Een geheim dat je nachtmerrie kan waarmaken.Iets wat al lang met je meegaat en je beschermt. Wat als iedereen het te weten komt? Wat als de persoon die je het hardst vertrouwt je laat vallen?
Koen heeft een groot geheim en probeerd het voor iederee...
"Maaam.", roept een van mijn drieling broers. "Ja Mats.", zegt ze als ze binnen in zijn kamer komt waar we alle drie zitten. "Mogen wij een feest geven voor onze 23ste verjaardag, hier?", vraagt Mats. Lennert en ik kijken elkaar aan en kruisen onze vingers op hopen. "Ja tuurlijk.", zegt ze. "Dankjeeee!", roepen we in koor. Ze lacht en gaat weer naar beneden. Verder doen met het avond eten.
Mats pov:
Gabriel, Lennert en ik zijn een drieling. Identiek zelfs. We hebben wel alledrie een andere haarstijl gekoze omdat we anders niet uit elkaar te houden zijn. We zetten ons alledrie naast elkaar op lennert zijn bed en zetten onze led-lights aan. Dat maakt zijn kamer gewoon stukken beter. "Oké, wie gaan we uitnodigen?", vraag ik. "De meiskes natuurlijk.", zegt Lennert grappend maar hij meend het wel. Alle drie lachen we even en schrijven onze girlfriends op. Uiteindelijk hadden we iedereen al. "Jongens! Komen jullie aan tafel?!", roept onze moeder vanonder aan de trap. We lopen alledrie naar beneden op onze eigen manier.. Lennert glijd van de trapleuning, Gabriel gaat op zijn hoofdkussen van de tredes en ik volg hem door achter hem over de tredes te glijden. Onze moeder kijkt ons raar aan. "Jullie zijn echt drie apen.", zegt ze. We lachen alledrie en gaan aan tafel zitten. We kregen elks een bord vol spaghetti en keken op onze gsm. Onze mama houd er niet van maar het boeit ons niet echt. Ik kom een foto tegen op instagram dat me rillingen geeft, niet van liefdes kriebels maar precies dat ik haar ken. Ik kijk er beter naar en kijk dan naar mijn twee boers die het ook raar vinden, tegelijk kijken we naar onze moeder. "Mam.", zeg ik. "Ja?", vraagt ze. Onze pa kijkt al mee naar de foto door over tafel te leunen. Hij trekt een even raar gezicht. "Die trekt nogal hard op jou niet?", vraagt Gabriel. "Laat eens zien.", zegt ze. Ik geef haar mijn gsm en haar mond valt open. Dit was de foto:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Wat een model zeg.", zegt mama. "Mama, denk even twee seconden na.", zegt lennert. We denken alle drie hetzelfde. "Ja wat?", vraagt ze. "Denk je dat ze een goede toekomst heeft gekregen?", vraagt Gabriel aan haar. "Waar heb je het over en over wie?", vraagt ze. "Onze jongere zus!", zeg ik. Meteen veranderd haar gezicht in een serieus gezicht. "Dat is zij hé, Tineke you know.", zegt Lennert. "Ja dat kan ja.", zegt ze en geeft mijn gsm terug. "Ja duh, haar username is ook 'TinekeSchilebeeckx'. Wij zijn ook Schilebeeckx hé.", zeg ik. "Jongens, hou er over op.", zegt ze. "Over haar? Nene hoor. Jij gaat ons nu eens uitleggen waarom je haar hebt afgezet bij dat weeshuis. Je hebt ons en je vierde kind laat je gaan.", zegt Lennert. "Het was een accident, ze was niet gewild en we waren helemaal in de war toen we haar kregen. Ze was een bijzondere baby zeiden de dokters. We hadden ook bijna geen geld toen dus we konden niet voor haar zorgen.", zegt ze. Onze pa knikt ook. Onze monden vallen open. "Dan halen we haar nu terug want nu hebben we wel geld.", zeg ik. "Dat kan toch niet, als ze een goede toekomst heeft nu, dan heeft ze ook een goede familie dus we houden er over op.", zegt pa. "Ohja, je dochter achter laten.", zegt Gabriel. "Jongens stop! Of er komt geen feest.", zegt mam. "Nee, liever geen feest en haar wel.", zeg ik. Men broers zijn er beide mee akkoord. Er bleef een hele discutie dat uiteindelijk op niks terrecht kwam.
Koen pov:
Ik werd weer wakker dooe het felle zon licht dat in mijn ogen scheen. Ik keek naast me maar Tineke was er niet meer. Ik ging meteen recht zitten en keek om me heen. Plots zie ik haar zitten op een paar rotsen verder op aan het water. Ik sta recht en ga naar haar toe. "Oh hey Koen.", zegt ze en veegd haar wangen droog. "Hé, wat is er?", vraag ik. "Ik heb het nogal moeilijk enzo.", zegt ze. Ik zet me naast haar en leg mijn arm rond haar heen. "Wil je zeggen met wat? Is het Brigitte?", vraag ik. "Nee niet echt, gewoon.. waarom dat ik al dit heb meegemaakt, waarom dat ik zo ben opgegroeid en niet gewoon in een leuk gezin met ouders die van je houden enzo.", zegt ze. Ik zucht. "Sowiso houden je ouders van jou.", zeg ik. Ze schud haar hoofd. "Jawel Tineke, je weet niet wat er gebeurd is. Misschien konde je ouders je niet houden voor één of andere reden.", zeg ik. "Merci.", zegt ze dankbaar. "Ik wil je gewoon niet onzeker maken, misschien kan je je ouders opzoeken.", zeg ik. Ze glimlacht en knikt. "Er bestaat nog een mogelijkheid om bij hen te zijn Tineke.", zeg ik. Ze knikt. "Dat ga ik meteen doen als we terug zijn morgen.", zegt ze. Ik knik. Ze geeft me een kus op mijn wang en glimlacht. Rillingen stromen door mijn lijf. Plots trilt Tineke haar gsm. "Is die nog steeds opgeladen?", vraag ik. Ze grinnikt en knikt. "Ik had een powerbank mee ja.", zegt ze. "Slim.", zeg ik. Ze glimlacht en opent haar gsm. Ze klikt op instagram. "Oh ik heb een bericht gekregen?", zegt ze. "Van wie?", vraag ik en kijk mee. Ze heft haar schouders op. "Ene Mats ofsoiets.", zegt ze en opent de chat met hem. Haar mond valt open. "Wat?", vraag ik. Ze toont me het bericht..
(Mats) Hoi! Waarschijnlijk ken je me niet maar ik en mijn broers kennen je al heel ons leven. We zijn soort van met je opgegroeid. We hebben je nooit gekend maar wel al veel van je gehoord. Het klopt toch dat jij een wees bent?
Ik trek grote ogen. "Hoe weet hij dat? En toevallig dat we er juist over bezig zijn.", zegt ze en lacht ertussen. "Antwoord anders.", zeg ik en hef mijn schouders op. Ze knikt en typt een bericht terug..
(Tineke) Heey! Ja klopt? Hoe weet u dat?
(Mats) Onze moeder heeft het ons verteld.
(Tineke) Sorry ik kan niet volgen?
(Mats) Jij bent Tineke Schilebeeckx hé.
(Tineke) Ja?
(Mats) Ik ben Mats Schilebeeckx.
(Tineke) Toevallig dezelfde naam dan? 😂
(Mats) Nee je snapt het niet. Je moeder heeft je voor het weeshuis gelegd omdat ze niet genoeg geld hadden om voor je te zorgen. Ze had je onverwacht gekregen en ze hield heel veel van je. Ze kon niet anders dan je afstaan. Ze had een drieling gekregem. Ik en mijn twee andere broers. Lennert en Gabriel. We kwamen daarstraks een foto van je tegen en we herkenden mama in je. Daarom stuurde ik je meteen.
Tineke leest het laatste bericht en slaagt haar hand voor haar mond. "Zou dit echt zijn?", vraagt ze. "Ja tuurlijk, hoe kan hij het anders weten?", vraag ik. Een traan loopt over haar wang en ze typt meteen terug.
(Tineke) Omg, als dit echt is wordt ik helemaal gek.
(Mats) Wordt maar gek dan😂
(Tineke) Waar zijn jullie nu?
(Mats) Wij zijn thuis nu, wij wonen in de stad van Dilbeek.
(Tineke) Ik ook! Ik ben nu op teambuilding dus ik ben nu niet thuis..
(Mats) Leuk! Waar ben je op teambuilding?
(Tineke) In een woud tegen de Frans grens. Niet bepaald de leukste teambuilding. We moeten buiten slapen en ons eten in het wild zoeken.☠️😂
(Mats) HAHAHA. Veel suc6 nog! Hoelang blijf je nog?
(Tineke) Morgen avond zijn we terug thuis normaal.
(Mats) Oké, zou je dan ergens willen afspreken? We kunnen niet wachten om ons kleine zusje eindelijk eens te ontmoeten.
(Tineke) Ja! Heel graag!
(Mats) Oké! Wij drie worden nu echt gek trouwens. We zitten samen hier met je te sturen dus het is een beetje spannend enzo.
(Tineke) Leuk! Ik kan ook echt niet wachten tot morgen. Ik moet wel gaan want we zien onze collega's al.
(Mats) Oké, tot morgen Tineke!
(Tineke) Tot morgen Mats!
"Oh my god jong.", zegt ze. Ik glimlach. "Zij kunne jou natuurlijk ook opzoeken.", zeg ik al lachend. Ik glimlach en kijk al uit naar morgen..
