"Selim, Asaf, Doruk,Toprak,Rüzgar Atlas komutanım sizi çağrıyor" diyerek bize bilgi veren askere baş salladım "kalkın gençlik" diye seslendim Ateş'in yokluğu herkesi sessizleştirirken bana baş sallama ile onay verip ayaklandılar
binbaşının odasının önüne gelince kapıyı çaldım "gir!" diye yükselen ses ile kapıyı açıp içeri girdim . Kaşları çatık bir şekilde bizi izleyen yüzüne boş bakışlarımı gönderdim Doruk girince düzelen kaşları ile bu sefer ben çatmamak için zor durdum
sahte bir boğaz temizlemesi ile söze başladı " Evet Ateş Timi bildiğiniz üzre tim arkadaşınız hala bulunamadı merak etmeyin aramalar devam ediyor hergün gelip sormayın bir gelişme olunca size haber vereceğiz" sonlara doğru bakışları sinirle Doruk'a kaymıştı çünkü her gün bıkmadan soruyordu keza bizde öyle. Anlamıyordum onu Doruk'a karşı hisleri var gibiydi
"ama bu aramalar devam ederken sizin bir bir çöküşünüzü izlemek istemiyorum her günkü düzen devam ediyor Ateş Timi, yemekler yenilenecek sabah anteremanları kaçırılmayack anlaşıldı mı?!" sonlara doğru adeta gürleyen sesi herkes irkilmişti ben mi hala boş boş bakıyordum suratına
"Anlaşıldı!" Hepimiz mecburen onaylamıştık "güzel şimdi dağılın" selam verip kapıya giderken "Doruk sen kal" Doruk'a seslenmesi ile Doruk bize bir bakış atıp komutana döndü, Toprak kapıyı açacakken çalan kapı ile geriledi "Gir" Atlas'ın onayı ile içeri giren posta ile tüm bakışlar ona döndü nefes nefese kalmıştı
"komutanım askerler" herkes merakla devamını beklerken Atlas'ın gürlrmesi ile herkes sıçramıştı bakışları endişe ile Doruk'a kaydı ve tekrar postaya baktı " komutanım kaybolanlar bulundu " herkes gözlerini kocaman açarken merakıma yenik düşüp benden daha yüksek rütbeli birisinin yanında soru sormak gibi bir gaflete düştüm "neredeler?" Atlas'ın delici bakışları beni ezerken ona döndüm "af ola komutanım" "daha sonra yüzbaşı" bakışlarını benden çekip postaya döndü "nerdeler-" bu sefet sözünü kesen şey kapının çalması oldu
"gir!" İçeri giren beden ile herkes gözlerini kocaman açtı, Ateş'in bakışları hızla Doruk'a ulaşınca gözünde gördüğüm aşk için ağlayabilirdim " çıkabilirsiniz Ateş bana uğra sonra" diye olayı anlamış gibi gözlerini sertçe Ateş'e sabitledi.
Ateş şuan onun bakışlarını umursamadığna kalıbımı basardım sevinçle herkes gibi dışarı çıkarken "Asaf" uzun zaman sonra ağzından duyduğum isimle dondum ama hızla kendime geldim eski Asaf yoktu.
"Buyrun komutanım" diyerek önüme döndüm " Arşiv varya oraya bir el at" aldığım ceza ile az çok sevindim anları yâd edicektim demek "Emredersiniz komtanım" asker selamı vererek söyledim "çıkabilrsin" tekrar selam veirirken gözlerim masaın canına elini dayamış sinirini ekinden almak ester gibi kanayarak bastıran ele kaydı hemrn toplanıp arkamı döndüm ve odadan ayrıldım
