Secrets- Buurtpolitie (Kineke)

-4-

Thomas pov:

De volgende ochtend maakte ik al onbijt voor Tineke en mij. Als dat klaar was besloot ik haar wakker te maken. Ik liep naar haar slaapkamer en daar lag ze. Ze is zo mooi en schattig. Als zij mijn vriendin kan worden dan ben ik de gelukkigste man op aarde. En daar ga ik ook voor zorgen. Ik zette me naast haar op haar bed en streel over haar wang. "Tinnie, wakker worden.", zeg ik. Ze opent haar ogen en glimlacht meteen. "Goeiemorgen Tinnie.", zeg ik. "Goeiemorgen.", zegt ze nog een beetje moe.

Tineke pov:

"Ik heb al ontbijt klaargemaakt dus je kan al komen eten.", zegt Thomas. "Oh dat is lief.", zeg ik. Hij komt achter me staan en legt zijn armen rond mijn buik. Dit voelt een beetje raar. Hij legt zijn hoofd dicht bij de mijne. "Wat wil je vandaag doen?", fluisterd hij in mijn oor. "Ik weet het nog niet goed, ik zou nog wat moeten werken hier thuis.", zeg ik. Ik moest nog dossiers afmaken. "Ah oké.", zegt hij. Hij neemt me vast en draair me naar hem. Onze hoofden zijn vlak bij elkaar. Ik staar in zijn bruine ogen. "Je bent mooi, weet je dat?", zegt hij lief. Ik glimlach een beetje verlegen en wil een stap achteruit zetten maar hij trekt me terug en houd me vast tegen hem aan. Voor ik het weet drukt hij zijn lippen op die van mij. Heel lang.  Dit voelt niet bepaald juist. Ik krijg er krampen van in mijn maag. Als hij lost glimlacht hij lief. Ik glimlach terug.

De tijd was heel snel gegaan. Ik heb voral goed door gewerkt. We zijn ook naar het park geweest en nu is het al laat. Ik stond in mijn slaapkamer en hoorde Thomas binnen komen. Ik zucht. Hij neemt me vast en kust me weer. Nee ik wil dit niet. Ik duw hem van me af. "Tinnie wat heb je nu ineens?", vraagt hij. "Thomas, ik wil dit niet.", zeg ik. "Wat? Zeg je nu dat je niet samen wilt zijn?", zegt hij kwaad. Ik kijk een beetje bang en knik zachtjes. Hij kijkt me kwaad aan en slaagt in mijn gezicht. "Thomas waarom?", vraag ik brutaal. "Jij, je bent een trut weet je dat?", vraagt hij. Ik kijk hem kwaad aan. "Jij kust mij random zonder mijn toestemming en ik ken je nog maar een dag, dan verbaasd het je dat ik geen gevoelens voor je heb?", vraag ik. "Daar ga je nog spijt van krijgen.", zegt hij. Ik voel in mijn buik dat dit niet goed gaat komen. Hij komt dichter en ik zet een paar stappen naar achter. "Laat me gewoon gerust en ga weg.", zeg ik. "Oh denk je dat?", vraagt hij en duwt me tegen de muur en trapt in mijn buik. "Auh stop!", schreeuw ik uit van de pijn. Hij neemt mijn haar vast en trekt me zo recht. Mijn hoofd is maar 3 cm van de zijne verwijderd. Een paar tranen lopen over mijn wangen. "Oh ja huil maar, klein kind.", zegt hij en duwt me weer maar ik val op de grond. Hij wilt naar me toe komen maar ik ben hem voor. Ik duw hem weg en ren weg naar beneden.

