Secrets- Buurtpolitie (Kineke)

-24-

Tineke pov:

Ik werd wakker en voelde de pijn in mijn buik weer. Ik probeerde me recht te zetten maar viel meteen weer op mijn rug. "Alles oké Tineke?", vraagt Koen die naast me sliep. Ik schud mijn hoofd van niet. "Mijn wonde doet echt pijn.", zeg ik en grijp er naar. Koen staat recht en loopt mijn kamer uit. Wat gaat hij doen? Koen kwam al snel weer terug met een washandje en een glas water. Ik glimlach dankbaar naar hem. "Hier, het washandje is met heet water, dat kan wel helpen.", zegt hij. "Merci.", zeg ik en leg het er tegen. Koen geeft het glas water aan mij zodat ik kan drinken. Daarna zet hij het glas weer weg en gaat terug naast me liggen. "Cava een beetje?", vraagt hij. Ik knik en sluit mijn ogen even. "Probeer nog wat te rusten.", zegt hij en streelt over mijn hoofd. Ik wordt er meteen kalm van en staar hem aan. Hij hangt een beetje boven me waardoor ik zijn nek kan vastnemen. Onze lippen maken weer even contact. "Ik ga vertrekken met Chloé oké?", zegt Koen. "Is goed, veel plezier he.", zeg ik met een glimlach. "Tuurlijk, tot straks schat.", zegt hij. "Tot straks Koentje.", zeg ik en geef hem nog een kusje. Hij gaat van mijn bed af en loopt de kamer uit. Ik sluit mijn ogen weer en probeer wat te slapen.

Koen pov:

Even later zaten Chloé en ik in Plopsaland zoals ze wilde. Het is zo leuk om eindelijk bij haar te zijn. "Papa.", hoor ik haar zeggen als we samen naar binnen lopen in het pretpark. "Ja lieve meid.", zeg ik. "Die doen!", zegt ze schattig en wijst naar een atractie. "Allez dan gaan we die doen hé.", zeg ik. Ze glimlacht en we lopen er samen heen. Als we mogen instappen, zet ik de rugzak aan de kant en stap in. Ik help haar met de gordel vast te maken en even later vertrekken we. Ik neem haar handje vast want ze heeft een beetje stress. "Whoooo!", lacht ze als we over de rails glijden. Het was zo schattig! We hadden al een leuke middag.

Mats pov:

Tineke sliep nog even boven. Terwijl maakte ik al een ontbijtje voor haar. Ik toaste een paar boterhammen en legde die op een bord. Plots gaat de bel. Ik ga naar de deur en open die. Er staat een mooie blonde vrouw voor me in een politie uniform. "Dag mevrouw?", zeg ik. "Hallo, is Tineke thuis? Ik zou haar moeten spreken.", zegt ze. "Ja hoor, maar ze heeft veel rust nodig.", zeg ik. "Het zal niet lang duren hoor.", zegt ze. Ik knik en doe teken dat ze binnen mag komen. "De trap op en de voorlaatste kamer links.", zeg ik. "Oke, dankuwel.", zegt ze. Ze loopt de trap op.

Tineke pov:

Ik hoor dat er iemand binnen komt. Ik kijk naar de deur opening en zie Elke staan. "Elke? Wat doe jij hier?", vraag ik als ze dichter komt. "Oh niks bijzonder.", zegt ze en gaat naast mijn benen op bed zitten als ze de deur dicht gedaan heeft. "Nu ga je eens goed luisteren hé. Koen is van mij begrepen?", zegt ze dreigend. Ik voel hoe de angst in me opkomt. "Wat?", vraag ik. "Jaja, je hebt me wel gehoord.", zegt ze. Ze neemt iets in haar zak. Een paar seconden later heeft ze een mes vast en grijpt naar mijn been. "Hé!", roep ik. Ze drukt het mes op mijn scheen been. "Als je het niet meteen gaat uitmaken, krijg je er nog bij.", zegt ze en snijd in mijn been. Een gil ontsnapt mijn mond. "Je zegt dit tegen niemand of het is meteen gedaan!", zegt ze. Ik knik terwijl ik moet huilen. Ze staat recht en gaat voor mijn deur staan. "Je maakt het uit als hij er is en ik laat je met rust. Anders krijg je me nog vaak te zien.", zegt ze en smijt de deur dicht. Ik barst in tranen uit en grijp naar mijn been. De snee bloed enorm hard. Ik probeer recht te staan en hinkel naar de badkamer. Daar neem ik een doek en houd die tegen mijn been. Ik laat mezelf vallen op de mat en druk harder op mijn snee zodat het bloed stopt. Hoeveel pijn het ook doet. "Tineke? Is alles oké daar?", hoor ik Mats aan de andere kant van de deur zeggen. "Jaja, al-les i-ss ok-k e.", stotter ik van de pijn en de stress die door mijn lijf gaat. "Zeker? Ik hoorde je huilen.", zegt hij. "Oh nee hoor, ik heb gewoon nog pijn aan mijn buik, meer niet.", zeg ik. Ik kijk naar mijn trillende hand die vol bloed hangt. De doek is ook helemaal doorweekt door mijn bloed. "Oké dan, kom je sewwes naar beneden? Ik heb al onbijt voor je klaar staan.", zegt hij. "Oke..", zeg ik. Ik hoor hoe hij stilaan weg gaat. Ik zet me recht en loop naar mijn kamer. Ik doe snel een zwarte jogging broek aan zodat je het bloed niet kan zien. Ik gooide de doek in de was en liep naar beneden. Ik hinkel een beetje en houd me goed vast aan de trap zodat ik niet door mijn benen zak. "Lukt het zus?", vraagt Mats bezorgd en komt naar me toe gelopen. Ik knik. Mijn hand trilt nog steeds een beetje. "Kom ik draag je wel.", zegt hij lief. Hij tilt me op en ik houd zijn nek vast. Hij zet me vervolgens op een stoel aan het aanrecht. Ik prik met een trillend hand met mijn vork in de toast en snij er een stukje af die ik daarna in mijn mond steek. Het gaat heel moeizaam en ik zie het beeld voor mijn ogen helemaal draaien en wazig worden. "Ben je zeker wel oké?", vraagt hij. Ik grijp naar mijn hoofd en knijp mijn ogen toe. "Tineke?", vraagt hij. Het lijkt net dat zijn stem helemaal verdwijnt. Ik voel me veel te slap worden. Mats komt naar me toe en tilt me weer op. Hij legt me neer in de zetel en hij legt ee kussen onder mijn hoofd. "Cava?", vraagt hij. Ik knik. "Als je weer kan dan zeg je het maar.", zegt hij. Ik knik dankbaar. Mijn been brand precies, het was geen klein sneedje, het was best wel diep ook. Het beeld vooe mijn ogen is al een beetje beter. Toch voel ik me veel te slap en sluit mijn ogen.