KARMEN | Yarı Texting

0.5

0.5

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın <3

***

''Karmen!'' Kulisin kapısını hışımla açıp adımı telaşla seslenen kişi Haktan'dan başka birisi değildi. ''Ne oldu?!'' diye telaşla bende ayağa kalktığımda telefonunu uzattı. Kaşlarımı çatıp ona baktığımda ''Al, bak ve sakin ol.'' dedi tedirginlikle. Dudaklarımı birbirine bastırdığımda telefonumdan iki kere üst üste mesaj sesi yükseldi. Haktan'ı es geçip telefonuma yöneldiğimde arkamdan geliyordu. Eğilip telefonumu sehpanın üzerinden aldığımda ikimizde mesaja baktık.

Barlas: Senin beni aldattığını sürekli unutuyorum.

Barlas: Söylesene Ege beni aldattığın mı fotoğraftaki yoksa beni aldattığın şerefsizi de mi aldatıyorsun?

Ben kaşlarımı çatarken Haktan gözlerini yummuştu. Sebebi neydi bu çıkışmasının? Fotoğrafta neyin nesiydi?

Karmen: Laflarına dikkat et.

Barlas: İnkar etmedin, hayret.

Karmen: Demek istediğin şeyi anlamadım bile Barlas.

Barlas: Manşetlere düştüğünden haberin bile olmamış anlaşılan.

Mesajıyla birlikte başımı arkamda olan Haktan'a çevirdim. Telefonunu uzatmasıyla koltuğa oturdum ve kendi telefonumu kenara bıraktım. Barlas'a cevap vermemiştim.

Bakışlarımı elimde olan Haktan'ın telefonuna çevirdim. Baktığım şeyi algılamam için kendime birkaç saniye daha tanıdım.

Ekranda kapüşonlu bir hırka giyen uzun boylu kameraya arkası dönük olan bir erkek vardı. Bir de ben vardım, yüzüm gözüküyordu. Kollarım karşımdaki çocuğun boynuna dolanmıştı. Başım boynuna gömülü, gözlerim kapalıydı. Çocuğun kolları ise belime dolanmıştı ve o da başını eğmişti. Biraz dikkatli bakan kişi ağladığımı görebilirdi. Fotoğrafın üzerinde ise sevgili olduğumuz damgasını yapıştırmışlardı. Şaşırmadım.

Barlas'ın sinirlenip bana ithamlarda bulunmasının sebebi bu fotoğraf mıydı? Fotoğraftakinin Efe olduğunu anlamayacak kadar sinirlenmiş miydi? Gerçi kapüşonu kafasında olduğu için kim olduğunu anlaması çok zordu. Ama bu yine de bana böyle cümleler kurmasını mantıklı kılmazdı.

''Siktir ya!'' Sinirle konuştuğumda Haktan da yanıma oturmuştu. Sinirlenme sebebim Efe'yi bu işe karıştırmak istemememdi. Efe de sinirlenecekti, biliyordum. ''Ne yapacağız?'' diye sorduğumda derin bir nefes verdi. Ona baktığımda omuz silkti. ''Ne,'' deyip arkasına yaslandı. ''Büyük bir tepki vereceğini düşünmüştüm.'' Bu sefer omuz silken taraf bendim. ''Elin adamıyla çıkmadı haber. Kim ne düşünürse düşünsün. Düşünmem gereken daha önemli sorunlarım var. ''

''Konser alanındakiler seni bekliyor. Hazır mısın?'' dediğinde gözleri öylesine beni süzdü. ''Hazırsın.'' Ayağa kalktığında bileğinden tuttum. Elim bileğinde bende ayağa kalkıp karşısına dikildiğimde dikkatli bakışları üzerimdeydi. ''Efe de konser alanında. Efe'nin haberi var mı bilmiyorum bu haberden ama gördüğü an sinirlenir. Onu sen sakinleştirir misin? Ben Efe'yle uğraşamayacağım çünkü.''

''Tabii ki sakinleştiririm. Senin aklın kalmasın. Hadi çık o sahneye ve herkesin içindeki o duygusallığı dışına vurmasını sağla.'' Gülümseyip başımı salladım. ''Teşekkür ederim.''

Gözlerini devirdi. ''He Karmen he.'' Kapıya doğru yürüdü. Eli kapının kulpuna gidip ona asıldığında ise kapı açılmıştı. ''Görevliye haber veriyorum hazır olduğuna dair.'' Hızla dudaklarımı araladım o çıkmadan önce. ''On dakikaya ihtiyacım var.'' Bana baktığında ilk önce duraksadı, sonra ise gözlerini yumup açtı. Barlas'la konuşacağımı anlamıştı. O odadan çıkar çıkmaz koltuğa oturup telefonumu elime almıştım. Kilidini açıp açık kalan sohbete baktığımda Barlas son yazdığının üzerine bir şey yazmamıştı. Mesajlarını tekrar okuduğumda sinirlerim gerilmişti. Ne hakla böyle şeyler yazabiliyordu bana?