Secrets- Buurtpolitie (Kineke)

-17-

4 maanden later..

Tineke pov:

"Tineke, kom je?", hoor ik Koen zeggen. Ik leg de haarborstel weer weg en ga naar Koen toe. Hij staat al te wachten want we zouden vandaag samen naar de dokter gaan om te zien of het wel goed gaat met me en het kleine zieltje in mijn buik.. We hadden super goed nieuws gekregen 2 maanden geleden, ik ben dus degelijk zwanger en vandaag gingen we weten of het een jongen of een meisje wordt. Even later zaten we in de wachtzaal.. Ik keek een beetje zenuwachtig rond. Koen merkte het ook snel en nam mijn hand vast. Ik glimlachte naar hem en bleef in zijn ogen kijken. Hij gaf me een klein kusje en sloeg zijn arm rond me. De dokter kwam en riep onze namen. We stonden op en gingen binnen. Ik moest op een zetel gaan zitten met een scherm ernaast. "Oké, kan u uw t-shirt een beetje omhoog doen, net boven uw navel.", zegt ze. Ik doe wat ze vraagt en kijk een beetje verlegen naar Koen. Hij glimlacht weer en ik terug. De dokter smeert een soort gel op mijn buik en legt er een appartaatje op. Er verschijnt iets op het scherm. "Wel, ik kan jullie feliciteren, jullie zijn binnenkort ouder van een meisje.", zegt ze trots. Ik pink een traantje weg net als Koen en glimlach breed naar hem. Ze doet de gel weer van mijn buik af en even later mochten we gaan. Buiten gaat Koen voor me naar de auto maar dat laat ik niet meteen toe. Ik vlieg in zijn armen en hij draait me in het rond. We drukken onze lippen weer op elkaar en kussen lang. "Ik ben trots op je schat.", zegt hij. Ik glimlach weer en ga in de auto zitten. We rijden naar onze appartementen en gaan de mijne binnen. "Seg, maar Tineke..", zegt Koen als we binnen zijn en in de zetek zijn gaan zitten. "Ja?", vraag ik. "Wel uhm.., we krijgen binnenkort wel een kindje maar hoe gaan we het dan juist aanpakken?", vraagt hij. Ik kijk hem vragend aan. "Hoe bedoel je?", vraag ik. "Wel, wij wonen beide nog een beetje appart zegmaar.", zegt hij. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. "Wil jij samen gaan wonen?", vraag ik blij. Hij knikt. "Alleen als jij dat ook ziet zitten.", zegt hij. Ik grinnik en knik van wel. "Ik huur het hier toch dus wat maakt het uit.", zeg ik. "Ja ik ook..", zegt hij. "Wel, ik heb stiekem al eens rond gekeken.", zegt hij met een verlegen glimlach. Mijn mond valt open terwijl ik moet glimlachen. Koen lacht met mijn reactie. "Jij bent zo schattig.", zegt hij en kijkt naar boven. Ik grinnik en ga op zijn schoot zitten met mijn gezicht naar hem. "Wel, laar maar wat foto's zien dan.", zeg ik nieuwschierig. Hij grinnikt en neemt zijn gsm uit zijn zak. Hij opent zijn galerij en laat een huis zien. "Wow, dat is echt wel een mooi huis.", zeg ik als ik de foto's zie. Gewoon een gemakkelijk huisje, niet te klein, 4 slaapkamers, 1 badkamer en verder. Ook een keuken die verbind met de living. "Oooh wij hebben een zwembad daar.", zeg ik als Koen foto's van de tuin laat zien. Hij schiet meteen in de lach. "Ja inderdaad Tineke.", zegt hij al lachend. "Jup, verkocht.", zeg ik. "Ja?", vraagt hij. Ik knik. "Als jij dat ook ziet zitten.", zeg ik. "Nee eigenlijk niet..", zegt hij. Ik kijk hem serieus aan. "Nene grapje hoor schat.", zegt hij al lachend. "Amai ik dacht al.", zeg ik al lachend. Hij geeft me een kus op mijn wang en legt zijn gsm weg. Hij drukt me tegen hem aan en omhelst me. Ik druk mijn lippen op die van hem. Het duurde lang, even weg van de wereld, gewoon, wij twee, alleen. Na nog wat geknuffeld te hebben, besloten we te gaan slapen want morgen ging Koen werken. Ik heb zwangerschaps verlof gekregen van de commissaris dus ik mag thuis blijven. Liever zou ik toch meegaan maar wat maakt het uit.. Ik kroop dicht bij Koen in bed en sloot mijn ogen.

