İNTİKAM KUYUSU (Tamamlandı)

17. Bölüm♧Vazgeçmek mümkün mü?♧

17. Bölüm

~Vazgeçmek mümkün mü?~

Gamze duyduklarıyla neye uğradığını  şaşırdı. Bir süre idrak edemedi. İdrak ettiğinde,

"Anlamadım. Esaretim şimdi mi başlıyor?" Diye sordu emin olmak için.

"Ne sandın o güzel günlerin devam edicek mi sandın. Aklın varsa defol git bu konaktan."

Yine yanılmıştı Gamze. Hem nasıl düşünürdü bu kadının iyi biri olucağını. Tipinden bile ne kadar kötü biri olduğu fark edilebiliyordu.
Gamze hiç bir şey söylemeden çıkarken kapı önünde Sinem ile karşılaşmıştı. Sinem ona, 'öldürürücem seni' bakışı attıktan sonra içeri girmişti. Kapıyı kırıcakmış gibi kapattıktan sonra adeta öfke nöbeti geçirdi.

"Nedeen, nedeeen!" Dediğinde dizlerini titretiyordu. Elini saçlarına götürmüş, tutam tutam tutup, koparmak namına çekiyordu. O an annesi karşısında belirdi. Sinem annesin orda olmadığını sanmıştı. Dizlerini titremeyi bırakıp, ellerini saçlarının üzerinden çekti.

"Kaç defa dedim kendine zarar verme diye!" Dediğinde kızının çenesini kavradı. Sinem sesini yumuşatıp, konuştu.

"Anne ben Ateş'i çok seviyorum. Anne neden o kızı burda tuttun. Anne hani Ateş ile beni evlendirecektin?" Sinem ağlamaya başladı. Sinem uzun zamandır Ateş'e aşk besliyordu. Ateş ise bu sevgiden habersizdi. Ateş hep abilik yapmaya çalışmıştı ama Sinem hep bu hareketleri başka adlandırılmıştı.

"Sen beni nasıl küçümsersin!" Zümrüt kızına hafiften bir tokat attı.
"Ben seni Ateş'le evlendirecem dediysem evlendireceğim." Dediğinde ağlamakta olan kızına bir tokat daha attı.

"Kız belli ki Ateş'e kör kütük aşık olmuş. Eğer şimdi gitmesine izin verseydim Ateş'in aklını çelerdi. Eee kız güzel, Ateş'in bu güzelliğe kanmasından korkttum. Eee gitseydi boşanmak istemiyordu ki. Uzayıp gidicekti bu boşanma işlemleri. Şimdi biz o kıza eziyet edicez, ben Ateş'i zaten kıza karşı doldurdum. Ateş karısından nefret ediyor. Dur daha çok nefret edicek. Kızda nefret edicek. İkiside hem fikir olup hızlıca bosanacaklar. Sonra da Ateş benim biricik kızımla evlenicek" Sinem gözyaşlarını silip, annesine sarıldı. "Sevmiyor dimi anne Ateş beni sevicek. Sadece beni."

***

Gece 12'yi bulmuştu. Gamze pencere kenarında oturmaya devam ediyordu. Gözü yollardaydı. Sevdiği adam bir türlü gelmemişti. Gamze'nin artık göz kapakları yukarda duramıyordu. Usulca göz kapaklarını aşağıya indirdi.

Sabah olunca Gamze heyecanla gözlerini açtı. Yine her yeri tutulmuştu. Dün araçta, bügün koltukta kimbilir yarın nerde uykluyacaktı. Gamze kocasının dün gece bu odadaki yatakta uymamasına üzülmüştü. Kimbilir nerde uyudu, diye geçirdi içinden. Oflaya, puflaya kalkarken elini yüzünü yıkamak için banyoya girdi. Musluğu açtığı esnada kapı sesini duydu. Sağ olsun kapı gıcırtısı, gıcırtısıyla birinin geldiğine işaret ediyordu. Gamze gulümseyerek aynaya baktı. Saçını, üzerini düzeltikten sonra banyodan çıktı. Ateş gardiroptan güya kıyafet arıyordu ama kıyafetleri dağıtıyor desek daha doğru olurdu. Kıyafetlerin çoğuna bakmadan yere atıyordu. En sonunda siyah tişörtünü gördüğünde üzerindekini çıkartıp, siyah tişörtü giydi. Çıkmak için kapıya yöneldiğinde kapının önünde Gamze'yi gördü. Gamze adeta kapının önünde barikat olmuştu. Ellerini göğsünde birleştirip, kapıya sırtını dayamıştı.

"Çekil önümden" Dedi Ateş Gamze ile göz teması kuramayarak.

"Bu kış ayında gerçekten tişörtle mi çıkıcaksın! Hastalancaksın."