BİR TUTAM SEN

Aptal

Bir yıl önce...

Pelin'lerin evindeyiz...
Yatağının üstünde ikimiz de bağdaş kurmuş proje ödevini yaparken geçen saatlerin farkında bile değiliz.

Olur şey değil. Neredeyse 3 saat boyunca sadece projenin planını oluşturmak için çabalıyorduk.

"Öldüm..." diyen Pelin'e hak verircesine kendimi yatağına attım.

"Hiçbir şey yapmayıp bu kadar yorulmak hic benlik değil. Ama yoruldum."

Elini karnıma atıp gıdıklamaya çalışinca hızla yatağının üstünden fırladim.

"Deneme bile... Bu sefer öldürürüm seni. "

Kahkahayla başını salladı.

"Tamam söz. Yapmicam hadi gel otur..."

Korkuyla yaklaştım ona doğru. Aniden kolumdan çekince yatağına devrildim.

"Korkma, insan eti yemiyorum."

Bu sefer kahakaha atan bendim.

"Arda ve Sudeye projenin planını akşam mesajla atarız. Geri kalanını yarın okulda hallederiz."

"Vaktinde yetişir mi dersin?" Diye sızlandı.

"Yetişir yetişir. Zor kısmı planlamaydı. Gerisi çorap söküğü inşallah."

"İnşallah."

Sonra bir sessizlik oldu. Durup dikkatle bana baktı. Bir süre bakışlarımı kaçırsam da sonra ne bakıyorsun bakışını attım ona.

"Arda... sence de tuhaf bir şeyler yok mu o çocukta?"

Söyledigine saşırmıştım.

"Ne gibi bir tuhaflık?"

"Nasıl anlatsam, çocuk seni her gördüğünde aşırı ciddilesiyor. Ve dikkat ettigim kadarıyla sen gülümseyince onunda yüzünde bir tebessüm oluşuyor. Ve yine dikkat ettim... Elleri titriyor sen konuşurken. Bir ara nöbet mi geçiriyor diye korktum."

Söylediği şeyle şok olup kalıyorum.

"Cocugun benden korktugunu mu soylemeye çalışıyorsun. Iyi de ben hiçbir sey yapmadım ki..."

Elini alnına vurup kafasını esefle salladı.

"A benim saf kuzenim. Azıcık şu başıni kaldir da etrafındakilere bir bak. Çocuk sana karşı bir seyler hissediyor diyorum."

"Saçmalama, sen yanlış anlamışsındır."

Saçma. O benim lisenin basindan beri güvenebileceğim tek rakibim.

"Ben hiçbir zaman yanılmam."

" Emin misin? Elimde aksini iddia eden bir sürü örnek var. Kirli çamaşırlarını her an ortaya dokebilirim."

Şakayla karışık söylediğim şeye dudak büktü.

"Eski defterleri açmayalım şimdi hiç. "
Sonra gözlerimin içine bakıp sormadığı sorunun cevabını bekler gibi durdu öylece.

"Ne bakıyorsun Pelin öyle?" Dedim sinirli çıkan sesimle. "Olmaz öyle bir şey."

"Niye imkan tanımıyorsun ki ona. Bak seni mutlu edebilir..." sözünü kestim çünkü bu mantığı sevmiyordum.

"Ben mutluyum zaten. Beni mutlu eden arkadaşlarım ve ailem var. Hem bunlar olmasaydı bile mutluluğu karsı cinste aramak saçma bence. Biz kendimizi de mutlu edebiliriz. Yani..."