Secrets- Buurtpolitie (Kineke)

-5-

Tineke pov:

We kwamen aan bij de cinema de volgende avond. Vandaag hadden we niet zo veel gedaan want we moesten werken. "Allez Koen loop is wat door.", zeg ik als onze film bijna begint en Koen nog bezig is met popcorn kopen. "Jaja ben er.", zegt Koen en gaat snel betalen. Als hij er is lopen we samen onze zaal binnen. De reclame was al begonnen dus we zijn nog wel redelijk optijd. We hadden ergens in het midden plaats genomen. Onze film was eigenlijk een beetje een romantische film. Koen heeft die gekozen. Geen idee waarom hij deze met mij wilde zien. De film begon en ik kroop een beetje dichter bij Koen. Ik voel hoe hij zijn arm rond me legd. Hij is lief, echt heel lief. Ik leunde met mijn hoofd  tegen zijn schouder en keek aandachtig naar de film.

Koen pov:

Ik staarde naar Tineke en kon mijn ogen niet van haar afhouden. "Koen, de film is vanvoor eh.", zegt ze betrapt. Ik grinnik en kijk naar voor. "Sorry ik was even met mijn gedachten ver weg.", zeg ik. Ze glimlacht. We keken verder. Uiteindelijk was de film gedaan. Ik vond het best wel leuk om deze met Tineke te kijken. "Vond jij het leuk?", vraag ik aan Tineke als we de zaal buiten gaan. Ze knikt enthousiast. "Nog een keer doen.", zegt ze en lacht even. "Jaja tuurlijk maar dan wel een andere film uiteraard.", zeg ik. Ze knikt. We stapten mijn auto in en reden naar ons appartementsgebouw. "Voila we zijn er.", zeg ik en stap uit. We lopen naar binnen en ik ga naar mijn appartement. "Allez tot morgen op het werk eh.", zegt ze. Ik knik. "En merci want het was echt leuk.", zegt ze. "Vond ik ook wel.", zeg ik. Ze glimlacht weer. Ze wilde naar boven gaan maar ze komt weer terug naar me toe en omhelst me. Ik slaag mijn armen rond haar heen en druk haar tegen mij aan. We blijven weer lang staan. Ze is zo cute. We laten elkaar zachtjes los en staren in elkaars ogen. "Goed, ik ga maar weer naar boven zeker.", zegt ze een beetje verlegen. Ik knik. "Tot morgen.", zegt ze en zwaait. "Tot morgen Tineke.", zeg ik. Ze glimlacht en loopt de trap op naar boven. Ik hoor haar deur open gaan en even later ook weer dicht gaan. Ik zucht en ga naar binnen. Ik neem mijn gsm en plof neer in de zetel. Plots krijg ik een berichtje van Eric.

(K=Koen/E=Eric)

E Hey Koen! Ik heb gehoord van de chef dat we iets gaan doen met het korps. Hij vraagt nog wel naar opties, dingen die we kunnen doen. Heb jij misschien een idee? Of Tineke? Want zij woont boven jou dus je kan het haar anders ook vragen. 🥱

K Oh kij leuk! Ik zal eens nadenken en het aan Tineke vragen. 💭

E Thanks maat! 🤩Brigitte en ik dachten aan zwemmen maar misschien kunnen we ergens gaan zwemmen en het combineren met nog iets. De chef dacht om 4 dagen weg te gaan dus anders wordt het saai als we alleen maar zwemmen.

K Oke! Ik zal eens gaan horen bij Tineke. Ik laat je straks iets weten. 🙃

E Top! 👍

Ik sloot mij gsm af en loop naar Tineke haar appartement. Jezus, ik heb net Tineke gezien en nu moet ik terug gaan. Ach ja, ik zie haar graag dus het maakt mij niet echt veel uit. Ik klop op haar deur en even later doet ze open. Ze schiet in de lach als ze me ziet. "Koen wat kom jij doen? Mis je me nu al?", vraagt ze grappend met een lach. "Nene ze, ik moest nog iets bespreken met jou. Eric stuurde me een bericht.", zeg ik. "Ah ja kom maar binnen.", zegt ze en laat me binnen. We zetten ons neer in de zetel. "Duuuuus?", vraagt ze. "Wel de chef wil graag een soort teambuilding doen voor 4 dagen en hij wilt graag ideeën om te doen. "Oh uhm.", denkt ze luidop. "Zijn er al ideeën?", vraagt ze. "Ja, Eric en Brigitte dachten om te gaan zwemmen maar om 4 dagen te zwemmen is wat saai dus misschien kunnen we dat combineren met nog iets anders.", leg ik uit. "Oh uhm, misschien iets in het bos, om in een rivier te zwemmen lijkt me wel leuk.", zegt ze. Ik knik.

Tineke pov:

Koen was later weer terug naar beneden en het was dan ook al laat. Ik kroop in mijn bed en dacht na over wat het zou worden die 4 dagen.

