BÖLÜM 3
İkimizde de kelimeler tükenmişti. Son kelimelerimizden sonra susmamız sadece 1 dakika sürdü. Ve kapı açıldı. İçeriye annem , savaşın teyzesi ,kuzeni ve annesi girdi. Bu denli tesadüf olabilmesi için yani bizim konuşmayı bitirir bitirmez içeri girmeleri için ancak kapıyı dinlemeleri gerekirdi. Ama kızmadım . Hatta içimdeki heyecan belli olmasın diye hep gülümsüyordum. "Ne konuştunuz, bir karara vardınız mı"? diye soru yöneltti kuzeni. Savaşla aynı yaştaymış ve çok iyi anlaşıyorlarmış. Sonra Savaş "Bizim için herşey olumlu son söz sizde " dedi ikimizin adına. Ben utanıp başımı öne eğdim.
Annesi elini yukarı açıp dua etti.
"Herşey için hayırlısı olsun, kazasız belasız düğününüzü de göreyim birşey istemem artık "dedi.
Müsade isteyip kalktılar. Sanki bizim için hızlandırılmış sürece girdik. Bir kaç gün sonra kapı çaldı. Kapıda Savaş'ın erkek kardeşi vardı. Elinde de orta boy, üstünde kurdele resmi olan bir poşet vardı. Elime tutuşturup, hal hatır sorup gitti. İçeri gittim annem, ablam ve kardeşlerimde peşimden geldi. Poşeti açmam için tepemdeydiler. Bende ne olduğunu merak ediyordum. Poşetin içinde bir kutu, kutunun içinde akıllı telefon,şarj ve kulaklık çıktı. Telefon kullanmıyordum. Evden okula, okuldan eve gittiğimiz için.
Hele ki okulda eve bu kadar yakın olduğu için ne benim nede ablamın bir telefonu yoktu. Kardeşlerimden,
"ooo"
diye bir ses yükseldi.
Pudra pembesi dış yüzeyi vardı. Telefonu açar açmaz, ilk iş ,telefon kişilerine baktım numarasını kaydetmişti. O gün aramadı .Yatarken telefonu baş ucuma koyuyordum. Yattığım odada ablam ve benden küçük iki kız kardeşim vardı. Ertesi günü öğle yemeğini yedikten sonra odaya çekildim. Telefon çaldı. Telefonda bir numara belirdi. Arayan Savaş değildi. Açıp açmamakta kararsız kaldım. Sonra açtım. Karşımda genç bir kadın sesi vardı.
"Alo"dedi.
Bende "Efendim".dedim
Bana "Sen Elif misin ? diye sordu.
Nasıl bir soruydu bu? Daha bir gün öncesinden elime yeni geçmiş bir telefon. Karşımda ise hem numarayı öğrenmiş hemde kim olduğumu bilip bunu teyit etmek isteyen biri.
"Evet te siz kimsiniz? " dedim .
Bana,
"Ben Savaş'ın sevgilisiyim" dedi.
Ne diyeceğimi bilemedim. Sustum. Şoka girmiştim adeta. Allahtan o an odada kimse yoktu. Yoksa benim şok olmamı gören annem ve ablam telefonu alıp bir şokta onlar geçirebilirdiler. Bunu bana yapmamalıydılar. Öyle evlilik meraklısı değildim ki . Daha yaşım neydi ki. Yarım kalan okulum. Kafam karman çorman oldu. Saniye başına bir düşünce atıyordum kafamdan. Savaş'ın sevgilisi olabilirdi telefondaki ama her kimse yakın olmalı ki bu kadar çabuk numarama ulaşsın. Belki bir akrabası yada komşu kızı . Karşımdaki her kimse daha da fazla bekletmeden,
"Ne istiyorsun aradan çekilmemi mi ? dedim.
Bunu söylememle telefonun diğer ucunda kahkaha sesleri koptu. Anlaşılan birileri benle iyi matrak geçiyordu.
"Ben görümcen canım. İnşallah çok korkutmadık seni. Hayırlı olsun telefonun. Sana böyle bir şaka yapalım dedik . Kızmadın değil mi bize ? "
" Yoo sadece ödüm koptu , he bide yüreğim ağzıma geldi." dedim ama içimden tabi, dışımdan sadece.
