Vampir Aşkı | Mengola

Hayattan Sıkılmak

Kendi masama geçtiğimde misafirlerle ilgilenmeye başladım. Bir sürü misafirlerle ilgilenirken Emir de kendi odasıyla benim odam arasında tur atıyordu. Bir ara geldiğinde onunla konuştum.

Emre : Emir, bana okul müdürünün yarın okulda olup olamayacağı hakkında bilgi verir misin ? İstersen bir yerlerden müdürün oğlunun numarasını bul ve sor.

Emir : Tamam efendim, hemen bakıyorum.

Geri hemen kendi odasına gidince araştırmaya başladı. Emir aynı zamanda hacker'lıktan anlıyor ve benim vampir olduğumu biliyordu. Vampir olduğumu ben söylemedim, babam yaptığı kimyalarla ilgili ona bilgi veriyormuş. Neyse ne, en azından benim herkesten güçlü olduğumu biliyor. Misafirler gittikten sonra derin nefes alıp verdim ve odamın camını açtım. Masamda ki suyu alıp içtim. Yerime oturunca Emir geri geldi.

Emir : Efendim, müdür okulda olmayacakmış ama yardımcı yarın okula gelecekmiş yani yarın okul açık olacak.

Emre : Tamam Emir, teşekkür ederim. Çıkabilirsin.

Emir : Rica ederim efendim, her zaman.

Dedi ve odamdan çıktı. Canım sıkılmaya başlayınca bizim yaptığımız her şeyin satıldığı şirketin müdürü geldi. Şaşırdım, toplantım da yoktu onunla çünkü yaşım 18'den küçük olduğu için toplantılara girmem yasaktı. Benim yerime Emir giriyordu toplantılarıma.

Emre : Hoşgeldiniz, toplantımızın olduğunu hatırlamıyorum. Bir şey mi oldu ?

Müdür : Hayır, sadece asistanın Emir yeni takım tasarladığını söyleyince merak edip geldim.

Emir benim yaptığım her işi buna mı söylüyor ?

Emre : İsterseniz gelip bakın tabii sadece kağıt üzerine karakalem ve tahmini boyama yaptım.

Müdür : Sorun yok.

İnceledi, güldü. Niye güldü ? Komik mi olmuş ? Kötü mü olmuş ?

Müdür : Baban öldüğünden beri böyle bir şey yapmamıştın. Değişiklik yapman güzel olmuş. Bu t-shirt'ü gerçek hayata yaparsak çok satarız. Bence o kadar güzel duruyor yani. Hadi ben kaçar, tanıdığım bir takım yapan kişiyi sana gönderirim. Kağıdı alır ona göre takımları yapmaya başlar. Hadi görüşürüz Emre Karaaslan.

Emre : Görüşürüz...

Yarım saat sonra tanıdığı terzi geldi, kağıtları aldı ve gitti. Muhtemelen bu takımların yapılıp satılması 2-3 ay sürer. Satılana kadar beklemek gerek. Bu Cumartesi günü çalışanlarla toplantı yapacağız. Her haftasonu yaparım, neler yapıp çizdiklerini merak ettiğim için. Canım sıkıldığı için başka neler yapabildiğimi düşündüm, aklıma bir şeyler geldi ama düşünürken ve dosyalarla ilgilenirken saat 18.30 olmuştu. Emir'in odasına gidip soru sordum.

Emre : Emir, Hürkan Gügen'in telefon numarasını bulabildin mi ?

Emir : Evet efendim buldum, niye ki ?

Emre : Merak ettim, bana WhatsApp'tan numarayı atar mısın ?

Emir : Tamamdır efendim.

Herkes hazırlanıp işten çıkınca bende çıkıp sadece benim kırabileceğim kapıyı kapatıp kilitledim ve eve gittim. 1 saat ders çalışıp 1 saat oyun oynadıktan sonra saat 22.00 olmuştu. Emir Hürkan'ın numarasını atmıştı. Kaydedip WhatsApp'tan yazdım.

Emre : Naber lan Bay Boş Konuşan ?

Bay Boş Konuşan : Derken ? Sen kimsin ?

Emre : Emre'yim amk.

Bay Boş Konuşan : Hee tamam. Lakabımı sevdim.

Emre : Tabii lan ben koydum sonuçta. Baban dün akşam hasta olmuş galiba nasıl şimdi ?

Bay Boş Konuşan : İyi de bundan sanane ?

Emre : Canım istedi. Sen nasılsın ?

Bay Boş Konuşan : İyiyim ama uyuyacağım şimdi. Sonuçta yarın okul var ve bende geleceğim benden kaçamazsın.

Emre : Tamamdır, iyi geceler Bay Boş Konuşan.

Bay Boş Konuşan : İyi geceler değişik duygular hissettiğim çocuk.

N-ne ? Neyse muhtemelen vampir olmamla alakalı bir şeyler düşünüyordur. Biraz kan içtim ve sabah olmasını bekledim.

Devam edecek...