How to kill the girl on fire? (Dutch)

Hoofdstuk 5

Dagen van training gaan voorbij. Ik ben bijna de hele tijd bij de messen. Ik mis nooit. Cato is perfect met een zwaard, Wonder is super met een speer, en Glinster is matig met pijl en boog. Die wint echt niet, daar zal ik persoonlijk voor zorgen. Cato is naar die jongen uit 11 geweest, of hij bij ons wil komen, maar hij weigert telkens. Volgens mij wil Cato hem nu graag vermoorden. Dat kleine meisje, Rue, valt niet op. Ze kan niks, behalve een beetje met een katapult. Tegenover mij is ze meteen dood. Ik ben niet bang om te vermoorden. Laat ze maar komen.

Dit is de dag van de privé trainingen, waar we laten zien wat we kunnen. Messen gooien. Eerst gaat Glinster. Ik kijk naar de hele rij achter me. Die zitten hier nog wel even. Ik begin met Cato te praten. "Ben je klaar voor de Spelen?" Hij begint te lachen. "Goeie. Ik train sinds mijn zesde voor dit." Hij is nu achttien. Hij heeft 12 jaar getraind. Ik lach. Ik train sinds mijn achtste. "Wonder Black," roept een stem om en Wonder staat op. Het is bijna mijn beurt. Het duurt twintig, vijfentwintig minuten voordat ik aan de beurt ben. "Clove Slasher." Ik sta op, en loop naar de deuren, die open gaan. Ze sluiten meteen weer zodra ik erdoor ben. "Clove Slasher, 15 jaar oud, District 2." Ik loop naar het messenonderdeel en druk op een knop. De machine start. Er licht een pop op. Ik gooi mijn mes, recht in het hart. Zo ga ik twintig minuten door. "Je mag gaan."

Ik stap de lift in, terug naar ons appartement. Overmorgen gaan we de arena in. Vanavond zenden ze de trainingsscores uit, en morgenavond zijn de interviews. Hoe zal de arena eruit zien? Wat zal ik als score hebben? Ik merk niet dat de deuren opengaan. Iemand stapt bij me in de lift. "Clove?" Ik word wakker uit mijn dagdromen. Ik zie Cato. Blijkbaar heb ik onze verdieping al gemist, en is de lift weer naar beneden gegaan. "Hoe ging het?" vraag ik. "Goed," antwoordt Cato. "Ik denk dat ik wel een tien heb." We komen aan bij ons appartement. We lopen naar binnen. Lilani staat ons al op te wachten. "Kom, we gaan eten," roept ze. "Dan zijn we mooi op tijd klaar voor de trainingsscores!"

Aan tafel bespreken we wat we denken wat iedereen heeft. "Dat kind uit 11 heeft waarschijnlijk niet meer dan een 4." "Dat meisje uit 5 heb ik helemaal niet bij de wapens gezien." "Ik zou wel eens een elf kunnen hebben." Ik draai mijn hoofd naar Cato. "Een elf?" Hij knikt. "Volgens mij waren ze best wel onder de indruk." "Ik hoop het voor je."

Na het eten is het dan eindelijk zover. We gaan op de grote hoekbank zitten, en Cato ligt uiteraard in de hoek. Eerst, Glinster en Wonder. Glinster heeft een 8. Valt mee, had best hoger gekund. Dan Wonder. Hij heeft een 9. Ik hoop op minstens een 9. Mijn naam en foto verschijnen in beeld, met daarbij het cijfer 9. "Goed gedaan!" Ik lach. Dan Cato. 10. Hij staat op in triomf, balt zijn handen tot vuisten. Dan volgen de volgende scores. Ik had gelijk, dat meisje uit 5 heeft een 5. Maar dat kind uit 11 heeft een 7. Ze is zó klein, hoe zou ze dat gedaan hebben? En dan dat meisje waarvan ik hoopte dat ze verbrandde, Katniss. Er verschijnt een 11 op het scherm. Mijn mond valt open. "Er is iets misgegaan." Ik knik. "Dat moet wel." De jongen uit haar district heeft een 8. Ze hebben aardig hoge scores.