KARMEN | Yarı Texting

2.2

2.2

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın<3

instagram: orendasuu

🖤21022🤍

-2.3 bölümünü atacağımı sanıyordum, taslak kalmamış sanmıştım elimde...

***

"Ben sadece yoruldum Ege-"

"Ben senin beni yorduğunu söylediğim için mi-"

"Hayır Ege. Cümlemi tamamlamama izin ver," deyip bana baktığında omuz silktim. "Belirsizlikten yoruldum. Senden değil. Senden hiçbir zaman yorulmam. Sen benim dinlenme durağımsın, senin beni yorman imkansız."

"Peki."

Sessizlik oldu, ben bozdum. "İyi geceler." dedim ve sehpanın üzerine fırlattığım fotoğrafı alıp cebime sıkıştırdım. Arkamı dönüp dış kapıya yöneldim ve kapıyı açıp dışarı çıktım. Derin bir nefesi dışarı verirken dişlerimi sıktım. Gözlerim dolmasa olmuyor muydu? Sıkılmıştım ağlamaktan.

-

Barlas'ın evinin alanından çıktım. Sokakta, sokaklar boyu ilerledim. Kaldığım evin sokağına girmek için başka bir sokağa girmem gerekiyordu. O sokağa da girdim. Hafif yokuş olan yerden birkaç dakika ilerledim.

Bir süre sonra adım sesleri duydum arkamdan. Arkamı dönüp bakmama fırsat kalmadan da kolumdan tutulup duvara doğru itilmiştim. Ne olduğunu anlayamazken bir eli bacaklarımın üzerinde hissettiğimde kendime gelmiştim. Ellerimi kaldırıp bunu yapanı iteceğim zaman gözlerim gözlerine takıldı. Çığlık attım. Olabildiğince çığlık attım. Sesimi birinin duymasını istedim.

Eli giydiğim üstlüğün içinden geçti ve bedenimde dolandı.

Çığlık çığlığa "Baba yapma." derken üzerimden çekildi. Kendi isteğiyle değildi ama çekilmişti işte üzerimden. Duvarda sürtünerek yere çökerken hıçkırıklarım yankılandı sokakta. "Senin ben amına koyayım! Yetmedi mi kıza çektirdiklerin!? Babaymış! Şerefsiz! Ölüm bile ödül sana!"  Barlas'ın sesi ağlamamı şiddetlendirirken oturduğum yerde olabildiğince küçüldüm.

Barlas mı kurtarmıştı beni babamdan? Hiç görmesini istemediğim kişi, sevdiğim adam mı kurtarmıştı beni? Hıçkırdım tekrar.

Bu kadar çığlığı kimse duymamış mıydı? Niyeydi bu kadar çığlığın arkasındaki sessizlik? Niyeydi bu zulüm bu insanlara? Kadın erkek demeden bize neden yaşatıyorlardı bunu?

"Kalk lan!" dedi Barlas ona. "Kalk amına koyayım kalk. Bitmedi işim seninle."

"Sen kimsin ki karışıyorsun bizim işimize? Babasıyım ben onun! Senin altına girmemiş miydi geçen gün? Yetmedi mi-" Barlas'ın yumruğuyla tekrar kendini yerde bulurken bu sefer Barlas iyice çıldırmış gibiydi. Kalktım yerimden telaşla.

"Ne iğrenç herifsin lan sen!? Kızın o senin lan, kızın! Ağzından çıkan şeylere bak!"

"Barlas dur." Kısık çıkan sesim Barlas'a ulaşmazken yanına yaklaştım hızla. Art arda inen sert yumrukları benim kolunu tutmamla dururken. Başını bana çevirdi. Bakışlarımı anında ondan kaçırırken "Yapma, dur." demiştim. Gözüme takılan mobesa kamerasıyla rahatlasam mı telaşlansam mı bilememiştim.

Barlas'ta benim baktığım yere baktığında dişlerini sıktı. Tekrar ona döndüğünde "Mahkemede görüşeceğiz seninle." demişti. Ağlamam dinip iç çekmelere dönüştüğünde telaşla Barlas'a baktım. Telaşlanma sebebim tamamen Barlas'tı. Ya tutuklanırsa, diyeydi.