Koen pov:

Ik hoorde vanalles boven. Ik hoorde hoe Tineke schreeuwde. Ik maak me echt zorgen. Ik doe mijn deur open en zie net Tineke naar beneden rennen en ze loopt recht tegen me aan. "Tineke.", zeg ik verbaasd. Ze kijkt me bang aan. "Koen help me aulsjeblieft.", zegt ze in paniek. Ze heeft gehuild.. Ik trek haar mee naar binnen en sluit de deur. Meteen omhelst ze me. Ik slaag mijn armen om haar heen. "Wat is er gebeurd?", vraag ik bezorgd. "Thomas, hij kuste me vamorgen ineens en dernet ook, ik zei dan dat ik het niet wilde en hij werdt kwaad. Hij begon me te duwen, te stampen en aan mijn haar te trekken. Ik ben totaal niet verliefd op hem! Ik ben dan weggelopen maar hij zoekt me nog altijd.", zegt ze heel snel achter elkaar. Mijn mond valt open. "En sorry van gisteren.", zegt ze terwijl ze huild. "Nene, ik moet sorry zeggen. Ik heb je pijn gedaan en dat wilde ik totaal niet, het was verkeerd. Ik was totaal in de war omdat ik je gewoon wil beschermen Tineke.", zeg ik. Ze glimlacht lief. "Zie je, ik kan geen dag zonder jou hé.", zegt ze grappend en wrijft haar tranen weg. Ik grinnik en slaag mijn armen weer rond haar. Ze gaat er op in en we knuffelen lang. "Tineke!", horen we Thomas op de gang roepen. "Koen, ik ben bang.", fluisterd ze en ze krijgt terug tranen in haar ogen. "Ik ga hem eens aanspreken, blijf jij hier en bel de chef zodat hij ene ploeg kan sturen en dat ze hem meenemen. Wat hij deed is strafbaar.", fluister ik. Ze knikt. "Ga naar mijn slaapkamer, daar ben je veilig.", fluister ik. "Oké.", fluisterd ze terug. Als ze daar is ga ik naar buiten en zie ik Thomas naar beneden komen. "Ah, heb jij Tineke gezien?", vraagt hij. "Nee? En waarom vraag je dat aan mij?", vraag ik. "Omdat jij haar collega nu eenmaal bent!", zegt hij. Ik haal mijn schouders op. "Sowiso is die bij jou hé.", zegt hij en kijkt achter me, mijn appartement binnen. "Seg blijf is uit mijn appartement met uw ogen.", zeg ik en geef hem een kleine duw. "Wat zeg je?", vraagt hij. "Dat je buiten blijft!", zeg ik. Hij zet een stap dichter. "Ge komt er niet in!", zeg ik kwaad. Hij duwt me tegen de kant en loopt binnen. "Trut waar ben je!", roept hij en loopt richting de slaapkamer.

Tineke pov:

"Trut waar ben je!", hoor ik Thomas roepen. Ik legde af met de chef en liep naar de kast. Ik deed de kast open en ging achter een paar dozen zitten en sluit de deur weer. "Zie, ze is er niet.", zegt Koen als ze hier binnen staan. Mijn hart bonkt in mijn keel als hij dichter komt bij de kast. Ik neem een kledingstuk en leg die over me heen. De kast deur gaat open en vliegt een paar seconden later weer dicht. "Waar is die dan?!", roept hij kwaad. "Geen idee.", zegt Koen. Ik zie door een gleuf dat Koen, boeien uit zijn schuif neemt. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Koen doet die rond een pols van hem. "Ah, stomme flik!", roept hij. "Ja dat gebeurd er als ge aan de meiskes zit zonder hun toestemming.", zegt Koen en maakt zijn polsen vast met de boeien en houd hem tegen de vloer. "Tineke kom maar ze.", zegt Koen. Ik sta recht en ga de kast uit. "Trut dat je bent!", schreeuwt Thomas tegen me. "Ah ik ben een trut hé?", vraag ik. "Jij bent hier toch de loser ze want jij vliegt den bak in.", zeg ik als ik naast hem zit. "Ah Koen Tineke.", zegt Eric onze collega als hij de kamer binnen komt. "Goed werk.", vult Brigitte aan, onze andere vrouwelijke collega. "Ben je oké?", vraagt ze als Koen en Eric met Thomas naar buiten gaan. Ik knik maar voel toch een paar tranen. "Kom kom, laat je maar gaan.", zegt Brigitte en omhelst me. Ik kan ook niet anders en laat mijn tranen gaan.

