GAZEL #Wattys2022

17.Bölüm

Merhabalar, evet artık olayların gizemine erişmemize ve hikayenin hızlanmasına az kaldı. Birkaç bölüme hikayenin asıl kurgusuna girmiş olacağız :)

Yorumlarsa buluşalım! Lütfen eleştiri, öneri ve yorum yapmayı unutmayın. Sizin yorumlarınız yazmam için daha da heveslendiriyor beni. Öpüldünüz :)

**

Kılıç, dakikalardır oturduğu koltuktan kalktı ve aynanın önüne geçti. Üzerindeki siyah gömleğin yakalarını düzelttikten sonra bileğindeki saate baktı. Gazel'in yardıma ihtiyacı olmadığını söyleyerek onu kapı dışarı etmesinin üzerinden birkaç dakika geçmesine rağmen onu görmek için can atıyordu.

Dinlenmek için ayırdığı sürenin ne yazık ki sonuna gelmişlerdi. Bu süreçte bir nebze olsun yakınlaşmış, birkaç anı bile eklemişlerdi birlikteliklerine. Gazel'in cesur tavrı, onu öpüşü, geceyi aynı yatakta geçirdiklerinde elini sıkıca tutuşu hepsi birden aklına doluştu ve dudaklarının kıvrılmasını sağladı.

Ölümün uslandırdığı kızı yine ölüme yanaşmak cesaretlendirmişti.

Uzun zaman önce bıraktığı ama Gazel'in vurulduğu günden beri tekrar başladığı sigara paketine gitti eli. Dudaklarının arasından sarkan sigarayı yakmak için ceplerini karıştırırken duyduğu sesle başını kaldırdı. Gördüğü görüntü karşısında dudaklarının arasındaki sigara düştü. Gazel'i sıradan bir elbisenin içinde bu kadar güzel görünce gözbebekleri titredi adeta.

Kalın askılı, dizlerinin bir karış üzerinde biten küçük kareli turuncu elbisenin içinde peri masalından fırlamış bir karakter gibi gözüküyordu. Saçlarını geniş dalgalar halinde şekillendirmiş ve yüzünün solgunluğunu gizlemek için sade bir makyaj yapmıştı.

"Kılıç," deyip tam önünde durdu. "Sanırım düğmeleri yanlış ilikledim, yardım eder misin?"

Sırtını dönüp, bekleyen kadına bakarken yutkunmadan edemedi. Saçlarını usulca omzuna doğru itti. Yumuşacık saçlar avucunun içini gıdıklıyordu adeta. Zarif boynuna bakarken genzini temizledi ve derin bir nefes aldı. Sırt kısmında olan düğmeleri çözerken parmakları titredi. Sanki uzun zamandır susuz kalmışçasına diliyle dudaklarını ıslattı. Düğmeleri açtığında gözlerini başka bir şeye bakmak için etrafa çevirse de durmaksızın onun pürüzsüz tenine denk geliyordu.

Gazel, başını eğmiş bir şekilde kalbinin sesinin kulaklarında yankılandığı bu anı asla unutmayacaktı. Kılıç'ın parmak uçlarının tenine değdiğini hissettiğinde bir ürperti geçti sırtından. Sanki oyalanıyormuş gibi hissediyordu. Bakışlarını biraz ötedeki aynaya çevirdi. Kılıç'ın doğrudan sırtına baktığını görüyordu. Üstelik onun yanaklarının ve şakaklarının kızardığını, sanki çok zor bir iş yapıyormuş gibi terlediğini görüyordu. Biraz sonra ikisinin gözleri aynadaki yansımalarında buluştu. Gazel hızla başını eğdi ve yutkundu. Ah, yanakları yanıyordu. Emindi ki kendisi de Kılıç kadar kızarmıştı.

Kılıç adeta ateşe dokunuyormuş gibi geri çekildi ve derin bir nefes koyuverdi. Avuçlarını şakaklarına bastırdı ve geriye döndü. Onun yumuşacık tenine dokunurken ateşlerde yanıyormuş gibi hissetmişti. Kahretsin ergen bir erkek gibi davrandığının kendisi de farkındaydı.

Dışarı çıkıp, arabaya bindi ve malikâneden çıktılar. Gazel, işe döneceği için fazlasıyla mutluydu. Nihayet projesini takip edebilecek ve yine normal hayatına devam edebilecekti. Kılıç tarafından şımartılmak her ne kadar hoşuna gitse de neticede kendi hayatının iplerini tutacak tek kişi kendisiydi. Kimseye yaslanmadan yaşamaya alışmıştı.