15 april 03:33
Ik word wakker en ik kijk op mijn telefoon 03:33 geeft het aan. Ik kijk frustrerend om me heen. Ik zie opeens een schaduw onder de deur komen, nee niet weer. Mijn benen trillen. De deur gaat open, tranen rollen van mijn wangen mijn hele lichaam trilt. 'Je zou komen!' Schreeuwt mijn vader. Hij staat vlakbij me. 'Ga weg' zeg ik zacht. Als hij me wilt slaan doe ik mijn handen voor mijn gezicht. 'Eva..' hoor ik. Het zweet rolt over me rug. Een hand op me schouder. Ik schrik en kijk achterom. Ik zie matthy zitten. Mijn adem versneld zich alleen maar. Ik kijk weer terug de kamer in maar ik zie niks. Geen spoor van me vader. Dan gaat er een lichtje aan. Ik adem hevig. 'Kom is hier' zegt matthy. Hij pakt me vast en legt me neer. 'Je had een flashback' zegt hij dan. Ik kijk hem aan, ik zie hem niet goed door mijn tranen. 'I-i' 'rustig maar' zegt matthy voordat ik iets kan uitbrengen. Hij wrijft over mijn rug terwijl ik op zijn borst lig. 'Ga maar gewoon proberen te slapen oke?' Vraagt ie dan. 'Ja' zeg ik en ik ga goed liggen. Hij blijft me vast houden. Uiteindelijk val ik in slaap
Ik word wakker en ik zie matthy op zijn telefoon zitten. 'Hey' zeg ik. Hij kijkt me aan. 'Hey' zegt ie. Het blijft even stil. Matthy kijkt weer op zijn telefoon en ik staar voor me uit. 'Bedankt voor gister' zeg ik. 'Hoef je geen dankje voor te zeggen' ik glimlach en pak mijn telefoon. Het is half 10. 'Hoe laat hebben jullie je wedstrijd?' Vraag ik. '3 uur pas' 'oohh' zeg ik. Ik scrol een beetje door insta dan stap ik uit bed. Ik loop in mijn pyjama kleding naar de keuken. 'Hey Robje' zeg ik als ik rob zie zitten aan de bar' 'hey evatje' zegt hij terug. Ik glimlach en ik ga op de bank zitten. Ik zit wat op tiktok. Niet veel later is iedereen beneden.
Ik eet rustig mijn ontbijt terwijl de andere ook aan het eten zijn. 'Kan een van jullie me morgen weg brengen?' Vraag ik dan. 'Hoezo?' Vraagt Raoul. 'Morgen is mijn moeder jarig en ik wil even met mijn broer langs haar graf' zeg ik. Ik kijk naar de grond de tranen springen in me ogen. Er wrijft iemand met zijn hand over mijn rug. Ik kijk en ik zie dat het Raoul is. De andere kijken ook naar mij. 'Mag ik vragen hoe ze is overleden?' Vraagt Milo. Ik zucht even. 'Als je er over praat gaat het meestal beter' 'ja uhm' begin ik. 'Toen ik 16 was was ik met mijn moeder in de stad voor wat leuke dingetjes te kijken, tot er opeens een schietpartij kwam, mijn moeder werd geraakt' er rolt een traan over mijn wang. 'Ik heb er alles aan gedaan om haar leven te redden, maar niks hielp. Dus het lijkt soms alsof het mijn schuld is' zeg ik zacht. 'Het is echt niet jou schuld he' zegt Raoul. 'I know maar het voelt zo' hij geeft me een knuffel. 'Nou laten we dit verdriet vergeten, laten we lol maken!' Zegt Koen en springt op. Ik glimlach een beetje. Ik kijk en ik zie matthy naar me glimlachen. God hoezo is zijn lach zo schattig. Ik glimlach terug. Waarom geeft dat effect op mij? Ik snap het niet.