Koen pov:

Eric en Brigitte vertrokken met Thomas naar kantoor. Ik diende ook een klacht tegen hem in dus hij zal zeker de cel in moeten. Ik ging mijn appartement weer binnen en zag Tineke op de zetel zitten. Ik ga naast haar zitten en slaag mijn arm rond haar. "Gaat het Tineke?", vraag ik. Ze knikt en wrijft haar wangen droog. "Heb je al gegeten?", vraag ik. Ze schud haar hoofd. "Nee nog niet.", zegt ze. "Wil je anders hier blijven eten?", vraag ik. Ze knikt. "Wat wil je eten?", vraag ik. "Maakt niet echt uit.", zegt ze. "Is het oké als ik gewoon chinees bestel?", vraag ik. "Ja hoor tuurlijk.", zegt ze al lachend. "Oké.", zeg ik en steek een lok haar achter haar oor. Ik bestelde twee pizza's en ze waren er al redelijk snel. We zetten ons aan tafel en beginnen te eten. "Koen.", zegt Tineke. "Ja?", vraag ik. "Thomas zei gisteren allemaal dingen over jou, iets van dat je zijn vriendin hebt afgepakt. Klopt dat?", vraagt ze. Ik kijk haar serieus aan. "Heeft hij dat echt gezegt?", vraag ik. Ze knikt een beetje verlegen. "Denk je dat ik zoiets zou doen?", vraag ik. Ze schud haar hoofd. "Voila, is ook niet waar. Hij heeft juist die van mij afgepakt. Ik moet zeggen, ze was ook niet de liefste enzo dus opzich, ik ben er niet verdrietig om.", zeg ik. Ze trekt grote ogen. "Wow oké, ik vond het okal raar. Ik zou ook totaal niet denken dat jij zo'n dingen doet.", zegt ze. Ik glimlach dankbaar. "Wil je blijven slapen vandaag?", vraag ik. "Als dat mag wel ja.", zegt ze. "Tuurlijk. Eh jij bent mijn knuffelbeer als ik ga slapen ze.", zeg ik met een lach ertussen. Ze grinnikt. Mijn pizza is op en ik merk dat Tineke niet verder kan. Ze heeft ook maar twee stukken op. "Genoeg?", vraag ik. Ze zucht en knikt. "Kom ik eet dat wel verder op.", zeg ik. Ze glimlacht en geeft me de rest. Tegen 23 uur lag ik in bed en even later kwam Tineke ook. Ze kroop mee in bed en ze keek een beetje verlegen. "Ben je verlegen?", vraag ik met een lach ertussen. "Een beetje, ik ben gewoon niet zo op mijn gemak na dit alles.", zegt ze. "Ik snap het wel, maar ik ga je niks doen.", zeg ik. Ze komt dichter en ik leg mijn armen rond haar. Zo blijven we liggen. "Doet je rug nog zeer?", vraag ik als ik aan onze ruzie van gisteren denk. "Nee hoor, het viel wel mee. Ik was gewoon geschrokken omdat ik dat niet had verwacht.", zegt ze. "Nogmaals, sorry daarvoor want ik schaam me nog steeds.", zeg ik. "Het is oké hoor Koen.", zegt ze en heft haar hoofd op waardoor we in elkaars ogen kijken. "Het voelt altans niet zo. Kan ik misschien iets doen om het goed te maken?", vraagt hij. Ze grinnikt. "Uuuummm.", zegt ze. "Morgen trakteren op cinema.", zegt ze. Ik lach stilletjes. "Allez dan, morgen gaan we naar de cinema en ik betaal.", zeg ik. Ze glimlacht dankbaar. "Maar mij ook sorry.", zegt ze. "Kom stop maar, alles is vergeten.", zeg ik met een lach ertussen. Ze glimlacht weer. Een paar minuten wordt er niks gezegt. Tineke is ook heel moe, dat merk ik. Ze staart naar de muur en ik zie hoe haar ogen langzaam toe vallen. Even later sliepen we allebij.