ÖLMEDİM GÜÇLENDİM (Yeni Kitap)

BU KADAR BASİT OLMAMALI

                        BÖLÜM 3

Annem ben ve ablam içeride otururken ,önce biraz sustuk.
İlk görücülerimdi ve ben beğenmiştim. Hatta tutulmuştum desem yeridir. İlk göz göze geldiğimiz an çıkmıyordu aklımdan. Acaba o ne hissetmişti? Böyle mi oluyordu bu işler? Görücü usulü olması gerekirken ben birde ilk görüşte aşkı mı eklemiştim?
Off ! çabuk saldım kendimi. Annem söze girdi. "Sanki biraz siyah tenli "dedi. Bu şekilde söze girmek için çok düşünmüş müydü? Tutamayıp" dolabın gölgesi çarpıyordu yüzüne" dedim. Bunu demem üzerine annemi bir gülme tuttu. "Savunmaya da geçtiysen tamamdır" dedi. Sanırım yine haklıydı. Yeni tanıdığım biri için hemen siper almam saçmaydı.
Konu çok uzamadı. Bize gelmelerinden tam iki gün geçmişti ki . Annem beni çağırıp " Eğer sende istiyorsan gelip yüzük takmak istiyorlar" dedi . Ben ne demeliydim bilmiyorum ablamın sırasını elinden almak bir yana ,yine "babam" dedim ."Baban sana bırakıyor" dedi annem ve ekledi istersen " biraz düşün hemen birşey söylemek zorunda değilsin". Ablamda ağzımdan çıkacak kelimeyi bekliyordu aslında .Herşeyi birbirimize anlatırdık ama bu sefer bu konuyla ilgili gerçekten neler hissettiğimi konuşmamıştık. Onları daha fazla bekletmeden bir karara vardım.
" Yine gelsinler" dedim ve ekledim . "
"Hiç konuşmadık. Adını bile bilmiyorum, anne sen bilmiyor musun" ? Ses yoktu. Ne kadar küçük olsamda evliliğin ciddi birşey olduğunu biliyordum.Daha sesini bile duymadığım biriyle bir hayat geçirmek,herşeyi paylaşmak.Etkilenmek yetmezdi ki . Sadece trenden ayağa kalkmasını ve ilk göz göze gelmemiz kalmıştı aklımda o günden. Annem "Haklısın tekrar davet edicem. Bizim düşünmemiz gerekirdi içeride hiç konuşulmadığını bilmiyordum.Kendini tanıtmıştır diye düşündüm " dedi. Bu sefer aradan bir hafta geçti.Gelecekleri gün saçlarımı düzleştirip sadece öndeki iki perçemimin ucunu kıvırdım.Bu sayede evin içinde bile yürürken hafif bir rüzgar esme havası oluyordu yüzümde.Okula gittiğim zamanlarda böyleydim. Saçıma ayrı bir özen gösteririrdim ama bir sebebi vardı.Herkesin imrenerek baktığı saçlarım vardı . Kaç kişinin "Saçına ütü mü yapıyorsun" diye sorduğunu saymadım. Saça ütü yapmak mı ? Bunu yapanların biraz kaçık olduğu kanaatindeydim.Asla böyle birşey yapmıyordum.Böyle düşünmelerini sağlayan saçlarımın boyanmış gibi siyah ve hiç bozulmadan dümdüz durmasıydı. Ben hiç birşey yapmazken belki benim gibi görünmek isteyen birinin saat başı saçını düzleştiriciden geçirmesi gerekiyordu. Bu da beni saçıma ayrı bir özen göstermeye itiyordu.
Kapı çaldı. Bu sefer ablası yoktu.Annesi ve öncekilerden farklı iki kişiyle gelmişti. Kapıdaki öpüşme merasiminde tanıttılar kendilerini.Teyzesi ve kuzenimiymiş. Annesi beni önceden iki kez  gördüğüne kıyasla daha daha bakımlı buldu ki hoşuna gittiğini belirtmek adına öptükten sonra elini sırtımda kendine güçlüce çekerek bi süre sarıldı . Bana çok samimi gelmişti bu hareketi. İçten içe ısınmıştım. Annem gelen misafirleri oturma odasına doğru buyur ederken bana ve ona bakıp salonu gösterdi . "Siz oraya geçin belki konuşacaklarınız vardır,rahat olun" dedi . Küçük bir beyde yanlarındaydı. Beş yada altı yaşında vardı.Oda yeğeni oluyormuş. Amcasının elini bırakmayıp oda bizimle geçti odaya.
