KARANLIKTA Kİ KIZ

24

Uyandığımda yanım boştu bu durum sinirlerimi bozmuştu. Dengesiz bir kocam vardı ya da onu deli gibi korkuları dışarıdan kaya gibi sert olan bu adamı içinde yiyip yiyip bitiren şey neydi.

Yataktan doğrulup banyoya geçtim güzel bir duş alıp üzerimi giyindim.

Yatağı toplayıp aşağıya indim. Herkes kahvaltı için bekliyordu.

" Günaydın." Diyerek salona girdim masa hazırdı.

" Günaydın güzel kızım."

" Abim erkenden çıkmış iş varmış. Holdingte yani." Dedi Ela.

Ela'ya gülümseyip herkesle beraber bende kahvaltıya geçtim.

Ela bir kaç bir şey söylediğinde Sena hanım uyardı onu.

Ela bu durumla baya eğleniyordu.

Kahvaltı bitince kahve faslına kalmadan odaya çıktım. Ne yapacaktım şimdi ben. Evde oturmak benlik değildi hem ben evlenmeden önce gayet işimin başındayım oraya mı gitsem?

Üzerime şöyle bir baktım dışarı çıkmak için pek uygun değil hele ki Aras Yakut'un karısı olarak çıkmak için fazla basitti.

Üzerime daha düzgün şeyle giyinip öyle çıktım dışarı. Hayret kapı da ne Vural vardı ne de Salih.

Bahçe kapısına yaklaştığımda korumalar üzerlerini düzeltiler.

" Buyurun Esin hanım bir şey mi istemiştiniz?"

" Hayır sağ olun."

" Dışarı çıkıyorsanız biz sizi nereye isterseniz götürelim."

" Gerek yok ben giderim."

Çağırdığım taksi geldiğinde binip hareket etmesini bekledim.

Taksi evden baya bir uzaklaştığında önümüzü bir araç kesti.

İçinden bir kaç adam çıkıp taksiye doğru geldilerinde işlerin ters gittiğini anladım ama bu adamlar kimdi?

Oturduğum tarafın kapısı açıldığında adamlara baktım. Ne olacaktı şimdi?

Adamlar beni yaka paça indikleri minibüs bindirdi. Ne olduğunu anlamadam ellerim kolarım bağlandı sanki bunlar yetmezmiş gibi bide gözlerimi bağladılar bu adamlar kimdi ve benden ne istiyorlardı bilmiyorum.

Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama araç bir yerde durdu. Beni arabadan ite kalka çıkardılar bir yerden içeri girdiğimizde yer ittiler kolumun üzerine düştüğüm için canım çok yandı.

Sadece gözlerimi açıp odadan çıktı bir adam. Ağrıdan olduğum yerde kaldım.

Çok sürmeden dışarıdan ayak sesleri duydum. İçeri bir kaç adam girdi.

" Aras Yakut'un biricik karısı bu demek ki." Dedi adam nefret dolu bakışlarla.

" İpleri çözün." Adamların biri ellerimi çözerken diğeri ayaklarımı çözdü.

Onlar benden uzaklaştığı ki emir veren adam karnıma sertçe vurdu. Neye uğradığımı şaşırmış bir halde yerde süründüm.

" Seni öldürücem ama o kadar kolay olmayacak."

Derin derin nefesler aldım. Kendime gelmeye çalışıyordum.

" Benden ne istiyorsun?"

" Senden değil kocandan, bana yaşatıkların aynısını ona yaşatacağım." Bu ne demek oluyordu?

Adamın ne demek istediği anlamaya çalışırken bir an bana doğru saldırdı. Kendimi korumaya vaktim bile olmamıştı. Elindeki sopayla vurmaya başladı yetmedi tekmeledi o da yetmemiş olacak ki kemerini çıkarıp vurmaya başladı bir yandan vuruyor diğer yandan küfürler ediyordu.