KARMEN | Yarı Texting

2.3

2.3

Uzun zaman sonra hepinize yeniden merhaba!

Sanırsam bir sonraki merhaba da uzun zaman sonra olacak ama bu elimde olan bir şey değil maalesef ki.

Sizi bir final hakkında da bilgilendirmek istiyorum. Önümüzde sadece birkaç bölüm var ve bu birkaç bölüm 3 ya da 4 bölüm ediyor. Kısaca final oldukça yakın.^^

Beni instagramdan takip etmek isterseniz hesabım: orendasuu

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın, görüşmek üzere^^

🤍291022🖤

***

"Nasıl şahitlik yapmazsın ya!? Hala ondan korkuyor musun?! TUTUKLANDI VE SEN SANA YAPILANLARI HALA ANLATMADIN! CİDDEN NEDENİN NE SENİN ANNE!?" Sinirle üzerine yürüdüğüm anneme fazlasıyla kızgındım.

O adam direkt mahkemeye verilmiş ve mobese kamerasındaki görüntüler kanıt olarak sunulmuştu. İfade vermiştim. Çok önceden beni ve annemi taciz ettiğini anlatmıştım. Annemden de ifade vermesini istediklerinde annem konuşmamıştı. Hiçbir şey dememişti, tek bir şey bile.

"Üzgünüm." dedi sadece. Kısık çıkan sesi kalbimi ezerken elimi saçlarımın arasına götürdüm. Geriye doğru attığım saçlarım beni rahatlatırken kolunu karnıma koyup beni tutan Efe'ye ters bir bakış attım. "Bırak beni."

Bırakmadı, tedirgin bir şekilde bana baktı. "Efe bırak." Sakin sesim beni bırakmasını sağlarken anneme döndüm tekrar. Dudaklarımı araladığımda sesimin titremesinden korktuğum için dudaklarımı birbirine bastırdım. Elimi tutan el, başımı sahibine çevirmemi sağladı. Sıkıca tuttu elimi. Gözlerini açıp kapadı, sakin ol der gibi. Yanındayım, der gibi.

Barlas'ın sıkı tutuşu beni daha güçlü hissettirirken yine anneme döndüm. "Eğer sen o ifadeyi verseydin anne... Eğer verseydin daha ağır bir ceza almasını sağlayabilirdik. Avukat bunun için uğraşır ve başarırdı. Neden anne? Neden susuyorsun? Halimi görmüyor musun? Bunca zaman bana yapılırken sustun, sana yapılırken sustun. Şimdi tutuklandı, hala susuyorsun. Nasıl korkuttu seni anne? Ne yaptı o sana benim bilmediğim?"

Yutkundu annem. Dolu olan gözlerinden damla damla yaşlar akıyordu. Derin bir nefes aldım başımı iki yana sallayarak. Daha sonra Efe'ye baktım.

Efe olanları öğrenince tam anlamıyla çılgına dönmüş bir tur da o dövmek istemişti onu. Adliyeyi birbirine katmış ve sonuç olarak dışarı atılmıştı. Mahkeme esnasında dışarıdaydı ve ben mahkeme biter bitmez yanında bulmuştum kendimi.

İçeriden birileri çıkınca dikkatim oraya yöneldi. Gözlerim direkt olarak onu bulurken tiksintiyle baktım yüzüne. Kelepçeli olduğu halde bana uzanacakmış gibi hissediyordum. Geri adım atacaktım ki arkamda birinin varlığını hissettim. Sanki geri adım atacağımı biliyormuş gibi geçmişti arkama. Nefesi enseme vururken hala tuttuğum elini daha sıkı tuttum.

Onu ceza evi aracına koyup götürürlerken bakışları üzerimdeydi. Uzunca baktı bana, ardından anneme. Sırıttı sonra iğrenç bir şekilde. Kusmak istedim, elimi ağzıma götürmek istedim. Fakat aksini yapıp dimdik bir şekilde baktım yüzüne.

Bizimkiler sırıttığını görünce ise öne doğru atılıyordu ki "Kavga çıkarmayın." dedim. Sesim onları anında durdurdu. Hep böyle mi olacaktı? Ağzımdan ne çıkasak diye tetikte mi bekleyeceklerdi? Bana acıyorlar mıydı?