Secrets- Buurtpolitie (Kineke)

-11-

Tineke pov:

Er rijd plots een andere auto de parking op. Ze parkeren hem een beetje verder op en ze stappen uit. Mijn mond valt open als ik de drie jongens zie. De tranen springen in mijn ogen. Ik herken hen meteen want ik heb in de bus ook veel naar hun foto's gekeken. Ik heb mijn moeder en vader ook al gezien op foto's. Mijn mama lijkt enorm op me. Dezelfde haarkleur en dezelfde kleur van ogen. "Ga maar.", zegt Koen als ik naar hem glimlach. Hij glimlacht terug en meteen stap ik de auto uit. De drie kijken mijn richting uit en rennen op me af. De tranen komen op en ik ren meteen naar hen toe. Ik ben het dichtste bij mats en ik spring in zijn armen. Ik slaag mijn benen rond zijn middel en mijn armen rond zijn nek, ik laat hem niet meer los. "Eindelijk.", zegt hij. Ik knik en wrijf mijn tranen weg. Hij zet me neer en amai hij is veel groter dan mij, net zoals Koen eigenlijk. Ik geef een knuffel aan elks van hen en daarna komt Koen naar ons toe gewandeld. "Uh, wie ben jij?", vraagt Lennert aan Koen. "Dit is Koen, mijn vaste partner van op het werk.", zeg ik. "Aaah oke.", zegt Lennert en ze schudden hem de hand. Er loopt nog een traan over mijn wang. "Ocharme, niet wenen Tineke.", zegt Gabriel en wrijft over mijn arm. Ik grinnik em wrijf mijm traan weg. We praten nog lang en vertelde onze leukste verhalen aan elkaar. Van het weeshuis zeg ik nog liever niets. "Kom je nog even mee naar ons thuis? Dan kan je mama en papa zien.", steld Mats voor. Ik knik enthousiast. "Koen, wil je ook komen of?", vraagt Gabriel. Koen knikt en we stappen even later onze auto's weer in. Elks in hun eigen auto. "Amai.", zucht ik. "Ik vond het wel schattig hoe je naar hen toe ging daanet.", zegt Koen. Ik glimlach en staar voor me uit. "Ik heb wel stress.", zeg ik. "Dat hoeft niet hoor Tineke, ze gaan echt super blij zijn dat hun dochter weer terug is.", zegt Koen. Ik hef mijn schouders op. "Ik hoop het..", zeg ik.

Koen pov:

Ik kijk naast me en Tineke heeft echt wel stress. Ze leunt met haar hoofd tegen het raam en staart voor haar uit. Een zucht ontsnapt haar mond. "Wil je niet?", vraag ik. "Jawel maar.. ik snap het gewoon nog steeds niet goed. Ze konden niet voor me zorgen omdat ze niet genoeg geld hadden. Maar ergens geloof ik het niet.", zegt ze. Ik kijk haar vragend aan. "Laat maar, het is raar ja.", zegt ze. "Nene, helemaal niet. Ik snap wel dat je er zo over denkt.", zeg ik. Ze glimlacht zachtjes. Even later zijn we bij hen thuis aangekomen en wow dat huis is graaf. Echt heel modern en mega groot. Tineke haar mond valt open. Ik lach er stilletjes om en we stappen uit. De drie jongens gaan eerst en doen de deur open. Tineke staat naast Mats en ze heeft echt veel stress. We gaan binnen en meteen zie ik een vrouw naar ons toe komen uit de open keuken. Ze lijkt heel hard op Tineke. Volgens mij is het haat moeder. Haar moeder slaagt haar handen voor haar mond. Tineke en zij krijgen meteen tranen in hun ogen. "Jongens, wat?", stotter ze. "Hoe?", vraagt ze. "We hebben haar gevonden, online hebben we met haar afgesproken.", zegt Mats. Tineke glimlacht naar haar broers en kijkt dan weer verlegen naar haar moeder. De jongens en ik gaan aan de kant staan zodat Tineke en haar moeder kunnen kennis maken. Haar vader komt even later ook en ze kijken verbaast naar hun dochter. Tineke haar moeder gaat voor haar staan en ze slaagt haar armen rond haar heen. Tineke doet net hetzelfde bij haar. Ik glimlach naar hen en krijg het er zelfs warm van. Ze maakte kennis met haar moeder en vader. Ook Tineke stelde mij voor aan haar ouders en het werd een gezellige avond. We zaten met zen alle in de grote zetel te babbelen een beetje chil te doen. Ik kom echt goed overeen met haar broers, ze zijn echt al vrienden geworden.

Tineke pov:

Ik zat tussen Koen en mijn broers in. Starend keek ik naar Koen. Ik moest  geeuwen omdat ik al moe wordt. Het is dan ook al 23 uur geworden. "Tineke, misschien kunnen we naar huis gaan, je bent te moe.", fluisterd Koen in mijn oor. Niemand hoorde het want ze zijn druk bezig met praten. Ik knik naar Koen en leun met mijn hoofd tegen zijn schouder aan. "Mama, wij gaan naar huis want het is al laat.", zegt Tineke. "Oh is goed hoor, ik laat jullie wel buiten.", zegt ze. We staan recht en ik omhels mijn broers. "Kom je morgen langs?", vragen ze. Ik glimlach en knik dat ik ermee akkoord ben. Ik knuffel mijn papa en loop dan naar de deur. "Tot morgen dan hé meisje.", zegt mama. Ik glimlach en knik. Ik geef haar ook een knuffel en we stappen de deur uit. Ik ben nu echt zo gelukkig. Ik heb een mama en een papa! Ik ga express dicht bij Koen staan en leg een arm rond zijn middel. Ook hij legt zijn arm rond me en drukt me zachtjes tegen hem aan. We wandelen samen naar de auto en stappen in. Ik zucht opgelucht als ik me heb neergezet. "Je wil niet weten hoe blij ik nu ben.", zeg ik al lachend. "Kan ik wel berijpen.", zegt Koen en start de auto. We rijden naar huis en daar stappen we meteen uit. We komen aan Koens appartement en hij opent zijn deur. "Allez, ik ga dan maar naar boven.", zeg ik en zet al een paar stappen naar de trap toe. "Ah nenenene.", zegt Koen en trekt me mee binnen. Ik schiet in de lach en hij sluit de deur. Hij begint me te kietelen en we gaan richting de zetel waar ik in neerval. Koen gaat half op me zitten en kietelt verder. "Koooeeehooeeeen!", gil ik terwijl ik lach en zijn handen probeer weg te duwen. Hij neemt mijn beide handen vast en duwt die tegen de zetel aan, net boven mijn hoofd. Hij leunt naar voor waardoor onze hoofden heel dicht bij elkaar zijn. Stilaan voel ik hoe ik knalrood wordt. We staren de hele tijd in elkaars ogen. Hij komt dichter waardoor onze lippen maar 2 cm van elkaar verwijderd zijn. Langzaam sluit ik mijn ogen maar doe ze weer open als er op de deur geklopt wordt. Koen trekt zich meteen terug en gaat naar de deur. Ik zet me langzaam recht en voel hoe de vlinders in mijn buik op hun hoogstepunt waren. Ik glimlach zachtjes en denk even aan wat er net gebeurd was. Koen voelt duidelijk hetzelfde als ik voor hem voel. Koen opent de voordeur en ik schrik me dood als ik zie wie er aan de andere kant van de deur staat.