How to kill the girl on fire? (Dutch)

Hoofdstuk 10

Als ik eindelijk op de kant ben, kijk ik om me heen. "Waar is donjuan?" Dan komt hij de vlakte op strompelen. Cato rent meteen op hem af, zwaard in zijn hand. "Waar bleef je? Gezellig met je vriendinnetje thee gedronken of zo?" Cato kijkt Peeta aan. "N-nee.. Ik was de weg kwijt.." "Je moest ons gewoon volgen, dombo." Cato haalt uit met zijn zwaard, en raakt Peeta in zijn linker bovenbeen. Hij schreeuwt het uit van de pijn. "Wees blij dat ik je niet meteen vermoord." Peeta strompelt het bos in. Cato komt terug. "Die bloedt wel ergens dood." Ik grijns. "Weer een tribuut minder om ons zorgen over te maken." Ik tel wie er nog over zijn: wij vieren, District 11, District 12, en het meisje uit 5. Haar heb ik helemaal nog niet gezien. Volgens mij zijn er nog wel wat, maar die kan ik me niet herinneren. En we gaan slapen.

De volgende dag gebeurt er niks. Ik vrees dat de Spelmakers ons de volgende dag in actie willen zien.

Cato en ik gaan jagen in de nacht, terwijl Wonder gewoon kan slapen. We vermoorden een random tribuut, die lekker lag te pitten. Dan gaan we terug naar het kamp. Het is al ochtend als we aankomen. Als we een beetje zitten uit te rusten, vliegt Cato ineens overeind, en wijst naar de lucht. De rook van een kampvuurtje kringelt boven de bomen uit. We beginnen te rennen, als Wonder ineens over de jongen uit 3 begint. Uiteindelijk beslissen we dat hij gewoon meegaat, aangezien hij hier toch niks meer te doen heeft. We rennen naar het kampvuurtje, maar als we daar aankomen zien we.. niemand. Misschien heeft de persoon ons horen aankomen, want niet heel erg raar is. Dan zien we nog een straaltje rook de hemel bereiken. We rennen eropaf.

Een harde knal. Gevolgd door nog een knal. Het kan geen kanon zijn, daarvoor zijn er te veel knallen. Ze komen van de vlakte. We rennen er snel heen. Onze berg voorraden, helemaal vernietigd. Alles is ontploft. Cato flipt helemaal, beukt met zijn vuisten op de grond, trekt zijn haar uit. Het is best grappig, als je je niet realiseert dat je zelf ook onder de reden lijdt. We hebben nu net zo weinig eten als alle anderen. Ik vloek. De jongen uit 3 gooit wat stenen naar de hoop, en zegt dat alles ontploft is. We proberen nog wat te redden, maar alles is vernietigd. Cato realiseert wiens schuld dat is. Hij loopt naar Plasmic toe, pakt hem bij zijn hoofd en zijn schouder en draait zijn nek om. Zo snel gaat het. Het kanon gaat af. We kijken wat er in onze rugzakken zit. Het is niet erg veel, Wonder heeft water en een pakje gedroogd fruit en een brood. Cato heeft niks, op een halve literfles water na. Ik heb wel wat, een pakje crackers, een tweeliter waterfles, en een paar appels. De jongen uit 3 had een heleboel in zijn zakken en rugzak gepropt. Smokkelaar. Ik geef Cato twee appels. We besluiten het brood vandaag op te eten. Ik breek het in drie ongeveer gelijke stukken. Ik heb wel zo'n idee wie dit veroorzaakt heeft. Katniss Everdeen. Ik haat haar. Waarom moest die jongen uit 9 nou voor haar springen bij het bloedbad? Als hij dat niet gedaan had was ze nu dood. Ik eet mijn stuk brood. Daarna plof ik doodmoe op de grond en val meteen in slaap.

*~*~*~*~*~*~*~*

Weer school morgen. Wat betekent dat ik minder kan schrijven •~•

Aaaaaaaah =(

Maar

Hier is een nieuw hoofdstuk :D

Ik zal proberen elke dag te updaten.

Ik heb altijd nog een paar hoofdstukken achter de hand, ik upload niet alles meteen en soms heb ik een schrijfbui en dan schrijf ik zo 3 of 4 hoofdstukken.

Ik heb hoofdstuk 1 trouwens een beetje veranderd, mocht er iemand geïnteresseerd zijn.

Help. Ik weet niet of ik het eind moet vervormen zodat Clove wint, of dat ik echt gewoon het boek nadoe. HELP D=

Tjaaa..

Als je dit hele stuk gelezen hebt, comment dan "Clato forever" alsjeblieft =)