De rest van de dag hebben we niet veel gedaan. De jongens zijn aan het omkleden voor de wedstrijd, ook Koen en Milo spelen mee. Ik zit wat op mijn telefoon. Als alle jongens klaar zijn zijn we klaar om
te gaan. De vriendin van Raoul gaat ook mee ze heeft zichzelf voorgesteld als Lieke. We stappen hun bus in en rijden naar Scheveningen waar ze een wedstrijd hebben. Als we aankomen zie ik allemaal fans ons filmen. Ik vind op beeld staan niet erg daar niet van. Maar dat kinderen me filmen, en ook zo veel. Liever niet. 'Oh god' zeg ik. 'Vind je het niet fijn?' Vraagt Matthy. 'Mwa liever niet' zeg ik. We stappen uit. 'Bankzitters!' 'Matthy' 'aaaa' allemaal gaos om ons heen. 'Oh nee nee nee' zeg ik. Matthy slaat een arm om me heen en ik doe mijn capuchon van mijn hoodie op. Matthy laat me los maar helpt me nog steeds. We lopen langs de fans. Soms hoor ik ook dingen zo van: 'heeft matthy een vriendin?' 'Wie is dat' echt jezus als iemand zijn arm om je heen slaat betekend het niet dat hij gelijk iets met je heeft.Als we op het veld staan lopen ik en lieke naar de duc-out terwijl de jongens naar de kleedkamers gaan. Ik kijk achterom en ik zie kinderen ons filmen van achter de duc-out ik denk eerlijk gezegd dat ze Lieke filmen want niemand kent mij. 'Hoe is het damesvoetbal team hier?' Vraag ik dan. 'Oh super leuk, het is gewoon voetbal maar de meiden zijn geweldig' zegt lieke. 'Das mooi' zeg ik. 'Wil je een keer mee trainen?' 'Ja dat lijkt me wel leuk' glimlach ik. 'Oke nou gelukkig is mijn coach de zelfde als die van de mannen dus dat kan ik zo wel even regelen' zegt ze. 'Bedankt liek' 'geen dank mop'
Dan komen de jongens het veld op. Ze spelen tegen onbekenden maar dat maakt niks uit. Beide teams lopen warm. Na ongeveer 10 min start de wedstrijd. 'Fuut' < fluitje. De vader van iemand geen idee wie neem de aftrap. Best grappig. De tegen stander heeft de bal en ze pasen een beetje over om steeds dichterbij het goal te komen. Dan wordt de bal afgepakt door een van de creators mannen. Ook hun spelen over. Eentje probeert van af ver op doel maar kon dat beter niet doen.
De wedstrijd is afgelopen het is 2-1 voor de tegenstander geworden. 'Ik wist niet dat ze zo slecht waren' zeg ik. Lieke schiet in de lach 'toevallig waren de tegenstanders beter, wij moeten maar eens een keer met hun gaan voetballen' zegt Lieke. 'Omg ja' zeg ik opeens heel blij. Dan staan we op en lopen we over het veld naar de kantine. 'Dus vertel eens wat over jezelf' zegt Lieke 'uhm ja nou ik ben Eva ik ben 23 jaar, ik hou van honden, en ik zit op voetbal in Rotterdam maar wil ergens anders heen, en ik hou van slushpuppy' zeg ik. 'A nicee' zegt Lieke. Zelf verteld zei ook nog wat over zichzelf.
'Gaan we?' Horen we achter ons. Ik kijk achterom en zie de jongens staan. 'Ja is goed' zegt lieke. We lopen achter hun aan. Er staan nog een paar fans die vragen om fotos met de jongens. Wij staan er maar bij. Dat niemand met lieke op de foto ging jezus. Als we in het busje zitten rijden we weer naar casa. Overmorgen mag ik officieel mijn appartement in, ik heb er wel een beetje zin in. Hopelijk heh ik dan nog contact met de jongens. Als we aan komen parkeert Roel de auto en stappen we uit. Lieke blijft ook slapen
Ik plof neer op de bank. 'Dus wie houd hier van voetbal?' Vraagt robbie. 'Ik' zegt vrijwel iedereen. 'Er zijn nog kaartjes over voor het Nederlands elftal voor volgende week' zegt Robbie. 'Oh ja dat begint ook he' 'i'm in' zeg ik. 'Ik ben er zeker bij' zegt Koen. Iedereen stemt in. 'Dan zorg ik wel voor de kaartjes' zegt robbie 'weet je zeker? Het is duur hoor' zeg ik. 'Ja joh maakt niet uit'
JE LEEST
am i safe now? // FT bankzitters (matthy)
De TodoAls je aan me vraagt of ik me leven op orde hebt zou je me oprecht laten denken. Het gaat aan de ene kant heel goed. Ik ben zowat over alles heen. Lekker op stap met vriendinnen, naar het strand. Maar dan heb je ook de slechte kant. Mijn vader. Hij...