"𝑇𝑖𝑛𝑒𝑒𝑒𝑘𝑒...𝑒𝑒..𝑒𝑒ℎ.", ℎ𝑜𝑜𝑟 𝑖𝑘 𝑖𝑒𝑚𝑎𝑛𝑑 𝑓𝑙𝑢𝑖𝑠𝑡𝑒𝑟𝑒𝑛. 𝐼𝑘 𝑘𝑖𝑗𝑘 𝑜𝑚 𝑚𝑒 ℎ𝑒𝑒𝑛 𝑒𝑛 𝑧𝑖𝑒 𝑑𝑎𝑡 𝑖𝑘 𝑖𝑛 𝑒𝑒𝑛 𝑧𝑖𝑒𝑘𝑒𝑛ℎ𝑢𝑖𝑠 𝑘𝑎𝑚𝑒𝑟 𝑧𝑖𝑡. 𝐸𝑟 𝑖𝑠 𝑛𝑖𝑒𝑚𝑎𝑛𝑑, 𝑖𝑘 𝑏𝑙𝑖𝑗𝑓 𝑟𝑜𝑛𝑑 𝑘𝑖𝑗𝑘𝑒𝑛. *𝐺𝑒ℎ𝑢𝑖𝑙* 𝐼𝑘 𝑑𝑟𝑎𝑎𝑖 𝑚𝑒𝑡𝑒𝑒𝑛 𝑚𝑖𝑗𝑛 ℎ𝑜𝑜𝑓𝑑 𝑛𝑎𝑎𝑟 𝑤𝑎𝑎𝑟 ℎ𝑒𝑡 𝑔𝑒𝑙𝑢𝑖𝑑 𝑣𝑎𝑛𝑑𝑎𝑎𝑛 𝑘𝑜𝑚𝑡. 𝐼𝑘 𝑠𝑡𝑒𝑒𝑘 𝑚𝑖𝑗𝑛 𝑏𝑒𝑛𝑒𝑛 𝑣𝑜𝑜𝑟 𝑚𝑒 𝑢𝑖𝑡 ℎ𝑒𝑡 𝑏𝑒𝑑 𝑒𝑛 𝑧𝑒𝑡 𝑚𝑖𝑗𝑛 𝑣𝑜𝑒𝑡𝑒𝑛 𝑜𝑝 𝑑𝑒 𝑔𝑟𝑜𝑛𝑑. 𝐼𝑘 𝑘𝑖𝑗𝑘 𝑟𝑜𝑛𝑑 𝑚𝑒 𝑒𝑛 𝑧𝑖𝑒 𝑤𝑒𝑒𝑟 𝑛𝑖𝑒𝑚𝑎𝑛𝑑. 𝐼𝑘 𝑤𝑎𝑛𝑑𝑒𝑙 𝑛𝑎𝑎𝑟 𝑑𝑒 𝑑𝑒𝑢𝑟 𝑑𝑖𝑒 𝑛𝑎𝑎𝑟 𝑑𝑒 𝑔𝑎𝑛𝑔 𝑙𝑒𝑖𝑑. 𝐼𝑘 𝑠𝑡𝑒𝑒𝑘 𝑚𝑖𝑗𝑛 ℎ𝑜𝑜𝑓𝑑 𝑏𝑢𝑖𝑡𝑒𝑛 𝑑𝑒 𝑑𝑒𝑢𝑟 𝑒𝑛 𝑘𝑖𝑗𝑘 𝑣𝑎𝑛 𝑙𝑖𝑛𝑘𝑠 𝑛𝑎𝑎𝑟 𝑟𝑒𝑐ℎ𝑡𝑠.. 𝑤𝑒𝑒𝑟 𝑛𝑖𝑒𝑚𝑎𝑛𝑑. "𝑇𝑖𝑛𝑒𝑒𝑘𝑒...𝑒𝑒..𝑒𝑒𝑒ℎℎ.", 𝑘𝑙𝑖𝑛𝑘𝑡 𝑒𝑟 𝑤𝑒𝑒𝑟 𝑑𝑜𝑜𝑟 𝑑𝑒 𝑙𝑎𝑛𝑔𝑒 𝑧𝑖𝑒𝑘𝑒𝑛ℎ𝑢𝑖𝑠𝑔𝑎𝑛𝑔𝑒𝑛. 𝐼𝑘 𝑤𝑎𝑛𝑑𝑒𝑙 𝑣𝑒𝑟𝑑𝑒𝑟 𝑒𝑛 𝑘𝑖𝑗𝑘 𝑎𝑙𝑙𝑒𝑒𝑛 𝑚𝑎𝑎𝑟 𝑣𝑜𝑜𝑟 𝑚𝑒. 