Part 9🥂🤍

221 4 4
                                    

TW. Dit kan misschien vervelend aankomen (gaat om gevecht bloed)

17 april 16:47

Langzaam open ik mijn ogen. De kamer is donker. Ik sta langzaam op en begin te lopen, ik zie en zaklamp die ik aan zet. Ik schijn om me heen, dozen, stof, fotos en kasten met spullen. De muren zijn verroest, ook zie ik een stip, het lijkt op een kogel, dat betekend dat ze mis heeft geschoten. Dan word de deur met een klap open gedaan. 'Kom we gaan een spelletje spelen, mijn man is er ook bij' ik sta langzaam op en loop voorzichtig naar haar toe. Als ik langs haar loop de deur uit doet ze haar hand op mijn rug wat een vervelend gevoel in me maag brengt. Ik heb dit huis eigenlijk nog nooit echt goed bekeken, er staat een bank een tv en een keuken zit erin, eigenlijk alles wat een normaal huis ook heeft. Ik zie een man zitten aan de tafel. Ik blijf staan. 'Ga maar zitten' zegt de vrouw. Ik aarzel maar ga toch zitten.

We spelen Yahtzee. Ik kijk naar de dobbelstenen die op de tafel liggen, dan voel ik opeens een hand op me schouder, ik kijk verstrikt op. 'Hij is heel goed in Yahtzee pas maar op' zegt ze en lacht gemeen. Ik merk dat mijn ademhaling sneller word.

Ik zit met mijn hoofd eigenlijk helemaal niet bij het spel. Ze moest weten dat ik naar die boom ging door Linda, dat betekent dat Linda haar heeft gestuurd, of dat ze Linda ook in handen heeft. 'Jij bent' hoor ik. Ik kijk op en de twee kijken mij aan. Ik doe de dubbelstenen in het bakje en gooi ermee. Alweer niks wat me helemaal niks boeit.

En ja hoor daar zit ik weer in de kelder. Ik kijk op mijn telefoon het is 23:47 uur. En dan denk je waarom ben je niemand? Nou omdat ik het gevoel heb dat ze Linda ook heeft en ik haar wil bevrijden, daarna komt de rest. Ik wacht nog even tot dat het helemaal stil is in huis, en dan begin ik. Ik sta langzaam op en grist mijn zaklamp. Hij schijnt veel verder dan de zaklamp van mijn telefoon. Ik schijn overal heen. In de kast staan glazen borden en bekers. De kelder is best groot en gaat als je om de hoek van de kast bent door naar achteren. Ik schijn met mijn zaklamp. In de hoek staan weer heel veel dozen met allemaal stof, je kan wel zien dat hier lang niet iemand is geweest. Dan het licht aan. Ik sta verstijft, mijn hart bonst in me keel.

Ik draai me om, en daar staat hij, de man of terwijl de Yahtzee koning. De man waar ik binnen 1 seconden al bang voor was. Hij komt op me af gelopen. 'Dus wat zit jij hier te sneaken?' vraagt hij. Voor dat ik überhaupt iets kan doen word ik bij mij arm gepakt. Ik word meegesleurd, maar aan de andere kant loop ik zelf ook mee. We lopen een trap op en ik word ergens anders in gesloten.

'LAAT ME ERUIT' schreeuw ik. De kracht van mijn stem is niks, ik adem hevig tranen lopen onder mijn wangen. Het is een opberg ruimte, dat zie je gelijk. Er staat een matras met een deken erover heen. Ik kijk op in de spiegel, wat zie ik eruit zeg.
Rooie ogen, letterlijk alles. Ik zie via de spiegel iets wazigs, ik kijk door de spiegel omdat ik me niet durf
om te draaien. En ja hoor, de vrouw die mij meenam staat achter me. 'Best gezellig hier he?' Vraagt ze. Mijn hart bonst in me keel.

Ze pakt mijn hoofd en bonst me tegen de spiegel die in duizend stukjes breekt. Ik kreun van de pijn, en word naar achter getrokken. Ik val op de grond en ze gaat op me zitten, ze slaat me. Ik bescherm mezelf door mijn armen voor mijn gezicht te houden. Dan vecht ik terug, ik hou haar in een greep vast en schop haar. Dan pakt ze me vast en gooit ze me over haar schouder op de grond op mijn buik. Ze pakt mijn haar en trekt mijn hoofd omhoog 'say cheese' zegt ze en maakt een foto

am i safe now? // FT bankzitters (matthy)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu