2.5 - FİNAL

1.3K 58 45
                                        

2.5 - FİNAL

Final bölümüne geldik en sonunda. 2.5 bölüme Karmen'in hayatını sığdırabildiğim kadar sığdırmaya çalıştım ama sığdıramadığım şeyler vardır büyük ihtimalle.

Şimdiye kadar bana destek olup kitabımı okuduğunuz için hepinize teşekkür ederim. Artık tamamen sona geldik. Başka kurgum olur mu bilmiyorum, şu sıralar olacağı bile yok. Çünkü vaktim yok. Bir gün çok yazmak istediğim bir kurgumla buraya tekrar yazmak isterim. Umarım bunu başarırım. 

Son olarak. Şimdiye kadar beni destekleyen, her zaman yanımda duran ve her mesaj attığımda 'öf' bile demeden benimle ilgilenen, fikirler veren Eylül... Bu kitabın başlangıç fikrini de bana sen vermiştin. Karmen'in şarkıcı olmasının iyi bir kurgu olacağını söylemiştin. Umarım hayalindeki gibi, kast ettiğin gibi bir şeyler yazabilmişimdir. En büyük teşekkürüm sana. İyi ki varsın.

Ayrıca son bölüm ve birinci bölümdeki editi yaptığın için ayrıca teşekkür ederim. 

Her bölüm yazdığımda okuttuğum iki kişi vardı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Her bölüm yazdığımda okuttuğum iki kişi vardı. Biri Eylül, sendin. Biri ise kardeşimdi. İkinize de sonsuz kere teşekkür ederim.

25 OCAK 2023'te 2.5 bölümünü atıyorum ve aradan çekiliyorum.

Son kez oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın<3

Yorum kutucukları dolsun, yıldızlar parlasın✨

Keyifli okumalar dilerim.

instagram: orendasuu

🤍25123🖤

***

''Karmen! Karmen kalk! Özel davet aldık kalk. Kızım kalksana; özel diyorum, davet diyorum, aldık diyorum!'' Kolumdan çekiştirip duran Haktan'ın sözleri kaşlarımı çatarak gözlerimi açmamı sağladığında kolumu elimden kurtarmaya çalıştım. Fakat bırakmadı, aksine daha da heyecanlanıp kolumu daha hızlı sallamaya başladı. Kolumu tekrar çekmeye çalıştığımda sıkıca tuttuğu kolum artık serbestti. Ama bu sefer de elimden yakalamıştı beni.

''Bırak kolumu artık Allah aşkına. Koptu, koptu! Kol diye bir şey kalmadı bende artık.''

''Bırak şimdi kolunu. Özel davet aldık diyorum. Boğaz'da konser istiyorlar bizden,'' duraksadı. ''Yani senden.'' Dediği şey gözlerimi büyütürken ayağa kalktım hızla. Önümde ayakta olduğu için benim ayağa kalkamamı beklememişti. Yoksa ben ayağa kalkınca başımın çenesine çarpmasının başka açıklaması olamazdı. ''Ahh!'' diyerek ikimiz de acıyan yerlerimizi tuttuğumuzda o, birkaç adım uzaklaştı benden. ''Bir anda kalkılır mı öyle Karmen.''

KARMEN | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin