Liseliler Aşkına

Can

Günler geçiyordu ama hala Seda benle konuşmuyordu. Berk'in küsüp küsmemesi umrumda bile değil şuanda. En önemli şey şuanda Seda. Gün geçtikçe daha da çok mutsuzlaşıyordum.
~~~~
Salonda otururken Seda yanıma geldi. O yeşil güzel gözleri bana bakarken acılı bir o kadar da ümitliydi. "Selin" dedi. Bir şey demeden sadece baktım. "Efendim Seda?". Ne diyebilirdi? Birden bana baktı ve "Çok kalbimi kırdın be Selin." Gözünde yaşlar. "Ya ama Seda ben öyle demek istemedim. O Berk denilen kişi benim canımı çok yaktı ve beni çok sinirlendi. Sen de benim o halimle taktik verince..."
Sessizlik oldu. "Haklısın üzgünüm belki onu hala seviyorsundur diye demiştim..." Bakakaldım. "O bana bunları söyledikten sonra ben hala ona aşık olabilir miyim? Yanii cidden mi? Komedi gibi" dedim ve sinirden gülme krizi başladı. Seda bana deliymişim gibi bakıyordu. "Dışarıda bi kahve içelim mi sana anlatacaklarım var Selin." Dedi. Ben hala üzgündüm ama en yakınım. Kabul ettim. Onun mutluluğuna ortak olmalıydım. Altımda kot pantolon üstümde kısa kollu bir gri tişörtle dışarı çıktık. Bir kafenin önünde durduk. "Bize birer çay lütfen" dedi Seda. Bana baktı ve "Benim bir erkek arkadaşım var" dedi. Şaşırmıştım. "O da seni seviyor mu? İç güzelliğinle." ağlamaklıydım. 'İÇ GÜZELLİĞİNLE' dediğim an Seda benim üzüntümü ve kalbimin kırıldığını tekrar anladı. "Evet hem de çok. " Mutlu görünmeye çalışıyordum. Ama olmuyordu. "Onu buraya çağırdım gelmek üzeredir. Adı da Can" En azından eski sevdiğim kişinin adı değildi. O da dış güzelliğe bakıp benden ayrıldığı için. Birkaç dakika bekledik. Biri bizim masamıza doğru ilerliyordu. Seda kalktı ve birini öptü. "Bu Can" dedi. Ayağa kalktım "Bende Selin" dedim. Tatlı ve sempatikti. Sohbeti de iyiydi. Ama.... Seda'ya değil başkalarına bakıyordu. Sanki o kafede başkalarını arıyordu. "Noldu Can? Birine mi bakınıyordun?" Dedim. Sanki bir şey saklarmış gibi. Kekelemye başladı "Yo-yok canııın" falan diye geçiştirmeye çalıştı ama Selin bu oyunlardan çok gördü olmaz ben yemem bunları Can beey. "Şeey-ben kalkim artık." Dedi Can. Bende "Aa daha yeni başlamıştık" dedim. Seda da bana katıldı "Dursaydın biraz" dedi. "Yok ben gidiyim" . Taktı heralde. Bir şey yapamadık onayladık biz de. Eve gelince Seda'ya açıklarını söyledim ama "Bir şey olmaz o düzelir" dedi. Arkadaşımın üzülmemesi için çabalıyordum. Ben yarın onun ağzını arim de neymiş o Can beyin sorunu..