Kıçımın Kötü Çocuğu ~bxb -ARA VERİLDİ

Tuvalet İhtiyacı

Çişten tiksinen okumasın (Çok bir şey yok ama olsun uyarı yapayım yine)

İyi okumalaaar...

♤♧♡◇♤♡♧◇

Ahi'den

Yattığımdan beri bir kez bile gözümü kırpmamıştım. Aslında uykum vardı ama alışık olmadığım bir yerde yattığımdan olsa gerek gözüme uyku girmiyordu bir türlü. Yaver şerefsizi ise yatağın karşısındaki koltukta horul horul uyuyordu.

Kantin ve tuvalet olayından sonra Yaver'i ilk gördüğüm yerde bir güzel pataklarım diyordum fakat bizim yan sokağın 6-7 serserisi üçümüzü sıkıştırıp beni de bıçaklayıp bırakınca yardımıma koşanlar Yaver ve ailesi olmuştu. Eğer beni evlerinde ağırlamasalardı iyileştikten sonra Yaver'e kafa göz girebilirdim fakat bundan sonra Yaver'e dokunursam Murat amcayla Gül teyzeyi gocundurmuş olurdum o yüzden dokunmayacaktım. Biz bizi besleyen eli kesmezdik sonuçta.

Bize saldıran piçler büyük ihtimalle mahallelerinin reisinin haberi olmadan yapmışlardı böyle bir şeyi. O yüzden onlara derslerini vermek için tek yapmamız gereken Zamir denen gıcık herife o piçlerin ne yaptıklarını anlatmaktı. Hastanede başıma toplanıp sorguya çektiklerinde bunu Yaver'lere de söylemiştim. Bunun üzerine Fetih denen çocuk gereksiz bir gazla 'Ben gider söylerim. Sizin kanınızı yerde komaya kalbim el vermez!' Diyerek Zamir'i bulmak için adres bilgilerini almıştı benden. Sorun olacağını düşünmediğim için gitmesine izin verdim ben de.

Gecenin bir saati hayatı sorgulamak güzel de olsa eve adım attığımdan beri tuvalet ihtiyacımı gideremediğim için bastıran çişimle tuvalete gitmem gerektiğini anladım. Yerimde hafifçe yarama dikkat ederek doğruldum. Ayağımı örtüden dışarı attım ve ayağa kalkmaya çalıştım. Evet çalıştım çünkü azıcık kalktığım gibi ağzımdan acı dolu bir inleme ile geri yatağa oturmam bir oldu.

"Ne oluyor? Ahi iyi misin? Öldün mü yoksa Ahi!" Sonlara doğru ağlamaklı çıkan sesiyle Yaver konuşunca yüzümü buruşturdum. Bu salak çocuk niye uyandı ki şimdi. Yatmadan önce uykusunun hafif olduğunu söylemişti ama bir ahlamaya da uyanmazsın be arkadaş!

Acının geçmesi için derin nefes alıp verdim. Sonunda geçtiğinde Yaver'e baktım. Merakla ne yaptığımı izliyordu. "Bir şey yok Yavşaker, dön götümü devir yat. Tuvalete gideceğim sadece."

"Yavşaker mi? O ne lan!" Ona bulduğum yeni lakap hoşuna gitmemiş olacak ki yüzünü buruşturdu. Onun ne kadar hoşuna gitmediyse benim de o kadar hoşuma gitmişti bu lakap. Çünkü tam olarak onu anlatan bir lakaptı. Adı bile 'sen yavşaksın!' Diye bağırıyordu.

"Hem adına hem sana yavşak kelimesi çok yakışıyor biliyor musun? O yüzden böyle bir yenilik yaptım. Tam yavşak bir Yaver lakabı." Son cümleyi bastıra bastıra kurmuştum. Ona hâlâ sinirli olduğumu bilmeliydi. Bana öyle şeyler yaptıktan sonra her şeyi boş verip devam edeceğimi falan düşünüyorsa çok fena yanılıyordu çünkü.

Bir süre bana baktı sonra ise derin bir nefes alarak yattığı yerden kalktı. "Nasıl istersen öyle seslen bana. Ama aşkımı tercih ederim." Kaşlarımı çatmış ve gözlerimi açmış şekilde ona bakarken kolumun altına girip beni kaldırdı. Yüzümdeki ifade tiksintiyle doğru evrilmişti şimdi de.

"Boşuna demiyorum ben yavşak diye. Kadın, erkek, canlı, cansız fark etmeden dümdüz gidiyorsun be oğlum. Yaram olmasa bir yumruk yemiştin benden. Bir daha saçma şeyler söylersen yara mara umursamam yine de yapıştırırım bak ona göre." Kolumun altındayken bana doğru yandan yandan kaçamak bakışlar attı.

Hiçbir şey söylemeden beni tuvalete yönlendirdi. Ne kadar istemesem de bağırsaklarının patlamasından korktuğum için bana yardım etmesine izin verdim. Hemen yanımızdaki banyoya girince beni klozete doğru götürdü. Klozete gelince gitmesi için biraz bekledim ama hiç hareketlilik olmamıştı.