"Önemli değil ama bir daha olmazsa sevinirim " demekle yetindim. Konuştuk öyle havadan sudan , nasıl heyecanlı olduğumdan. Eve gelen görümcem değildi bu. Bana " Seni çok merak ediyorum." dedi. Biraz daha konuştuktan sonra kapattık . Uzanmaya devam edip evliliğin nasıl birşey olduğunu kuruyordum. Yıllarca bir ailenin içinde büyüyüp sonra hiç tanımadığın insanlarla yeni bir hayat kurmak. Düşüncesi bile zordu. Benim için daha zor olmalı hatta diğerlerine nazaran . Çünkü hiç birşey bilmiyordum. Akşam oldu. Saat sekiz civarıydı. Telefonuma mesaj geldi.
"Müsaitsen saat on onbir gibi konuşalım mı? "
Mesaj tabiki de Savaş'tan gelmişti.
"Tamam , Müsait olmaya çalışırım" yazdım bende .
Saat on oldu. Ama kimsenin yatmaya niyeti yoktu. Bu sefer ben yazdım. Savaş'a.
"Kimsenin yatmaya niyeti yok sanırım, uykun yoksa yatmalarını bekleyelim mi ?"dedim.
Hemen yanıt geldi.
" Tamam bekliycem".
Aradan bir saat daha geçti. Bu sefer herkes yatağındaydı.
Belki yatmıştır düşüncesiyle çaldırdım.
Hemen dönüş yaptı ve ilk telefon konuşmamız başladı.
"Alo" dedim.
"Merhaba"
"Sana da merhaba"
"Nasılsın? "
"İyiyim sen"
"Bende iyiyim" dedi.
Allah'ım dedim ya içimden. Yüz yüze konuşmak ile telefon kıyaslanınca , telefonda bir o kadar daha etkileyiciydi sesi .
" Günün nasıl geçti?".
"Pek iyi olduğu söylenemez."
"Neden kötü birşey yok umarım "
"Kardeşinin şakasından haberin yok sanırım ?
"Şey, kusura bakma gerçekten. Haberim vardı aslında. Bir türlü durduramadım onları. Yoksa ilk ben aramak istiyordum seni ".
"Neyse olan oldu, şaka yapmak için başka bir konu seçebilirlerdi sadece, Sevgilin olma yalanı " diyip sustum .
"Evet, sert oldu biraz sanki hemde ilk günlerde." diyerek oda sustu .
"Aslında sert değilde..."
"Ben çok kıskancım"diye itirafta bulundum. Bana
"Seven insan kıskanır" diye klasik cümleyi kurdu . Bilmezdi çok kıskancım kelimesinin altında yatan mübalağa gibi gelen gerçeği . Seven kıskanırda ben bunun aşırı , aşırı ve aşırısıydım .
Elimde olsa sevdiğim insanın yanında yürüken gözüne at gözlüğü bile takarım. Tabi elimde olsa. Evlendikten sonra konu başlığı kıskançlık olan çok tartışmalar yaşayacağımız hissine kapıldım.
Telefon konuşmasına geri dönecek olursak ben cevabını duymayı çok istediğim bir konu attım ortaya.
" Bizdeyken, ilk gördüğümden beri dedin" dedim. Cümleyi yarım bırakarak. Devamını onun getirmesini istiyordum. Belki birazda şımartılmak :)
"Evet" dedi ve ekledi.
"İlk gördüğüm anda tamam bu dedim. Benim için tamamdır."
Bunlar benim sözlerimdi. Aynı şeyleri söylemişiz resmen.
"Sustun. Orda mısın? "dedi.
"Evet , burdayım. Aynı şeyleri hissetmeniz güzel dedim."
"Nasıl yani ? " diye sordu. Anladım şımartılma sırası ondaydı. Umarım her şımartılmak istediğimde dişe diş yapmaz .
" Bende kapıdan ilk girdiğimde o göz göze gelmemiz var ya ".
" Eeee".
"Susayım istersen".
"Tamam tamam birşey demedim."
"İyi . O zaman işte bende senin için tam evlenilecek biri dedim."
Utanmıştım. Açıkçası ilk günden bu kadarda kaptırmak istemiyordum. Yada bu kadar bağlanmak. Uykum geldi yalanını uydurdum. İkimizde iyi geceler diledik ve uyuduk. Herşey güzel gidiyordu.💕
Kalpte , kelebek uçuşları yerini almıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLMEDİM GÜÇLENDİM (Yeni Kitap)
No FicciónÖldürmeyen acı güçlendirir sözünün şekil A'sıyım. Belki ortak yaşadıklarımız belki de benim yaşayıp sizin yaşamadığınız şeyler var tek bildiğim her yaşadığımdan bir dersle çıktım hadi başlayalım...