Oturduk . Ben yere bakarken onun nereye baktığını göremiyorum.Heyecanım bir yere dursun. Hafiften sinir basmaya başlamıştı beni . Sebebi hiç konuşmamasıydı. Konuyu benim açmamı mı bekliyor ? Yoksa dilsiz mi diye düşünmeye başlayacaktım ki .
" Adım Savaş "dedi.
Yeğeni eline ağzına götürdü gülmesin diye ama bu hareketi bizi güldürmüştü.Kendinden etkilendiğim yetmiyor gibi birde adından etkilenmiştim.İçimden Elif &Savaş adının yakışıp yakışmadığını düşünürken oda bilmiyordur düşüncesiyle "Bende Elif"dedim.
Cümlemi bitirmemin hemen üstüne "biliyorum" dedi. Ve yine bir tebessüm oluştu yüzümüzde.
Önceki görüşümde anneme esmer gelen yüzü yerini tatlı ve utangaç bir kırmızılığa bırakmıştı.
Güçlükle konuşuyordu sanki devam etmek için zorladı kendini.Utanıp sıkılmasından benimde onun için ilk görmeye gittiği kız olmam hissi kapıldı içime. Acemilik akıyordu her yerinden. İkimizde birbirimizden beterdik. Sözünün devamında " yirmi dört yaşındayım" dedi. Bende "on sekiz" dedim. Ama heyecanım o anki yaş farkını hesaplamama izin vermiyor, hesaplasam bile çıkacak sonucun asla umrumda olmayacağını biliyordum.
Konuşma sırasının kendinde olduğunu anlayınca beni kendimden alan cümleyi söyledi.  Ne mi? Biraz meraklandırmakta isterim aslında ama
"İLK GÖRDÜĞÜMDEN BERİ ÇIKMIYORSUN AKLIMDAN" dedi . Kulaklarım ne duymuştu öyle ? Her ne duyduysa sarhoş olmuş gibi sersemledim. İçimde kelebekler halay çekiyor. Kanatlarıyla içten içe gıdıklıyorlardı sanki . Utanmasam elimi hızlıca çırpıp "Yaşansın"! diye zıplayabilirdim . Tabi ki yapmadım. Ama ilk gördüğüm an demesi , aynı anda aynı hislere kapılmamız. Hak verdim kendime buna sadece görücü usulü demek yaşadığım duygulara hakaret olurdu . Oda aynı şeyleri ilk gördüğünde hissettiyse bu ilk görüşte aşktı . "Sersemliğin etkisi geçmemiş olacak ki Savaşa "Namaz kılıyor musun? yada Sigara ? diye sorup sustum. Bana "kılıyorum" diye kısa bir cevap verip sigaraya da "ara sıra , tek tük" diye ekledi.  Cevapları geçiştirmiş gibi geldi  ama bu sorum beni tökezletmişti, imana gelmiştim. Sanki ben dört dörtlük yapıyormuşum gibi birde ona yöneltmiştim. Arkasından ezber yaptığını düşünmemi sağlayan kelimeleri döktü.
"Eğer bi sevdiğin varsa anlarım. Evdekilere de açıklama yapmana gerek yok benden bozulduğunu söylerim" dedi. Ben "Bir sevdiğim yok "deyince hemen atlayıp "Benim için tamam " dedi. Gözleri üstümdeydi. Apaçık bir cevap bekliyordu. Her seferinde babam diyen ben bu sefer "Benim içinde tamam" dedim. Ağzı kulaklarına varıyordu."Ama" deyince tüm hevesini kaçırdım . Merak dolu bakışlarıyla "Son söz babamın" dedim. Geçte olsa babamın kızı olduğumu belli etmiştim .
Rahatladı ve omuzları düştü.  Savaş' a "benim için tamam" dememden cesaret bulmuş olacak ki " Baban vermezse bende kaçırırım" dedi . Anlaşılan duygularımın bin mislini yaşıyormuş  oda ,bu cümlesiyle ele verdi kendini .Bense o kadarda değil dercesine bir bakış attım. Ama içimden "İyiki tekrar çağırmışım"diyorum. Evlilikti,  basit olmamalıydı...

Yazdıklarımı okuyanlar,
Evlilik hazırlığındaysanız hatta evliysenizde geçerli asla evliği basite almayın mantık çerçevesinde ve kalbinizin çarpıyorsa tamamdır . Bunlar varsa herşeyin üstünden gelebilirsiniz. Ama yoksa tekrar düşünmelisiniz !!!