Vampir Aşkı | Mengola

Normal Bir Gün

Hürkan Gügen'den

Sabah kalktığımda omzumda el hissettim. Gözümü açtığımda karşımda bana omuzlarımdan sarılmış olan hayatımın aşkını gördüm. Gördüğüm gibi de mutlu oldum tabii, sonuçta hayatımda ki en önemli kişilerden birisi. Fark ettim ki ortamda Emre varken uyursam kabus görmüyorum. Cidden Emre benim ruh eşim... Evet ! Bunları düşünürken de aynı zamanda Emre'yi izliyorum. Çok tatlı yaa. Emre'yi nasıl mı tanıdım ? Hemen anlatayım.

2 sene önce

Adını Kafadan Sallayamadığım Otel'de tuttuğum oda da televizyon izlerken canım havuza inmek isteyince televizyonu kapattım, hazırlandım ve aşağıya indim. İndiğimde de havuz da biri yürüyordu. Saat sabahın 6'sıydı. Muhtemelen herkes sabah uyuduğu için etraf sakindi. Bende ufak tefek havuz eşyalarımı gözümün önüne koyup havuza girdim. Bir süre yüzüm havuzun içinde yüzerken tuttuğum nefes yetmediğinde dik durup nefes aldım. Sonra havuzun camına yaslanıp manzarayı izlemeye başladım. Bu manzara çok güzel ya. Arada bir buraya gelip dinlenirdim. Havuz da yaslanırken benden biraz ötede başka yüzen bir kişi havuzun camına yaklaşıp manzarayı izlemeye başladı. Bende manzarayı bırakıp onu izlemeye başladım. Koyu renkli saçı ve koyu renkli gözü vardı. Vücudunda da karın kası vardı. Ufak da olsa vardı muhtemelen yeni spor yapmaya başlamıştı. Vücudu yeni yeni şekillenmeye başlamış gibi duruyordu. Sonra biraz daha ayrı yerlerde yüzdük, arada bir yan yana geçiyorduk. Yüzdükten sonra çıkıp kurulandık. Sonra kendi odasına yürümeye başladı. Bende merdivenleri çıkarken o fark etmeden onu takip ettim ve oda numarasını öğrendim. Odaya döndüğümde de ılık suyla duş alıp yatağıma geri uzandım. Telefonla oynamaya başladım ama aklım hâlâ yüzerken gördüğüm çocuktaydı. Tabii bende de hackerlık olduğu için otelin bilgisayarına girip kafamın takılı kaldığı çocuğun bilgilerini aldım ve bir not kağıdına yazdım. Çocuğun adı ve soyadı Emre Karaaslan'mış. Öğrendiğim iyi oldu. Bilgisayardan instagram hesabıma girip Emre Karaaslan'ı arattım... Ve buldum. İşte fotoğraflarında bile bu kadar yakışıklı çıkan Emre Karaaslan. Otelden erken çıkmaya karar verip geri evime döndüm. Karar verdim, Emre Karaaslan'ı araştırma zamanı başladı ama takıntılı değilim bundan eminim. Ben muhtemelen Emre Karaaslan'dan hoşlanmaya başladım.

Anı bitti

Böyle yani. İlk kez Emre'yi böyle gördüm. Düşünürken Emre kıpırdandı ve gözünü açtı. Bana bakıp gülümsedi.

Emre : Ne o beni mi izliyordun ?

Hürkan : Evet, manzaram güzel olunca saatlerce izlerim.

Güldü, bu gülüş hiçbir zaman değişmedi.

Emre : Ne o dalmış gibisin ?

Hürkan : Seni takip ettiğimden beri bu gülüşün değişmedi, değişmesin de.

Emre : Harbiden, ben seni hatırlamıyorum ama sen beni hatırlıyorsun ki muhtemelen ilk görüştüğümüz yerde sana bakmışımdır. Ne zaman beni gördün ? Anlatsana. Aynı zamanda da kahvaltıyı hazırlarız.

Hürkan : Olur, o zaman şimdiden hoşgeldin sana aşık olduğum anıma.

Dedim ve güldü. Harbiden bu gülüş hiç değişmesin. Kalktık mutfağa gidip kahvaltı hazırlarken anıyı anlatmaya başladım.

Yayınlanma saati : 23.58

Devam edecek...