Secrets- Buurtpolitie (Kineke)

-6-

Koen pov:

Ik stond op om half 7. Zou Tineke al wakker zijn? Ze zou normaal naar mijn appartement komen. Ik sta op en kleed me aan. Ik doe gewoon een jeans broek aan, een zwarte t-shirt en mijn zwarte hoodie erover. Als ik klaar ben ga ik naar boven naar Tineke haar appartement want volgens mij slaapt ze nog. Ik ga naar haar deur en klop. Na een paar keer reageerd ze nog steeds niet. Zou er iets gebeurd zijn? Ik neem de sleutel en open haar deur. We hebben elkaars sleutel gegeven voor noodsituaties. Ik ga binnen en sluit de deur weer achter me. Ik loop naar haar slaapkamer en ja hoor, ze ligt gewoon nog te slapen. Ik ga op de rand van haar bed zitten en wrijf over haar hoofd. "Tineke, wakker worden.", fluister ik. Ze knijpt haar ogen toe en zachtjes beweegt ze. Ze opent haar ogen en kijkt me raar aan. "Koen? Wat doe jij hier?", vraagt ze met een lach ertussen. "Het is al bijna 7 uur en je ligt nog steeds te slapen.", zeg ik al lachend. "Godver-", zegt ze en gaat haar bed snel uit. Ze rent naar haar kleerkast en doet haar broek onder haar slaapkleedje aan. "Uh Tineke?", vraag ik. "Ja boeit ni.", zegt ze en trekt haar kleedje uit waardoor ik haar rug zo zie. Ze doet snel haar t-shirt aan en neemt haar jas. Ze draait zich om en neemt een rekker en maakt snel een dot. "Allez kom Koen.", zegt ze. "Uh, j-ja.", stotter ik. Dit was zo gênant. Ik heb gelukkig niks gezien ofso, alleen haar rug en ik keek toen een beetje weg want dat zou ze zelf niet graag hebben als ik keek. Al zou ze naar mij toe gestaan hebben dan zag ik nog steeds niks want ze had haar bh nog aan. Ik kreeg er een warm gevoel van. We lopen snel door de gang haar appartement uit, ze doet de deur oplsot en we rennen de trap af naar beneden. "Gaan we op 5 minuten daar geraken?", vraagt ze als we in de auto stappen. "Geen idee.", zeg ik en we smijten onze rugzakken naar achter in de auto. We racen door de straten maar nog wel met de verkeersregels uiteraard. Als we aankomen staat heel het korps al te wachten aan het taxibusje waar we mee naar daar gaan rijden. "Ah daar zijn jullie.", zegt de chef. "Jaaa sorry.", zegt Tineke en we nemen onze rugzakken. Ik zucht opgelucht. We zijn nog net optijd. Exact 7 uur. "In het vervolg optijd eh.", zegt de chef. "Maar chef, we zijn optijd eh. Het is exact 7 uur.", zeg ik trots en glimlach er zelfs om. Tineke grinnikt en laat haar hoofd steunen op mijn schouder. Ik leg mijn arm rond haar en we staren in elkaars ogen. Jezus ik krijg het weer warm. Ik weet het nu echt wel heel zeker dat ik Tineke als vriendin wil. Ze is speciaal, intelligent, knap, grappig. Ze heeft alles en ze maakt me ook steeds gelukkig. "Bon mannekes, ga maar een plek zoeken in het busje en eet al iets als je nog niks gegeten hebt.", zegt de chef. We gaan akkoord en Tineke en ik kiezen een plekje vanachter in het busje. We namen elks een broodje en aten die op. De motor start van het busje en weg zijn we.

Femke pov:

Koen en Tineke hebben veel plezier vanachter. Ik glimlach en kijk weer voor me. "Wat is er Femke?", vraagt Floor omdat ik lach. "Kijk die twee daar vanachter.", zeg ik. "Wat is er daarmee?", vraagt Floor als ze achter zich kijkt en ze heel hard ziet lachen. "Geen idee. Maar ik moet zeggen dat ze best wel close zijn niet?", vraag ik. Floor knikt heel hevig. "Zullen we ze proberen te koppelen?", fluisterd Floor in mijn oor. Ik grinnik en knik. "Let op.", fluisterd Floor. "Hé tortelduifjes, is het plezant daar?", vraagt Floor luid zodat heel het busje het kan horen. Tineke en Koen kijken meteen op waardoor iedereen moet lachen. "Ja heel plezant.", zegt Koen alsof het hem niks kam schelen maar beide schieten ze meteen weer in de lach. We gaan weer normaal op onze stoel zitten en kijken een beetje naar buiten terwijl we verder eten van ons ontbijt.

Tineke pov:

