmiş ve bolca muhabbet ettikten sonra Yoongi, Jimin ve Taehyung evlerine gitmişti. Jungkook da Seokjin'den öğrendüiği odasına gitmişti. Bedeni çok yorgun olsa da o manzarası ormana bakan penceresinin karşısına geçerek dışarıyı seyrediyordu.
Başına gelen şeyler çok ani olduğu için annesinin yasını tam anlamıyla tutamamış ve bu durumda Jungkook'un kendini kötü hissetmesine sebep olmuştu. Annesini gerçekten çok özlüyordu, ama bunu gün içerisinde belli edemiyordu. Çünkü yeni kavuştuğu babasının yanında üzgün görünmek istemiyordu. Bir süre daha dışarıyı izledikten sonra odasının kapısı çalınmış ve Jungkook 'gel' komutunu vermişti. Ahşap kapı gıcırtı ile açıldığında Jungkook kafasını o tarafa çevirmiş. Gördüğü beden ile hafif tebessüm etmişti.
"Uyumadın mı?"
"Uyku tutmadı baba" Bay Jeon olduğu yerde kafa sallamış. Oğlunun aklını meşgul eden şeyi biliyordu ve bu gece bunu konuşmaları gerektiğini düşündü.
"İçeri girebilir miyim? Seninle konuşmam gereken şeyler var"
"Tabi gel lütfen. Gelirken ışığı da açar mısın?" Bay Jeon oğlunun dediğini yaparak ışığı açmış ve odadaki yatağın karşısında bulunan uzun koltuğa oturmuştu. Jungkook da yatağa oturarak babasının karşısına geçmişti.
"Her ne kadar üzüldüğünü gizlemeye çalışsan da malesef beceremiyorsun ve bu huyunu annenden almışsın"
"Sadece normal davranmaya çalışıyorum."
"Eğer zorlanıyorsan bunu yapmana gerek yok oğlum. Sen hayatında en sevdiğin kişiyi kaybettin ve kimse senden normal davranmanı bekleyemez. Ne yapmak istiyorsan onu yap ama unutma ki hayat devam ediyor." Jungkook kafasını salladı. Babası haklıydı ama bunu çabucak kabullenemezdi.
"Annen ile ben Busan'da tanıştık. Ve ben ona ilk görüşte aşık oldum. Ancak annen o kadar güzeldi ki beni reddedeceğinden korktum" Jungkook annesinin ona anlattığı tanışma hikayelerini duyunca gülümsemişti.
"Biliyorum. Annem senin utangaç olduğunu düşünerek çıkma teklifini o yapmış ve o ilk seni öpmüş" Bay Jeon da oğlu gibi gülümsedi.
"Sevgili olduktan bir kaç ay sonra annene evlenme teklifi yaptım. Birbirimizi çok seviyorduk ve zaman kaybetmek istemedik. Evlendik ama benim ondan sakladığım bir sırrım vardı. Bunun bizi ayıracağını hiç düşünmezdim. Babam bu kasabanın lideriydi. Sen doğduktan bir yıl sonra o öldü ve yerine ben gelmek zorunda kaldım. Gitmek zorunda olduğum için nedeni ile birlikte annene anlattım. İlk başta çok korktu ve ona söylemediğim için kızdı ancak yine de beni sevdi. Gitme zamanım geldiğinde sizi de yanımda getirmek istedim ancak annen seni normal bir insan olarak yetiştirmek istediğini bunun daha doğru olacağını söyledi. Çünkü o biliyordu. Eğer benimle gelseydin benden sonra sen lider olacaktın. Annen senin geleceğinin bu şekilde olmasından korktu ve sana seçim yapma hakkı tanımak istedi. Ben de saygı duydum. Yıllarca birbirimizi görmediğimiz zamanlar oldu ancak sevgimizden hiçbir şey değişmedi. Merak etme senin en önemli günlerinde hep yakından seni izledim. Hatta halanı da size göz kulak olsun diye yanınıza gönderdim. Sen 15 yaşındayken Seul'e taşındığınız da neredeyse haftada 4-5 kere sizin yanınıza uğradım. Ama karşına çıkmaya çok korktum. Seni terk eden bir babayı hatırlamaktansa ölmüş olarak bildiğin bir babayı hatırla istedim. Böylesi senin için daha iyi olurdu. Daha sonra annenin çok hasta olduğunu senin de tedavi masrafları için çalıştığını öğrendiğim de çalıştığın yere gittim. O gün gerçek anlamda karşına çıktım. Ama sen çok dalgın olduğun için beni farketmedin. Sen işteyken annenle konuştum ve o bana dedi ki... eğer ona bir şey olursa seni beraberimde götürüp bu zamana kadar sakladığımız kimliğini söyleyecektim. O gün bugün oğlum. Nihayet doğrular için karşındayım" Jungkook babasını baştan sona kadar şaşkınlıkla dinlemişti. Demek babası bu zamana kadar hep etrafındaydı ama onu fark etmemişti.
