Kıçımın Kötü Çocuğu ~bxb -ARA VERİLDİ

Acı

İyi okumalar

♤♧♡◇♤♧♤◇♤♧♡♧

Yaver'den

Koridorda, her zamanki yerimizde, cam kenarındaydık. Bizim sınıfın kapısı hemen önümüzdeydi.

"Baktım BİM kasiyeri önümde. Uyku sersemi saçma sapan şeyler söyledim az daha yine dalacaktı bana neyse ki son anda durdurdum."

Fetih yan mahalle reisinin onu döven BİM kasiyeri olmasına oldukça şaşırmış gibi duruyordu. Bu kadar hevesli anlatmasına başka bir bahane uyduramıyordum.

"Ulan bu nasıl tesadüf amına koyayım! Götünü yırtsan böyle rast gelmezdi. Hayır bir de o sikik çocuğun seni gördüğü yerde dövmeye çalışması çok orospuca ha, toplaşıp bir sikelim o şerefsizi. Bir güzel sikilince akıllanır yavşak. Ne oğlum, ne niye kaş göz yapıyorsunuz iki saattir?"

Cemil'in 'aranızda en çok ve sanatsal küfür eden kişi benim' adlı çalışmasını dinlerken ne kadar kaş ve gözlerimizle belli etmeye çalışsak da Cemil salağı tam arkasında azrail gibi dikilip dediğinin her bir kelimesini dinleyen Necdet hocayı fark edememişti.

"Hemen.." Cemil'lik kulağına doğru yaklaştı "Odama gel."

Necdet hocanın sesini duyduğundan beri kaskatı dikilen Cemil, Necdet hoca odasına doğru gitmesiyle arkasından bakarak yutkundu. Hepimiz ona 'hayatın bitti' diyen bakışlarımızla bakıyorduk. "B-ben gideyim o zaman."

"Hakkımız helal sana kardeşim." Dedi Fetih

"Helvanı sevdiğin gibi fındıklı yaparız."

Dememle de hemen sinirlenip "Ya bi siktirin gidin." Diyerek giden Cemil'in arkasından kahkaha attık. Boku yemişti.

"Necdet hoca da bizim Cemil'i hiç sevmiyor ha." Diyen Serhat'la kafamızı salladık. Cidden sevmiyordu.

Bir anda omzuma atılan kolla birisine doğru çekildim. Omzunun üstünden kim olduğuna baktım. Faruk'tu. Yemekten beri iki gün geçmişti ve Faruk'u en son o zaman görmüştüm.

"Hanimiş benim Yaver'im?" Beni sardığı koluyla bir oraya bir buraya sallarken kaşlarımı çattım. "Bebek miyim ben amına koyayım, düzgün davran!"

Etrafımda böyle insanlar olduğu sürece kötü çocuktan ana kuzusu çocuğa doğru geçiş yapıyordum.

"Aman aman kızma. Tatlış bir şeysin görünce sevesim geliyor." Yanağımı sıktı ve tekrar elini omzuma attı. Gitmeye niyeti yok gibiydi. "Ee napıyorsunuz?"

"İyi öyle ota boka gülüyoruz. Sen napıyorsun? Birini mi bekliyorsun yoksa?" Fetih'in dediğine hak verdim. Çünkü Faruk sürekli etrafına bakıyor sanki birini bekliyormuş gibi hareketler yapıyordu.

"Yok canım kimi bekleyeyim, Yaver'imi görmeye geldim. İki güne gül yüzünü özledim be Yaver'im." Dedikleriyle göz devirdim. Bu çocuk son zamanlarda ayrı bir cıvıklaşmıştı. Tam ağzımı açıp bir şey söyleyecektim ki yakınımızdan gelen bir ses duydum.

"Azrailini bekliyor. Ama artık beklemesine gerek yok. Geldim çünkü." Ahi'nin sinirli sesiyle ona döndüm. Sesi gibi görüntüsü de sinirli gözüküyordu. Yine neye sinirlenmişti bu?

Ama ne olursa olsun sesine her zaman düşüyordum.

Ahi'yle, onu davet ettiğimde beni öpüp orada bıraktığından beri konuşmuyordum. O gün orada ne kadar gururumun kırıldığını hissettiğimi anlatamazdım. Sadece gururum değil zaten kırık olam kalbim de tekrar kırılmıştı.

Bu yüzden artık Ahi'yi görmezden gelme kararı almıştım. Ve aynı zamanda olabildiğince bu değişik duyguları ona karşı hissetmeme kararı da aldım.