Gazel, bir viraneyi andıran hayatını saraya çevirme hayaliyle durmaksızın çabalayan ve annesinin o sarayı yuva yapması için elinden geleni yapan genç bir kadın...
Kılıç, hataların içinde sıkışmış ve arınmaya çalışırken daha da kaybolmuş; düzensiz bi...
Merhabalar, uzun bir süre geçti ve sizi çok özledim! Nasılsınız, her şey yolundadır umarım! Haydi yorumlarda buluşup, özlem giderelim!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her insanın ruhunda bir boşluk olur ve bir gün birisi varlığıyla o boşluğu doldurur. İnsanlar doğarken ruhu tektir, yaşarken eşlenir ve ölünce de iki ruh birden ölür. İnsan kalbindekiyle yaşar, içindekiyle ölür.
Gazel, adımlarını hızlandırırken bir yandan da bebe mavisi ceketin kollarını düzeltmeye çalışıyordu. Eğer hızlı olmazsa toplantıya geç kalacaktı. Ayağındaki rahat spor ayakkabıların yaratıcılarına sonsuz bir teşekkür sundu içinden. Otoparkın diğer ucuna ulaşmıştı ki ensesinde bir el hissetti. Başını çevirdiğinde Kılıç'ı gördü.
"Etiketi koparmamışsın."
"O kadar hızlı giyindim ki etiketi bile görmedim."
Kılıç, atik adımlarla onun peşinden ilerlerken keyifle gülümsedi. Onun kolları arasında güne başlamanın pozitif enerjisi iliklerine, hatta ruhuna işlemişti bile. O kadar huzurlu bir uykudan uyanmışlardı ki saatin farkında bile varmamıştı ikisi de. Toplantı için telefon geldiğinde ise adeta bir kedi misali fırlamıştı yataktan, Gazel.
Eğer onun evine uğrarlarsa toplantıya yetişemeyeceklerini düşünerek yol üzerindeki bir mağazan kıyafet ve bir de ayakkabı almışlardı. Kılıç'a ait olan beyaz tişörtü eteklerinden bağlayarak crop haline getirmiş, bol kesim bebe mavisi bir takım elbise alıvermişti üzerine. Kombini beyaz spor ayakkabılar ile tamamlayıp, adeta uçarak şirkete yola koyulmuşlardı. Hatta Gazel pantolonun bir tık uzun olan paçalarını içe doğru katlayıp kâğıt zımbasıyla zımbalamıştı bile.
Ofise doğru ilerlerken birkaç çalışanın kendisine bakıp bir şeyler mırıldandığını görebiliyordu, Gazel. Bunun sebebini de biliyordu aslında çünkü arkasından gelen adamla aynı arabadan inmek şirkette birkaç çirkin fısıltıya sebep olmuştu. Bu durumdan rahatsız olarak adımlarını daha da hızlandırdı ve Kılıç ile arasında biraz daha mesafe oluşmasını sağladı. Neyse ki kendi odasına yaklaşınca içeriye girip kapıyı adeta onun suratına kapattı.
