Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
OKUMADAN ÖNCE TANITIM VİDEOSUNU İZLEYEBİLİRSİNİZ.
Gökyüzü kan rengine hükmederken kıyılmış tütünü cam gibi ince kağıda yavaşça sarmaya başladı genç adam. Saniyeler geçtikçe düşünceleri zifiri karanlık gözlerine tam göbeğine yerleşti. Oluk oluk akan sıkıntılarıyla bakışlarını gökyüzüne çevirdi.
Bir anlığına da olsa Azrail'in yeryüzü gölgesi gibi hissetmişti. Böyle hissetmesinin sebebi ise masum bir kızın hayatının iki dudağının arasında saklı olmasıydı.
Alacağı kararı beynindeki mahkemeye sundu.
Adalet terazisi kendinden yana ağırlık verirken zarif parmakları tütünü kağıda o kadar sıkı sardı ki bir anlığına da olsa parmaklarındaki baskıya dayanamadı.
El kemikleri sesli bir şekilde çıtlarken sokak lambasına kuzguni karası gözlerini çevirdi ve dolgun dudaklarını sindire sindire ıslattı.
Sardığı dalı dudaklarına yem etmeden hemen önce kıvrak diliyle yavaşça yaladı beyaz kağıdı.
Bu hareketiyle ıslanan kağıt tütüne yapışırken hemen karşısındaki tekli koltukta oturan genç kız içinde çığ gibi büyüyen sessizliğini bozdu.
"Barçın kararlı mısın?" diye mırıldandı tütsü gibi çıkan sesiyle. "Bir günahsızın günahına girmeye kararlı mısın?"
Bu soruyu defalarca kendisine sorduğu yetmiyormuş gibi karşısındaki genç kadında dillendirmişti.
