İNTİKAM KUYUSU (Tamamlandı)

2. BÖLÜM ♧Mecburiyet♧

2. Bölüm

~Mecburiyet~

Genç kadın gözlerini açtı. Karşılaştığı manzara gelin odasıydı. Az önce yaşadıklarının rüya olduğuna kafa yordu.

"Çok kötü bir kâbustu." Diye söylenip elini kalbine götürdü. Derin bir oh çekip ayaklandı.

"Erkan nerdesin? Busee ben kendime geldim." Gamze ne sevdiği adamdan nede arkadaşından ses duyamayınca kapıya doğru ilerledi. Kapının kulpuna elini dayadı. Aşağı indirip kendine doğru çektiğinde karşında o adamı gördü. Rüya değilmiş, gerçekmiş diye geçirdi içinden ve kapıyı güçlükle kapatmaya çalıştı. Fakat Ateş Köksan için kapıyı açmak hiçte zor olmamıştı. Ateş Köksan içeri girdi, Gamze arka arkaya adımlarını pencereye doğru attı.

"Kimsin sen!" Diye bağırdığında Ateş Köksan üzerine doğru yürüyordu.

Gamze sesini birilerine duyurmak için güçlükle bağırıyordu.

"Defoool! Kimsin sen, imdaaat!"

Gamze sırtını pencereye dayadı, kulpu açtı. Aşağıya baktığında mesafenin oldukça yüksek olduğu gördü.

"Ben Ateş Köksan" Dedi genç adam ciddi bir ses tonuyla. Sesi kalın idi ama rahatsız edici değildi.

Gamze o an gelin ve damat masasının üzerinde duran Ateş Köksan & Gamze Palmen yazısını anımsadı. Bu muydu Ateş Köksan? Bu neydi böyle şaka mıydı? Eğer Erkan'ın planladığı bir şaka ise onu kolay kolay afetmezdi.

"Şaka dimi? Erkan nerdesin, çık artık!" dedi sahte bir gülüş atıp. Eğer bu yaşadıkları şaka değil ise delirmek ona bahane olucaktı.

"Konuşsana Allah'ın belası." Dedi kendini paralarcasına. "Konuş artık, konuuş! Kimsin sen, beni neden buraya tıktın? Sen Erkan'ın sağdıcı değil miydin? Ne istiyorsun benden?"

Şimdi konuşma sırası genç adamdaydı. Kuruyan dudaklarını ıslatıp, "Benimle evlenmeni istiyorum." dedi. Genç kadın zorla yutkunurken, pür dikat karşısındaki adamın söylediklerini dinledi. "Benimle evlenmek mecburiyetindesin. Ve hiç kimseye hiç bir şey demiyeceksin. "

"Yok ya!" Dedi Gamze eliyle Ateş Köksan'ı iterek.

"Yeteeer!" Bu yüksek sesle söylenen kelimeyle korktu Gamze.

"Sen benimle evlenmeye mecbursun. Sen benim ile evleniceksin."

"Sen benim kim olduğumu biliyor musun? Ben Gamze Palmen'im."

"Gamze Palmen olarak son dakikaların birazdan Gamze Köksan olucaksın!"

"Ne bu özgüven, kimsin sen be!" Genç adam, korkudan titreyen zavallı kıza doğru ilerledi. Yaklaştıkça yaklaştı, ardından adımlarını kesti. Elini ceketinin iç kısmına götürüp, telefonunu çıkardı. Telefonun ekran yüzünü Gamze'ye çevirdi. Gamze bakışlarını telefona çevirdi. Telefonda video oynatılıyordu. Video önce net değildi ardından netleşince çığlık attı genç kadın.

"Babaaa, babaaa!"

Gamze'nin bu feryadı babasının, tanımadığı bir adam tarafından tutsak edişini görmesiydi. Babasının gözleri siyah bir kumaş ile bağlı elleri ise sarı bir ip ile bağlıydı. Babasının
kafasına silah dayanmıştı. "Baba, babaa!" Dedi ama babasına sesini duyuramamıştı. Göz yaşları adeta sel olmuştu.