Only Then - Jikook

30

"Karma"

■

"Joon,ben özür dilerim en özel gününüzde huzursuzluk çıkarmak istememiştim"

"Sorun değil Jimin-ah hem emin ol bu günün gelmesini uzun zamandır bekliyordum ama dersini vermek bana kısmet olmadı"

Taehyung Jimin'in ağzından çıkanlarla yediği dayaktan daha fazla yaralanmıştı.Hiçbir zaman sağlam pabuç olmamıştı zaten.Hayatında ona sadık kalan kimse yoktu çünkü kimseye hakettiği gibi davranmıyordu.Jimin asla onu terketmezdi.Böyle düşünüyordu yıllardır.Bu yüzden her zaman onu aşağılamaya yanında kalması için manipüle etmeye devam etmişti.Burnundaki ve ağzının kenarındaki kanı silerek arkasına dahi bakmadan ayrıldı düğün yerinden.

Jimin kelepçelerinden ayrılmış gibi hissediyordu.Bugüne kadar söylemek isteyip içinde biriktirdiği ne varsa söylemişti Taehyung'un yüzüne.Jeongguk ise omegasıyla gurur duyuyordu.Biliyordu çünkü.Söylediği her kelime,her cümle güzel kalbinden geliyordu.Yalan,yanlış bir şey yoktu.Her şey gerçekti.Jimin onu ve güzel ailesini çok seviyordu.

Taehyung'un alandan ayrılmasıyla gerilen ortam düzelmiş herkes eski eğlenen haline geri dönmüştü.Misafirler güzelce ağarlanmış tüm aile Namjoon ve Hoseok'u yeni evlerine uğurlamak üzere evin önünde toplanmıştı.İkili Hoseok'un deniz kenarındaki evini tadilatla büyütmüş çok daha güzel bir hale getirmişti.Ve şimdi oraya taşınacaklardı.Ertesi gün Jimin'ler de evlerine döneceği için vedalaşmak oldukça zor olmuştu.

"Çok mutlu olun tamam mı?Bahar geldiğinde sizi ziyarete geleceğiz Jeongguk söz verdi"

"Bu harika olur Jimin-ah,her zaman bekleriz hem o zamana yavrular da büyümüş olur bahçede dönüşüp koşuştururlar"

"Bu harika olur"

"Gitmeden yavruları görmek istiyorum Jimin uyanmışlar mı bir bakar mısın?"

"Sen dur hayatım ben bakıp geleyim"

"Immm hayır Jeongguk-ah sen abimlere hazırladığımız evlilik hediyesini getir ben de yavrularımızı alıp geleyim"

Omega hızla yavrularının uyuduğu odaya doğru giderken dünya üzerinde görmek isteyeceği en son insanı yavrularının yanında bulmayı beklemiyordu.Park Jinah... Üvey ablası şu an iki yavrusunun başında onları izliyordu.Jimin'in zihninde tehlike çanları çalmaya başlamıştı çoktan.Son ayrıldıklarında Jimin'e sana ödeteceğim demişti.Kendisi sorun değildi ancak günahsız yavrularına dokunmasına asla izin vermeyecekti.

"S-sen! NE ARIYORSUN BURADA?"

"Sakin ol Jimin-"

"Hemen yavrularımdan uzaklaş,HEMEN!"

"Sakin ol dedim,onlara zarar vermeyeceğim"

"Ne istiyorsun Jinah,neden buradasın,neden gizlice yavrularımı izliyorsun?"

"Çünkü... çünkü onları  ilk ve son kez görmek istedim.Yemin ederim bir şey yapmayacaktım Jimin.İstesem de yapamam zaten"

Jinah son cümlesiyle birlikte gözyaşlarını akıtırken,elleri henüz çok fazla belli olmasa da küçük bir çıkıntı olan karnına getirmişti.Jimin'in de aynı anda gözleri üvey ablasınının karnına düşmüştü.Jinah hamileydi...Kimden veya nasıl.Jimin tüm bunları sormak istese de adeta şoktan küçük dilini yutmuş gibi konuşamıyordu.

"Sormak istediğin şeyleri sana söylemek benim için de çok zor Jimin.Ama evet hamileyim.Lütfen daha fazla bir şey sorma.Bugüne kadar herkesin hayatında kötü bir tümör ya da faydasız bir insan olarak yaşadım.Beni çok seven bir ailem vardı ama hep daha fazlasını istedim...Şimdi karnımdaki bebeğim de benimle aynı kaderi paylaşacak.Ben kötü biriyim Jimin.Hiçbir şeyi haketmediğimi de biliyorum ama bugün abimizin düğününü görmek,senin güzel yavrularını gizli de olsa koklamak istedim"