KARANLIKTA Kİ KIZ

2

Gözlerimi açtığımda tül perdenin arkasından gelen ışıkla oda aydınlanıyordu.

Yataktan kalkıp odadan çıktım. Oturma odasına girdiğimde Aras'ı burda beklemiyordum.

Annemle oturmuş konuşuyorlardı ben girince ikisinde bana dönmüştü.

" Sonunda uyandım kuzucum. Aç kaldık uyanmanı beklerken" gözlerimden yaşlar akıyordu ama istemsizce annem yıllar sonra bana kuzucum demişti.

Babamdan sonra annem bana hiç kuzucum demezdi. Neden bugün her şey bana babamın özlemini hatırlatıyordu.

Ağlamalarım hızlandığında annem kalkıp sarıldı..

Ayaklarım beni taşımıyordu. Ama sakin olmak zorundaydım yoksa annemin atakları tutardı.

" Ne oldu Esin?" diye sordu annem belki de farkında değildi bana kuzucum dediğinden o yüzden hiç bir şey demiyicektim.

" Hiç." dedim burnumu çekerken..

" Aras'la tanışmışsın."

" Öyle oldu sen uyanmayınca bizde tanışalım dedik." Annemin yüzü güldüğüne göre Aras'ı sevmiş miydi ?

" Esin özür dilerim ben öyle şeyler demek istemedim yani senin düşündüğün bir şekilde imalar yapmadım aslında sinirden söylediğim bir kaç şeydi ama asla düşündüğün imaları yapmadım. Sen benim kızımsın insan kızına öyle şeyler der mi?" Anneme kocaman gülümsemiştim oda hemen sarıldı zaten.

" Ee hadi yemeğe." dedi ardından da annem odadan çıkıp mutfağa gittiğinde Aras'ın yanına gidip elimi uzattım ona.

Elimi tutup kalktı. Boynuna sarılasım vardı ama yapmayacaktım zaten bugün için ona çok mahşuptum.

Aras'la beraber mutfağa girdik. Masa da üç tane tabak olduğuna göre diğerleri gelmiyordu. Hem gelmesinler bide onlara dert anlatamazdım.

Yemeklerimizi yiyip kalktığımızda annem bulaşıkları, sudan geçirirken bende makineye diziyordum Aras'ta oturmuş bizi izliyordu.

Ayıp ama yani insan bir kalkar yardım eder.

Adam mafya Esin ne bulaşık dizmesi
Aa ben onu tamamen unuttum ya.. mafyaydı demi.

Bulaşıklar bitmişti çokta bir şey yoktu zaten.

Annemle Aras oturma odasına geçerken bana kahveyi kitlemişlerdi.

Nasıl içiyordu bilmiyorum o yüzden hepsini şekerli yapacaktım sonuçta ben şekerli içiyorum ve iki kere de kahve yapamam.

Kahveleri yapıp içeri girdim. Anneme ve Aras'a verdikten sonra yandaki koltuğa oturdum kahvemi sehpaya bıraktım ve annemle Aras'a bakıyordum bakalım beğenecekler mi ?

Annem orta içiyordu aslında belki bir tık şeker fazla gelebilirdi ama Aras ne içiyor nasıl içiyor bilmiyordum o yüzden gözlerim onun üzerindeydi.

Ee yüzünde neden bir tepki yoktu. Beğenmedi mi acaba..

Beğenmişte olabilir Esin neden hemen kötüye yorumluyorsun

Ay ne bilim ben. " Kızım bizi dikizliyeceğine kahveni içte soğumasın." diyince gözlerimi Aras'tan çekip anneme baktıktan sonra kahvemi alıp içtim. Annem neye gülüyordu halen daha anlamamıştım.

Kahvemi içtiğimde çok güzel olmuştu şekerli şekerli oh pis.

Kahveler bitince sohbette bitmiş gibiydi.  Aras geç olmadan eve gideceğini söylemişti zaten başka nereye gidebilirdi bu saatte.. saat daha 22.00du ama olsun.