De wekker liep af. 7 uur. Ik deed mijn uniform aan en liep naar de woonkamer. Plots hoor ik weer geklop op mijn voordeur. Wedden dat het Koen is. Ik doe open en zie hem staan. Ik grinnik weer. "Wat is er? Heb je jezelf buitengeslotem ofso?", vraag ik al lachend. "Nene Tineke, ik ben vergeten eten te kopen dus heb geen ontbijt enzo..", zegt hij verlegen. "Allez jong, kom binnen.", zeg ik en trek hem mee naar binnen naar de keuken. "Dankjeeee.", zegt hij als ik hem een koffie geef en een broodje. Als ons ontbijt op is vertrekken we samen naar het werk. Ik mag met Koen meerijden. Onderweg speelt er een leuk liedje af op de radio. Ik begin mee te zingen. Koen kijkt me al lachend aan en zingt ook mee. Als we aankomen en geparkeerd zijn stappen we uit en lopen het kantoor in. We gaan de refter in en zetten ons neer. "Ah oké, we zijn compleet.", zegt de chef als we neerzitten. "Wel, we hadden veel leuke ideeën die we een beetje gecombineerd hebben.", begint de chef. "Oké.. en wat gaan we doen dan?", vraagt Brigitte. "Wel, morgen gaan we naar het woud rijden tegen de franse grens. Daar gaan we onze eigen slaap plaatsen maken in het wild en ook ons eten zoeken, een kampvuur maken om het warm te blijven hebben..", legt de chef uit. Floor haar smile veranderd in een serieus gezicht. Ik kijk raar naar Koen. Floor en Femke kijken er zo te zien ook al niet naar uit. ".. Het is iets totaal anders maar het gaat leuk worden.", zegt de chef. "Hier, ik geef jullie een lijstje met wat jullie moeten meenemen.", zegt de chef en geeft ons elk een papier. Ik lees aandachtig naar wat er opstaat.

-2 outfits om aan te doen
-drinkenfles
-zaklamp en batterijen
-rugzak
-goede stapschoenen
-toiletzak waarin: Tandenborstel, tandpasta, (haarborstel), ...

Ik kijk weer een beetje raar naar Koen. "Wij gaan er echt vies uitzien daar eh.", zegt Koen. Ik knik en trek een raar gezicht. "Hoe gaan wij ons wassen dan? Naakt achter een paar bomen gaan staan in een put met water?", vraagt Koen grappend maar ergens is het wel een punt. "Ja daar gaan we wel iets voor moeten vinden.", zeg ik lachend. "Allez mannekes, een beetje enthousiasme, het gaat echt leuk worden.", zegt de chef. Ik zucht. "Als ik mij ga wassen dan ga je niet komen kijken eh.", zeg ik tegen Koen. Koen trekt een eng gezicht. "Ah nee Koen.", zeg ik al lachend. Hij grinnikt. "Nene ik ga je privacy wel recpecteren hoor.", zegt hij en draai zich naar me toe. Ik glimlach en staar in zijn lichte blauwe ogen. Mijn glimlach wordt steeds groter met de seconden dat ik in zijn ogen blijf kijken. "Aarde aan Tineke.", zegt Koen plots. Ik kijk een beetje verlegen. "Sorry.", mompel ik terwijl ik een beetje lach. Ik hoor Koen ook zachtjes lachen en ik voel dat hij terwijl kijkt naar me. Hij legt zijn hand op mijn rug en wrijft erover. Terwijl bekijkt de rest het lijstje nog eens. Ergens heb ik er wel zin in. Voral omdat het met de collega's is. En Koen is wel echt lief dus ik denk niet dat ik iets te kort kom. "Voila mannekes, vanavond maken jullie je rugzak klaar en morgen spreken we hier af op de parking van kantoor om 7 uur want het is een stukje rijden en daar moeten we nog wat voorbereidingen doen. Maar nu aan het werk!", zegt de chef. Ik sta recht en samen met Koen ga ik naar onze anonieme wagen. "Hopla, patrouille.", zegt Koen. Ik grinnik weer en doe mijn gordel aan. Koen doet het zelfde en start de motor. We rijden de parking af en rijden de straten van dilbeek in. "Tinekeee.", zeurt Koen na 2 uur. "Ja Koooeeeen.", zeg ik. "Ik heb honger.", zegt hij al lachend. Ik proest het uit en kijk hem al lachend aan. "Ik wist zo dat je dat ging zeggen eh.", zeg ik en neem een wafel. "Dat jij nog geen 10 000 kilo weegt, snap ik niet ze.", zeg ik en open de verpakking van de wafels. "Ja maar ik verbrand goed eh, met zo'n stresskip naast mij elke dag.", zegt hij en bedoelt mij. Mijn mond valt open en ik kijk hem met spleetoogjes aan. Hij grinnikt weer. "Geen wafel voor Koen.", zeg ik en neem een hap van zijn wafel die ik wilde geven aan hem. Hij kijkt met open mond naar me. "Seg.", zegt hij en trekt de wafel uit mijn handen. Ik moet er weer om lachen. "Ambetante.", zegt hij al lachend. Ik lach nog steeds tot dat de walkie talkie over gaat. "Dispatch voor alfa 210.", klinkt er door de walkie talkie. Ik lach stilletjes om Koen zijn reactie omdat hij zijn wafel nu niet kan opeten. "Dispatch alfa 210 luisterd.", spreek ik in. Koen propt zijn wafel in zijn mond waardoor ik in de lach schiet. Ook hij lacht er stilletjes om. "Begeef u naar de bloemenweik, daar is een vrouw die gebeld heeft in verband met geluidoverlast.", zegt de dispatch. Koen zucht en start de motor weer want we stonden even aan de kant voor Koen zijn wafel. "Dispatch alfa 210, wij gaan ter plaatsen over.", spreek ik in. We rijden erheen.

Tegen het einde van de dag was er niks bijzonder meer gebeurd. We reden naar huis en daar maakten we onze rugzak voor morgen klaar.