KARANLIKTA Kİ KIZ

13

Eve geleli kaç saat oldu hiç bilmiyordum ama şu an tek yaptığım şey Sara olmak için eski imkanlarına erişebilmek olduğunu bildiğim için onların başına tek tek geçiyordum evden olduğu kadarıyla bir şeyler yapıyordum. Resmen eve hapistim şu an. Aras gelene kadar yaramazlık yapmayacaktım.

Ekiple konuşup arama alanımızı genişletiyordum. Telefonla olduğu kadar. Kendi laptopuma Sara'ya ait bir şeyler girecektim onları güvenlik hattından geçirmem gerekiyordu hazır evdeyken bunları halletsem iyi olacaktı sonra bir de bunlarla uğraşmazdım.

Ekip laptobumun tüm güvenliğini ele aldıklarında. Sara olarak devam edip bir kaç kişiyle görüşme yapmıştım ama şu an kimsenin Barçın hakkında çok bir bilgisi yoktu anladığım kadarıyla olanlar da yeni duyuyordular. Biraz farklı yerlere yelken açmam lazımdı ama şu an onları yapamazdım evdeydim annem de burdayken böyle şeyler yapmamam lazım.

Yapabildiğim kadar işlerimi halletmiştim kısa sürede Sara adına bir sürü iş hallettik.

Çoğu kişi Sara'nın geri döndüğünün haberini aldı bile. Şimdi işlerim daha kolay olacaktı gibiydi.

Planların üzerinden geçtik online olarak bizimkilerle. Güvenlik sorunu yaşamayacaktım Aras'ın adamlarına ihtiyacım yoktu.

Arka bahçeye inip biraz spor yapmam lazımdı. Eski hızıma da ulaşırsam kimse benim önüme geçemezdi.
Aras'a gücün yetmiyor diye kendini eksik hissediyorsun demi.
Galiba öyleydi.
Oda kendini korumak için kim bilir ne kadar eğitim aldı. Sen senelerdir çalışma yapmamana rağmen yine de iyisin Sara. Aras'ı fiziksel güçle yenemesin.
Buna neye göre kanat getirdin acaba sevgili iç ses. Aras'la daha önce dövüşmedim bile.

Önce ısınmayla başlamam gerekiyordu ama aklımın içinde düşünceler beni deli ediyordu hemen en hızlı şeklinden başlamak istiyordum. Ve Aras'ı dövmek de istiyorum hep iç sesim yüzünden oluyor bunlar.

Isınmayı atlatsam eğer sonra canım çok yanacak ve bir süre spor yapamıyor olacaktım o yüzden yavaş yavaş ısınmaya başladım.

Kendimi kontrol etmek zorundayım Sara'nın en iyi yaptığı şeylerden bir tanesi de buydu.

O yüzden hep kazanıyordu ama Esin öyle değil iki kişi olmak gerçekten de zorluyor beni. Önceden sadece Sara'ydım hep Sara kaldım Esin ve Sara aynı kişiydi sonra ise.. Hayatımı öyle sürdüremeyecektim kendimi baştan yarattım. Sara'dan kurtuldum şimdi ise Esin'den mi kurtulacaktım?

Hayır bunu yapamasın her şey bitince eski haline yine dönmek isteyeceksin unutma yaşadığın zorlukları. İkisini de idare etmeyi öğrenmen gerekiyor.
O kadar vaktim yok. Barçın ne zaman nasıl bir hamle yapacak bilmiyorum.

Yaren'i kaçırarak sadece varlığını belli etti şimdi sıradaki hamlesi neydi.

Ve nasıl bu kadar güçlenirdi. Ne kadar güçlü bilmiyorum ama eskisinden daha güçlü olduğu kesindi.

Aklımdaki düşüncelerle spora devam ettim.

       
                           ◇◇◇

Saatlerdir spor yapıyorum canım çıkmıştı ama iyi geldi. Bu acıyı seviyordum.

Kendimi yere attığımda bir süre böyle kalsam çok iyi olacaktı.

Biri tarafından kucağa alınıyordum ya da rüyanın içindeydim bilmiyorum. Ama rüya olmayacak kadar gerçekti merdivenlerden çıkıyordu. Gözlerimi açmaya çalışıyordum ama olmuyordu çok yorulmuşum.

Kapıyı çaldığında gözlerimi açmak için daha fazla uğraşmadım.

" Esin. Ne oldu iyi mi o ?" Annemin sesini duymuştum ama beni taşıyan kimdi. " Merak etmeyin iyi. Bahçede spor yaparken uyuya kalmış." Aras. Aras'ın sesiydi bu.. " Ah be kızım terli terli bahçede uyuya kalınır mı ? Geç oğlum içeri." Oğlum ha annem çıtayı yükseltmiş. Odamın kapısı olduğunu düşündüğüm kapı açıldı. Ardından yatağa yatırıldığımda her şeyden emin oldum.