Ik staar naar buiten maar voel Koen zijn ogen branden op mijn lichaam waardoor ik moet glimlachen. Ik draai alleen mijn ogen naar hem waardoor hij naar voor kijkt en ook moet glimlachen. Jaja ons Koentje is een beetje verlegen vandaag denk ik. Of toch voral nu. Ik kijk terug voor me zodat i kan zien naar waar we rijden. We rijden nu op de autostrade maar al wat meer afgelegen tussen de bomen. Ik merk dat Koen zich wat ongemakkelijk voelt. Daar zullen we eens verandering in brengen. Ik kruip naar hem toe en steun mijn hoofd tegen zijn schouder. "Ben je verlegen Koen.", zeg ik. Hij kijkt me meteen aan en kijkt recht in mijn ogen waardoor ik serieus ga kijken zonder ik het eigenlijk door heb. Ik weet niet wat me nu overkomt maar het gevoel zegt iets positiefs. Ik kan het alleen niet thuis brengen. Koen komt dichter waardoor ik een brok in mijn keel krijg. De tijd stopt precies even. "Mannekes! Even aandacht!", roept de chef door het busje. Ik trek me meteen terug net als Koen en ik kijk recht voor me. Wat gebeurde er zonet? Het ging zo snel. "Wel, het is nog een lange rit dus ik zou zeggen, leg je even confortabel en rust nog even want als we daar zijn gaat het al laat zijn en we moeten nog eten gaan zoeken en onze slaap plaatsen nog klaarmaken.", zegt de chef. Iedereen doet een beetje wat hij vraagt. Obi neemt 3 zetels in beslag om te slapen en Floor en Femke doen net hetzelfde. Koen en ik hebben heel de achterste rij met 5 zetels dus we kunnen ons goed leggen. Ik kruip bij elkaar aan de zijkant en steek mijn oortjes in om wat muziek te luisteren voor de uren door te komen. Ook zet ik mijn kap van mijn witte hoodie op omdat het wat afsluit.  Koen gaat ook tegen de zijkant zitten maar over me en legt zijn benen over een paar zetels. Hij staart de hele tijd naar boven. Ik vraag me af aan wat hij denkt. Ik neem mijn gsm en scrol tussen mijn muziekplaylisten. Ik klik op mijn favoriete liedje 'After dark' van mr. Kitty. Ik zet hem op en staar naar buiten. "Tineke.", hoor ik Koen na een tijdje zeggen. Ongeveer al een halfuur later. Ik kijk hem aan en knik. "Je zit zo alleen.", zegt hij. Ik glimlach een beetje verlegen. "Ja ik weet niet, een beetje moe eigenlijk.", zeg ik. "Kom maar.", zegt hij en doet teken dat ik tegen hem aan mag liggen. Ik twijfel een beetje omdat het gênant is, maar ergens wil ik het heel graag. Ik kruip naar hem toe en leg me half op hem omdag het een beetje te smal is om naast hem te liggen. Ik leg mijn hoofd neer net onder die van hem en hij streelt mijn zijn hand door mijn haar die ik ondertussen al los gedaan had. Wat echt wel een beetje te gênant is, is dat mijn been over zijn benen ligt. Met zijn andere hand voel ik hoe hij mijn bovenbeen vast neemt en er over wrijft, heel zacht. Het doet me ontspannen. Ik heb dan ook een kort simpel shortje aan dus het geeft me wel rillingen, maar ik voel me goed bij Koen dus het maakt me niet veel uit. Ik sluit langzaam mijn ogen.

Floor pov:

Ik kijk achter me en zie Koen en Tineke super cute samen liggen. Tineke ligt letterlijk half op Koen. Haar been is zelfs een beetje opgetrokken en Koen wrijft er over met zijn hand. Hoe cute zijn ze. Ik tik enthousiast op Femke haar arm. "Femke, femke!", fluister ik. Ze heft haar hoofd op want ze was half aan het slapen. "Wat?", vraagt ze. "Kijk.", zeg ik en wijs naar achter. Ze gaat recht zitten en haar ogen worden groot en haar mond valt gelijk open als ze hen zo ziet. "Foto, foto Floor!", fluisterd ze enthousiast. Ik grinnik en neem mijn gsm. Ik klik op camera en neem een foto. "Zo cute.", zeg ik als ik het resultaat bekijk. Femke lacht stilletjes en legt zich weer neer. 

Koen pov:

Tineke slaapt na een tijdje. Ze is zo schattig, en hoe ze hier bij me ligt geeft me een warm gevoel. Mijn hand rust op haar been en zelf val ik ook een beetje in slaap.

"Koen.", hoor ik Tineke zeggen. Ik open mijn ogen en zie Tineke nog steeds bij me liggen maar dan heeft ze haar hoofd opgehoffen. "Koen, we mogen middag eten.", zegt ze. "Ah oké, hoelaat is het?", vraag ik als ik merk dat ik geslapen heb. "Het is al half 15. Best al wel laat maar ja.", zegt ze en gaat recht zitten waardoor ze op mijn schoot zit. Ze geeft me een brooddoos en een flesje water. "Merci.", zeg ik en geeuw. "Je bent nog moe hé.", zegt ze en glimlacht. Ik knik. "Moet jij niet eten?", vraag ik. "Nee ik heb niks mee.", zegt ze en legt zich weer tegen me aan. "Wat? Heb je geen honger dan?", vraag ik. "Ja maar ja maakt niet uit eh.", zegt ze. "Oh echt wel, hier eet maar van mij mee.", zeg ik en geef een broodje aan haar. Ze glimlacht dankbaar en kijkt terwijl in mijn ogen. Even vergeet ik alles wat er rondom mij gebeurd maar dan besef ik dat we al een tijdje naar elkaar staren. Tineke, zou ze hetzelfde voelen als ik voor haar? Zo lijkt het altans wel. Nee Koen het is je verbeelding. Ik kan toch niet met mijn baas samen zijn. Zij hoofdinspecteur en ik inspecteur. Neenee. "Koen.", zegt ze plots. Ik knik. "Is er soms iets?", vraagt ze. "Nee hoor.", zeg ik. Ze glimlacht en kijkt terwijl naar haar handen. Ze is ook verlegen, dat merk ik nu echt heel hard. We aten ons middag eten op en ik deelde mijn flesje water met Tineke. Tegen 21 uur waren we aangekomen..