Only Then - Jikook

14

"Davetsiz Misafir"

■

"Yüce tanrım Jeon sürüsü bugün kutsanıyor!"

Banyoda midesindekileri boşaltan Jimin aşağıdaki kayınvalidesinin sevinç çığlıklarını duyabiliyordu.Jeongguk kapının hemen arkasında onu içeri alması için yalvarıyordu.Ancak bu halde onu kimsenin görmesini istemiyordu.Güçsüzdü Jimin.Şu anda sedece uyumak,kimseyi görmek istemiyordu.Toparlanıp,elini yüzünü yıkayamayı bitirdiğinde kilidi açıp dışarı çıktı.

"İyi misin,neden kapıyı kitledin Jimin ben çok endişelendim!"

"Jeongguk lütfen,midem çok kötü yatmak istiyorum izin verir misin?"

"Tamam gel hadi seni yatıralım,şifacıyı çağırmamı ister misin hımm?"

"Hayır,bu normal.Bir süre bulantılarım olacak sadece dinlenmek istiyorum.Annenlere aşağıya inemeyeceğimi söyler misin lütfen?"

"Tabi ki,sen dinlen güzelim bir şeye ihtiyacın olursa sakın kalkma,seslen sen ben hemen gelirim"

Yumuşak yorganın içinde kaybolmuştu adeta.Jeongguk bir süre daha eşini endişeyle izledi sonra dinlenebilmesi için odadan çıktı.Aşağıya inip ordakilere bir açıklama borçlu olduğunun da bilincindeydi.Ama sanırım Seokjin haberi onlara vermişti çünkü annesi ve babası mutlu bakışlarla onu bekliyordu.

"Oğlumm,Jimin nerde çok mu kötü midesi ben çıkıp bir bakayım-"

"Anne,Jimin dinleniyor biraz müsade et olur mu?Hem dün gecenin stresi hem de bebeğin belirtileri onu çok fazla yordu"

"Kıyamam benim güzel Jiminime,o zaman biz hiç rahatsız etmeyelim zaten şimdi Seokjin'leri de alıp gidiyoruz siz de güzelce dinlenin sonra iyi olunca bizi ziyaret etmeyi unutmayın ama.Bu arada yavru için tebrik ederiz anneciğim baban ve ben çok sevindik.Dilerim çok mutlu bir ailen olur"

"Dilerim anne ben de dilerim... şey ah yani teşekkür ederim"

Jeongguk omagasının içindeki minicik umuda tutunmuştu.Ancak kendi kendine konuşur gibi mırıldandığı cümleyi Seokjin duymuş gibiydi.Kucağında yeni doğmuş kızıyla evden ayrılırken Jeongguk'un hüznünü hissetmiş,bir şeylerin ters gittiğini anlamıştı.Bu konuyla daha sonra ilgilenecekti zira şu anda bakması gereken minik bir sorumluluğu vardı.Jeon ailesi evden ayrıldığında Jeongguk yeniden Jimin'e bakmak için odalarına çıkmıştı.Jimin aynanın karşısında kıyafetini kaldırmış şimdilik dümdüz olan karnına bakıyordu.Alfanın varlığını hissettiğinde hızla üzerini düzeltmiş arkasını dönmüştü.

"Nasılsın,daha iyi hissediyor musun Jimin?"

"Ben evet daha iyiyim biraz balkona çıktım ama üşüdüm yine de temiz hava çok iyi geldi"

"Havalar iyice soğudu,bundan sonra dışarı çıkarken giyimine dikkat etmelisin,hasta olmanızı istemeyiz değil mi?

"Endişelenme,yavruya iyi bakacağım"

"Bundan şüphem yok Jimin,sadece seni hasta görmek istemiyorum"

Alfa anlık bir cesaretle omegasına doğru yaklaşıp gözlerinin üzerine düşen sarı tutamları kulaklarının arkasına doğru itti.İkisinin de gözleri birbirinden ayrılmıyordu.Jeongguk'un gözleri bir anlığına Jimin'in arkasındaki balkona kaydığında günlerdir beklediği şeyin gerçekleşmesiyle ışıldadı.Bir kez olsun eşinin yüzündeki gülümsemenin nedeni olmak istedi.