Sevgili cherry'lerim az yorum ve vote olduğu için sınır koymaya karar verdim
10 vote 15 yorum
Atlas çekmecede bulunan eşyaları derince baktı boyanmış kasetler, bazı plaklar, inci kolye ve birkaç mektup
Hepsini alıp masanın üzerine bıraktı. Inci kolye uzanırken aklıma daha dün boynundan çıkarıp çekmeceye bıraktığı geldi aynısı hemde sadece ucundaki bakır renkliydi onunki
Kaşlarını çatık biçimde kolyeyi seyretmeye devam etti. Incileri hala yepyeni gibi parlıyordu. Onda da aynısı varsa bir tür çift kolyesi olarak düşündü. Sevgilisi mi varmış yani.
Saçma bişey düşünmüş gibi kafasını alayla iki yana sallamıştı şuana kadar kimse onu odunluğu ile başa çıkamamıştı.
Eline bu sefer mektupları aldı etrafını inceledi bir süre çok eski sayılmazdı ama çok ta yeni değildi en az 1.5 2 yıllık gibiydi kağıdın dokusu. Üzerinde bulunan amore Dikkatini çekti aşk anlamına geldiğini biliyordu fakat adın yazılması gereken yerde bunun yazması tuhafına kaçtı
Eline diğer mektupları alarak hepsinin isimlerine baktı hepsi orgoglio yada amore yazılıydı. Daha sonra okurum diyerek tüm mektupları odada bulduğu bir kutuya koydu. Kolyeyi tekrar eline aldı ve tekrar baktı. Baktıkça başı ağrıyordu. Derince solarak onu da kutuya bıraktı. Bu sefer eline kasetler geçti hepsi eski şarkılardandı.
Atlas hafifçe gülümsedi eğer sevgilim ise kaybetmek beni üzmüş olmalı düşündü. Kasetleri teker teker inceledi ve kutuya koydu "belki mektupları okurken dinlerim" kendi kendine konuşması ile kısa bir gülüş peyda oldu ağzından.
Plaklarda eski görünüyordu Atlas böyle şeyleri severdi ve yüzünde bilmediği bir gülümseme ile hareket ediyordu farkında olmadan onları inceliyince evde eksik olan seriden olduğunu anladı. O seri birinin hediye ettiğini söylemişti Emre. Benj bu kadar iyi tanıyan kim acaba diye iç çekti ve çekmeceye koydu daha sonra oradan alırım diye düşündü
Tam kaldırırken bir fotoğraf düştü plakların arasından hafifçe rengi sararmış ve arkasında yazı vardı
"Benim bebeğim"
Yazıyı oldukça ilginç bulmuş ve kasları daha da çatılmıştı çünkü bu Araf'a benziyordu. Hatta aynısı sadece küçük yaşta olduğu belliydi.
Bunu Asaf'a sormaya karar vererek cebine koymuş, kutuyuda kağıt poşet koyarak eline almışt.
Odasında ki hazırlıkları bitirip Asaf'ın odasına yol alırken. Postasından odada da olmadığını öğrendi. Yatakhaneye uğrayınca Araf ve diğerlerinin sohbet ettiklerini gördü.
İçeriye girdiğini gören Toprak hızla yağa kalıp selama geçti diğeri de ona ayak uydurdu.
"Rahat asker. Yüzbaşı nerde?" Onu ilk defa sorduğunu fark eden tim birbirilerine baktı ve " bahçeye çıkmıştı komutanım" diyerek yanıtladı Selim. Kafa sallama ile Araf'a göz kırparak ayrıldı oradan. Tim hala şaşkınlık içindeydi
"Senin bu babanı bazen dövmek istiyorum Araf" Araf Ateş'in dediğini kıkırdarken "Asaf babam seni öldürür" diyerek kendi çapında bir tahtit savurdu
☕︎☕︎☕︎☕︎☕︎☕︎☕︎
Atlas hızlı adımlarla bahçryi turlafı ama bulamadı bir eri çevirip kendisine bakmasını sağladı "emredersiniz komutanım" "rahat asker, yüzbaşı Asaf nerde?" "Arka bahçede komutanım" kafa sallayarak oradan ayrıldı
Adımları arka bahçeye dönünce köşedeki kaldırımda oturan beden dikkatini çekmişti hemen ve de elindeki sigara
Yanına gelen bedenle Araf ayağa kalkıp selam verecekken "otur asker" diye onu yerine otturtu binbaşı "sigara içtiğini bilmiyordum yüzbaşı"
Asaf şuan gülmek istese bile kendini zor tuttu ama alaycı ifadesinden kendini alıkoyamadı "benle ilgli pek birşey bilmiyorsunuz zatan binbaşım"
Atlas gelen alaylı cevaba takılmadı zora sormak istediği daha önemli bir soru vardı. Elini cebine götürüp fotoğrafı çıkarttı "bunu çekmecede buldum yüzbaşı bir açıklaması var mı?"
Asaf önünde duran fotoğrafa baktı. Tahmin ediyordu hatta burda binbaşıyı bekliyordu eğer bir tartışma dahi olacaksa kapalı alanda daha fazla gerilmek istemiyordu.
"Bilmem, sizin çekmeceniz asıl benim sormam gerekmez mi?" Asaf ustaca okları Atlas'a yeniden yöneltti. Bunu fark eden Atlas histerik bir gülüş çıkardı "ben oyun oynama yüzbaşı." "Oynamıyorum."
Asaf'ın soğuk fakat kırgınlığı besbelli olan bakışları Atlas için bir anlam kazanamıyordu. Her seferinde ona öyle öyle bakıyordu Asaf hem soğuk ve kırgın.
Asaf'a kalsa sevdiği adamın gözlerine yıllarca bakabilirdi ama Atlas için bu anlamsız değil mi?(!)
Bir kaç dakika süren bakışmayı kimse bozmadan sessizce duruyord. Ama Atlas'ın içinde birşeyler rahatsız oldu daha fazla bakamadı onu içine çeken toprağa boğulacak gibi hissetmişti.
"Yüzbaşı... yüzbaşı..." Bir melodi gibi söylediği sözler Asaf'a eskileri hatırlatıyordu ya Atlas'a?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