𝐼𝑛 𝑑𝑒 𝑣𝑒𝑟𝑡𝑒 𝑧𝑖𝑒 𝑖𝑘 𝑒𝑒𝑛 𝑠𝑐ℎ𝑎𝑑𝑢𝑤.. 𝑎𝑐ℎ𝑡𝑒𝑟 𝑒𝑒𝑛 𝑎𝑛𝑑𝑒𝑟𝑒 𝑑𝑒𝑢𝑟. 𝐼𝑘 𝑘𝑎𝑛 ℎ𝑒𝑡 𝑧𝑖𝑒𝑛 𝑑𝑜𝑜𝑟 𝑒𝑒𝑛 𝑘𝑙𝑒𝑖𝑛 𝑟𝑎𝑎𝑚𝑝𝑗𝑒 𝑑𝑎𝑡 𝑖𝑛 𝑑𝑒 𝑑𝑒𝑢𝑟 𝑧𝑖𝑡. 𝐴𝑐ℎ𝑡𝑒𝑟 𝑑𝑎𝑡 𝑟𝑎𝑎𝑚𝑝𝑗𝑒 𝑠𝑡𝑎𝑎𝑡 𝑖𝑒𝑚𝑎𝑛𝑑. 𝐼𝑘 𝑤𝑎𝑛𝑑𝑒𝑙 𝑒𝑟ℎ𝑒𝑒𝑛 𝑚𝑎𝑎𝑟 ℎ𝑜𝑜𝑟 𝑝𝑙𝑜𝑡𝑠 𝑖𝑒𝑡𝑠 𝑎𝑐ℎ𝑡𝑒𝑟 𝑚𝑒. 𝐼𝑘 𝑑𝑟𝑎𝑎𝑖 𝑚𝑒 ℎ𝑒𝑙𝑒𝑚𝑎𝑎𝑙 𝑜𝑚 𝑒𝑛 𝑘𝑖𝑗𝑘 𝑎𝑐ℎ𝑡𝑒𝑟 𝑚𝑒. 𝑀𝑖𝑗  ℎ𝑎𝑟𝑡 𝑔𝑎𝑎𝑡 𝑠𝑛𝑒𝑙𝑙𝑒𝑟 𝑛𝑒𝑡 𝑎𝑙𝑠 𝑚𝑖𝑗𝑛 𝑎𝑛𝑑𝑒𝑚ℎ𝑎𝑙𝑖𝑛𝑔 𝑑𝑜𝑜𝑟 𝑑𝑒 𝑎𝑛𝑔𝑠𝑡 𝑑𝑖𝑒 𝑑𝑜𝑜𝑟 𝑚𝑖𝑗𝑛 𝑙𝑖𝑗𝑓 𝑔𝑎𝑎𝑡. 𝐼𝑘 𝑘𝑟𝑖𝑗𝑔 𝑤𝑒𝑒𝑟 𝑘𝑖𝑝𝑝𝑒𝑛𝑣𝑒𝑙 𝑑𝑖𝑒 𝑜𝑜𝑘 𝑑𝑖𝑟𝑒𝑐𝑡 𝑤𝑒𝑒𝑟 𝑧𝑖𝑐ℎ𝑡𝑏𝑎𝑎𝑟 𝑤𝑜𝑟𝑑𝑡. 𝐼𝑘 ℎ𝑜𝑜𝑟 𝑤𝑒𝑒𝑟 𝑒𝑒𝑛 𝑔𝑒𝑙𝑢𝑖𝑑 𝑒𝑛 𝑘𝑖𝑗𝑘 𝑒𝑟𝑛𝑎𝑎𝑟. 𝑁𝑜𝑔 𝑒𝑒𝑛 𝑔𝑒𝑙𝑢𝑖𝑑! 𝐼𝑘 𝑘𝑖𝑗𝑘 𝑒𝑟 𝑤𝑒𝑒𝑟 𝑛𝑎𝑎𝑟 𝑤𝑎𝑎𝑟𝑑𝑜𝑜𝑟 𝑖𝑘 𝑑𝑒 ℎ𝑒𝑙𝑒 𝑡𝑖𝑗𝑑 𝑟𝑜𝑛𝑑 𝑧𝑖𝑡 𝑡𝑒 𝑑𝑟𝑎𝑎𝑖𝑒𝑛. 𝐻𝑒𝑡 𝑏𝑒𝑒𝑙𝑑 𝑤𝑜𝑟𝑑𝑡 𝑤𝑎𝑧𝑖𝑔 𝑒𝑛 𝑑𝑎𝑛 𝑧𝑖𝑒 𝑖𝑘 𝑛𝑖𝑘𝑠 𝑚𝑒𝑒𝑟.